حسن تفتیان ملی پوش دوی سرعت کشورمان درباره عملکرد خود در بازی‌های آسیایی هانگژو اظهار کرد: ورزشکاری که در مسابقات بزرگی به اسم بازی‌های آسیایی اعزام می شود تا به مدال برسد باید نگاه ها به او ویژه تر باشد. متاسفانه در این رقابت ها مربی ام همراهم نبود و برای همین هم از طریق تلفنی کارها و برنامه ها را با او هماهنگ می کردم.
او افزود: براساس برنامه ریزی که با مربی ام کرده بودیم قرار شد در مرحله مقدماتی و نیمه نهایی چندان به خودم فشار نیاورم و تمام تمرکزم روی فینال باشد. خوشبختانه همه چیز آنطور که ما می خواستیم طبق برنامه پیش رفت هر چند بار روانی زیادی روی من بود به دلیل اینکه رقیب اصلی ام از خود کشور میزبان بود. من با این دونده و دیگر دونده هایی که در فینال بودند بارها و بارها با هم مسابقه داده بودیم و آنگونه نبود که کسی از نفر دیگری بهتر باشد.
دارنده مدال طلای قهرمانی آسیا ادامه داد: دوومیدانی هم ورزش ثانیه ها است و خود همین مسئله مقداری کار را سخت کرده بود به دلیل اینکه سایر رقیبانم با چندین مربی و ماساژور، به همراه روانشناس حضور داشتند و از هر نظری پشتیبانی می شدند. بر عکس آنها متاسفانه من تک و تنها در میان آنها بودم و همین امر باعث شد تا تلاش هایم منجر به مدال نشود. حقیقتا همه ما در یک سطح رکوردی بودیم و تنها فاصله ما در این موضوع خلاصه شده بود که هر دوومیدانی کاری که ذهن آماده تر و اعتماد به نفس بیشتری در او نهفته شده باشد طبیعتاً می تواند امیدواری بیشتری به کسب مدال داشته باشد.
