صادق ستاری فرد معاون سلامت و تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش اظهار کرد: چیزی که حلقه مفقوده بین آموزش و پرورش و نظام تعلیم و تربیت است ارتباط بین نهاد خانواده و نهاد مدرسه است. نقش خانواده در تعلیم و تربیت دانش آموزان از یک سو و مأموریت مدرسه در تعلیم و تربیت از سوی دیگر باعث می‌شود به رفت و آمد و تعامل دو طرفه بین نهاد خانواده و نهاد مدرسه بیشتر بپردازیم. لازم است به خانواده‌ها از اعتمادی که نسبت به مدرسه دارند بگوییم فزندانتان را در اختیار مدرسه و اولیای مدرسه و معلمین قرار می‌دهید و شاید سالی یک بار تماس تلفنی با مدرسه نداشته باشید و این نشان دهنده اعتمادی است که به مدرسه دارید؛ اما این یک ضعف است از این جهت که حضور، ارتباط و تعامل شما با مدرسه هم باعث می‌شود فرزند شما و معلم فرزندتان احساس کند تعلیم و تربیت دانش آموزان برایشان خیلی مهم است و از طرفی قوت‌ها و ضعف‌های دانش آموز و مدرسه را بهتر می‌توانید ببینید، پوشش دهید و کمک کنید.

وی افزود: هم پدر و مادر در ابتدا متولی تربیت است و در اسناد تحولی صراحتا به این موضوع اشاره شده و هم مسئولیت تعلیم و تربیت رسمی مدرسه است؛ لذا رفت و آمد و ارتباط شما با مدرسه خیلی می‌تواند به رشد و تعالی دانش آموزان در ابعاد مختلف آموزشی و تربیتی کمک کند.

ستاری فرد اضافه کرد: نکته دوم نقش و تاثیر بازی در تربیت است. مادامی که بازی بین والد و فرزند وجود دارد استحکام بنای روابط خانوادگی بین پدر و مادر و فرزند از طریق بازی پررنگ‌تر است. مخصوصا در دوره طفولیت. شاید تنها راه و ابزار ارتباطی کودک و والد بازی است و با بازی سعی می‌کنید فرزندتان را تربیت کنید و چه بسا برخی از موضوعات را نیز به آن‌ها آموزش دهید؛ یعنی آموزش از طریق بازی دارای اهمیت است.

معاون وزیر آموزش و پرورش بیان کرد: در رشد، آموزش، آگاهی بخشی و تربیت فرزندان مخصوصا در دوره طفولیت بازی اهمیت جدی دارد. در دوره کودکی و نونهالی بازی بین والدین وجود دارد و هم کودک احساس خوبی نسبت به والدین دارد و هم والدین احساس خوبی نسبت به نقش آفرینی‌ها، آموزش، تربیت و رشدی که از طریق انجام بازی‌ها دنبال می‌کند.

وی اشاره کرد: یک نگرانی جدی داریم؛ چرا که متاسفانه سبک زندگی و تعذیه‌ای دانش آموزان به سمتی رفته است که چاقی و اضافه وزن آنان بسیار نگران کننده شده است. ۱۰ سال پیش این نرخ ۲۰ درصد بود، اما الان در برخی استان‌ها از این عدد رد شده و در بعضی استان‌ها نرخ چاقی حتی دو برابر شده است.

وی با بیان این که پنج سال قبل نرخ چاقی ۳۰ درصد بود، اما اکنون در برخی استان‌ها از مرز ۳۰ درصد عبور کرده است، ادامه داد: در برخی استان‌ها بیش از ۴۰ درصد دانش‌آموزان با معضل چاقی و اضافه وزن روبه‌رو هستند و این موضوع از نظر رشدی و تربیتی بسیار نگران کننده است. لازم است اولیا با آموزش و پرورش این مشکل را رفع کنند؛ لذا هم سبک زندگی فعال و با تحرک بالا و هم انجام ورزش در مدرسه با گروه همسالان و نیز ورزش با خانواده می‌تواند به این امر کمک کند.

معاون تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش توضیح داد: به همان میزان که چاقی افزایش می‌یابد، حافظه ضعیف‌تر می‌شود و دانش آموزان در پیشرفت تحصیلی نیز دچار مخاطره می‌شوند. بحث بلوغ زودرس هم مطرح است. افسردگی و نارضایتی از بدن نیز از جمله چالش‌هایی است که اضافه وزن می‌تواند برای دانش‌آموز به همراه داشته باشد، لذا اگر اولیا همکاری نکنند برنامه‌های آموزش و پرورش در این خصوص شکست می‌خورند.

ستاری فرد با تاکید بر این که مصرف روزانه شیر و صبحانه کامل را برای فرزندان باید به طور جدی دنبال کنیم، افزود: بیش از ۶۰ درصد فرزندان مصرف صبحانه کامل ندارند یا مصرف ناقص دارند. مصرف کیک و... به عنوان صبحانه همان صبحانه ناقص است که می‌تواند فرزند را دچار چالش کند.

معاون تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش توضیح داد: مادامی که بازی به عنوان ابزار تربیتی بین والدین و فرزندان هست، ما نگران موضوع تربیت فرزند نیستیم، اما با بزرگتر شدن فرزند این ابزار کمرنگ‌تر می‌شود و با این ادبیات که «تو بزرگ شدی» و ... احساس می‌کنیم باید با بزرگ شدن فرزند، بازی را به عنوان یک ابزار ارتباطی حذف کنیم. از اینجاست که ارتباط کمتر، قطع و چالش ایجاد می‌شود؛ لذا فرزند از والدین فاصله می‌گیرد. از این رو فرزند باید سراغ سرگرمی‌های دیگر مثل گوشی و ... برود.

وی خطاب به والدین ادامه داد: بعضا در دوره نوجوانی که دوره شکل گیری هویت فرزند است، چون ابزار بازی حذف شده است، ارتباط ما هم با فرزند کمرنگ‌تر می‌شود؛ لذا مادامی که با بچه‌ها در حال بازی هستیم، ارتباط بین فرزند و خانواده مستحکم و اعتماد متقابل و دوستی و رفاقت خانوادگی بیشتر شکل می‌گیرد، اما از یک سنی به بعد با فرض بزرگ شدن فرزند این ابزار کنار می‌رود و فاصله بیشتر می‌شود. اینجاست که چالش‌های اجتماعی و عدم فهم مشترک بین اعضای خانواده پیش می‌آید؛ لذا بازی را هیچوقت از فرزندان نگیرید چرا که با بازی و نشاط درون خانوادگی می‌توان به استحکام روابط خانوادگی رسید. از سوی دیگر تشویق فرزند نسبت به توانایی‌هایش و ترغیب و انگیزه دادن به او بسیار مهم است.

ستاری‌فرد با بیان اینکه والدین شاید از دوره متوسطه دوم دیگر نتوانند با فرزند بازی کنند، اما می‌توانند تماشاگر بازی او باشند، افزود: آموزش و پرورش باید زمینه انجام فعالیت‌های ورزشی و گروهی بین والد و فرزند را در محیط مدرسه و اماکن ورزشی آموزش و پرورش فراهم کند. در این راستا طرحی را دنبال کردیم که بر اساس آن در روز‌های پنج شنبه و جمعه بتوانیم شاهد حضور خانواده‌ها در اماکن ورزشی آموزش و پرورش باشیم. پنجشنبه‌ها دختران و مادران و و جمعه‌ها پدران و پسران می‌توانند از این امکان استفاده کنند. واقعیت تلخ این است که امروزه به علت درگیری‌های شغلی و معیشتی خانواده‌ها، کمتر شاهد در کنار هم بودن والدین و فرزندان هستیم و این طرح نیز به همین منظور اجرا شده است.

معاون تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش افزود: ورزش باعث شکوفایی استعداد‌های فطری، خون رسانی به اعصاب حرکتی و تقویت ذهن و هوشیاری دانش‌آموز می‌شود، لذا می‌تواند فرزند را در موقعیت مناسب یادگیری قرار دهد.

ستاری فرد افزود: ورزش به جامعه پذیری فرزند و دوری از آسیب‌های اجتماعی و سلامت جسم او کمک می‌کند؛ لذا زنگ ورزش یک بهانه و فرصت حداقلی است برای انجام فعالیت‌های ورزشی و گاهی آموزش‌های حداقلی برای دانش آموزان است که بتوانند زیست ورزشی مناسبی داشته باشند. جذاب‌ترین زنگ و درس و محبوبترین درس برای دانش آموزان زنگ ورزش است.

وی خطاب به والدین تاکید کرد: فرزندان را برای شرکت در مسابقات ورزشی درون مدرسه‌ای تشویق کنید و خودتان برای تماشا بیایید و تشویقشان کنید.