حلقه‌های پریان مرموز از آن چیزی که فکر می‌کردیم، گسترده‌تر هستند. یک ارزیابی جدید جهانی ۲۶۳ مورد دیگر از این حلقه‌های خالی اسرارآمیز را در ۳ قاره و ۱۵ کشور شمارش کرده است. اطلاعات جدید می‌تواند به دانشمندان برای کشف چگونگی و علت ایجاد آن‌ها کمک کند.
تیمی به سرپرستی دانشمند محیط‌زیست، امیلیو گیرادو از دانشگاه آلیکانته در اسپانیا می‌نویسد: «ما یک ارزیابی جهانی و سیستماتیک از الگو‌های گیاهی دایره‌مانند مشهور به حلقه‌های پریان انجام دادیم و صد‌ها مورد از آن را در سه قاره کشف کردیم و در مورد اکولوژی و جغرافیای زیستی این الگو‌های گیاهی جذاب به اطلاعات بسیاری دست یافتیم.»
حلقه‌های پریان یک معمای واقعی زیست‌محیطی هستند. آن‌ها در مناطق بیابانی و در پوشش گیاهی تٌنک ظاهر می‌شوند. این حلقه‌ها، تکه‌هایی از زمین خشک و برهنه، تا قطر حدود ۱۲ متر و تقریبا همیشه از هم جدا هستند.
هنوز دقیقا نمی‌دانیم که چه چیزی باعث ایجاد آن‌ها می‌شود. تحقیقات جدید و دانش قدیم نشان می‌دهند که حشرات کوچک می‌توانند نقشی در این پدیده داشته باشند. این ایده که حلقه‌ها به پوشش گیاهی کمک می‌کنند تا از منابع آب پراکنده، حداکثر استفاده را ببرند، مورد توجه محققان قرار گرفت، اما تفاوت الگوی خشکی در مناطق مختلف، موضوع را پیچیده می‌کند.
بخشی از مشکل این است که این حلقه‌ها در نقاطی از جهان یافت می‌شوند که دسترسی به آن‌ها دشوار است. بسیاری از تحقیقات بر اطلاعات پهپاد‌ها و تصاویر ماهواره‌ای متکی است. اما گیرادو و تیمش متوجه شدند که این ابزارها، از آنچه فکر می‌کردیم، قدرتمندتر هستند. زیرا اگر بتوانیم حلقه‌های بیشتری در مناطق مختلف پیدا کنیم، می‌توانیم با تمرکز بر شباهت‌هایشان، به اطلاعات خوبی دست پیدا کنیم.
بیشتربخوانید
محققان یک بررسی سیستماتیک با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای با وضوح بسیار بالا انجام دادند و از سیستم یادگیری ماشینی برای تجزیه و تحلیل نتایج استفاده و ۵۷۴۷۹۹ هکتار زمین در سراسر جهان را به دقت مطالعه کردند. آن‌ها با زحمت بسیار توانستند نخستین اطلس از سایت‌های دارای حلقه پریان را ترسیم کنند. بر اساس این مطالعه، علاوه بر نامیبیا و استرالیای غربی، در مناطق دیگری از جمله ماداگاسکار، جنوب غرب آسیا، استرالیای مرکزی و ... نیز حلقه پریان مشاهده می‌شود.
این تیم همچنین دریافتند که مناطقی با حلقه‌های پریان در طول زمان، نسبت به مناطق اطراف، بهره‌وری گیاهی پایدارتری را نشان می‌دهند. گیرادو و همکارانش می‌گویند یافته‌های آن‌ها می‌تواند به شناسایی دلایل خاص منطقه‌ای برای تشکیل حلقه‌های پریان کمک کند.
منبع: همشهری
