آقای محترم! شما پادشاه نیستید و همسرتان هم خدمتکار شما نیست. مگر صبح باهم از خانه بیرون نمی‌زنید؟! مگر خود شما از محل کارش او را سوار و سر راه خرید نمی‌کنید و به خانه بر نمی‌گردید؟! در جواب می‌خواهید بگویید، شما بیشتر کار می‌کنید؟ شما دو شغله هستید؟ شما مسئولیت‌های دیگری دارید؟ قبول، اما اساس این زندگی مشترک بر پایه محبت بود نه قراردادی که شرح وظایف نانوشته داشته باشد که تخطی یا عدول از آن به قول معروف قرآن خدا را غلط کند!

خلاصه بگوییم دوران کلیشه‌های قدیمی که خانه‌داری فقط و فقط وظیفه زن است، به سر رسیده و امروز همان اندازه که زنان همپای مردان برای کمک به اقتصاد خانواده تلاش می‌کنند، مردان هم باید از مسیر‌های مختلف به زنان در امور منزل و تربیت فرزندان کمک کنند، نه اینکه بگوییم دوران بزرگ کردن بچه و تمرکز بر خانه‌داری به پایان رسیده است، اما امروز مادران شاغل و زنان کارمند تمام تلاش خود را می‌کنند تا در هر دو وجه ماجرا موفق باشند. امروز زنان از یک سو  تلاش برای نقش مادری و همسری و از سوی دیگر تلاش برای ایفای نقش کارمندی می‌کنند که هرکدام در جای خود دشواری‌هایی دارد.

زن، همان مادر و همسری است که باید وظایف و مسئولیت‌های خود را در خانه به نحواحسن انجام دهد تا در محیط خانواده کمبودی احساس نشود، به‌ویژه اینکه کار‌های خانه تمامی ندارد و حتی سخت‌تر از کارکردن در محیط بیرون است. کار در منزل نه مرخصی دارد و نه تعطیلی می‌شناسد و شما باید بخش اعظمی از ساعات روزانه خود را برای رسیدگی به امور خانه و فرزندان بگذراید.

بر این اساس کمک‌کردن مرد در امور خانه چه در نتیجه تغییر شرایط جامعه و چه از منظر دینی مورد پذیرش واقع شده است. کم نبودند مردان بزرگی که در امور منزل به همسران خود کمک می‌کردند، در حالیکه حتی در شرایط امروز هم نبودند که همسرانشان شاغل باشند.

بیشتر بخوانید

• چرا برخی افراد از تعهد در ازدواج می‌ترسند؟

نقلی از آیت‌الله حائری شیرازی رحمه‌الله علیه است که می‌گفت: «مرد باید سختی‌های کار همسر در خانه را ببیند. باید خودش را جای زن بگذارد. علی (ع) می‎فرماید: «فَإِنَّ الْمَرْأَةَ رَیحَانَةٌ، لَیسَتْ بِقَهْرَمَانَة». زن که خدمتکار نیست زن گل است. مرد وقتی در خانه کار بکند، مثل جهاد است. اگر کمک زنش ظرف بشوید، خیاطی بکند، بچه‌داری بکند، ‎جارو بکند، تمام این‌ها عمل به وظائف شرعی است. زن هم که در خانه کار می‌کند، ثواب بزرگی به او می‌دهند. نمی‌گویند وظیفه است.»

برخی مردان با وجود داشتن همسر شاغلی که به اندازه آن‌ها درآمد دارد، بر این باورند که به خاطر کارکردن در بیرون از خانه باید تمامی امور شخصی آن‌ها در خانه توسط زن انجام شود. خطابم با تفکر این دسته از آقایان است، آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که همان ساعت عدم حضور همسرتان در منزل و بیرون کار کردن منتج به آورده مادی می‌شود که در صورت حضور او در منزل چنین کمک خرجی وجود نخواهد داشت و این شما هستید که باید همین زمان را برای کمک خرج خانه با صرف وقت و انرژی بیشتری بگذارید.

اگر همسر شما لطف می‌کند و به‌رغم فعالیتی که بیرون منزل انجام می‌دهد، در خانه هم به امور منزل رسیدگی می‌کند لطف بزرگی در حق شما می‌کند. همسر شما به تأسی از زنان قدیمی در عین حال که سعی در پیشرفت معنوی خود و مادی زندگی‌اش دارد، کار کردن در خانه را جز قلمرو خود می‌داند. به قلمرو او سرزده، اما با محبت وارد شوید. در واقع او خانه‌داری را بخشی از هویت خود و نشانه‌ای از عشق به خانواده می‌داند که تحت هیچ شرایطی کنار نمی‌گذارد. در کنار این اصل، قطعاً باید باور داشته باشید که تجربه ثابت کرده زنان استاندارد‌های بالاتری نسبت به همسر خود برای خانه‌داری دارند که همین باعث می‌شود فداکاری بیشتری در انجام امور منزل داشته باشند تا شما در خانه از هر بعدی احساس آرامش داشته باشید، اما این به معنای کنار کشیدن شما نیست!
آقای محترم! به همسرت محبت کن! به او تا می‌توانی کمک کن که تنها در این‌صورت پادشاه خانه خودت می‌شوی. البته محبت صرفاً خرید گل و گفتن الفاظ محبت‌آمیز نیست. گاهی در شرایط سخت، کمک به امور خانه، همان محبت قابل انتظار از سوی خانم‌هاست. بی‌تردید ذات محبت قدرت آفرین است و پایه‌های روابط شما را مستحکم‌تر می‌کند.

اگر یار دغدغه‌های خانه‌داری او نیستید لااقل بار او نباشید و سطح توقع خود را پایین بیاورید. تا به حال خود را جای او گذاشتید تا بدانید شبی خسته از راه می‌رسد و شاید توان غذا درست کردن نداشته باشد. شاید گاهی خستگی مکرر باعث شود فضای خانه مطلوبیت همیشگی را نداشته باشد؟! شاید اصلاً خستگی روحی ناشی از یک بگومگوی کاری باعث شده که او مثل همیشه نباشد و ترجیح دهد زودتر استراحت کند. این موضوع همه ابعاد را در برمی‌گیرد. از دعوت میهمان به منزل تا میهمانی رفتن و حتی سرویس دادن در منزل که همه و همه می‌تواند تحت‌الشعاع شغل کارمندی او به حاشیه برود. پس این شما هستید که همواره و در هر حال و شرایطی باید بدانید او یکی شبیه شماست و در کنار تلاشی که برای آسایش بیشتر شما و فرزندانتان انجام می‌دهد، همه توان خود را برای نظم و آرامش منزل هم می‌گذارد.

منبع: روزنامه جوان