زنده‌یاد داریوش مهرجویی در سال ۱۳۷۶ در مصاحبه تلویزیونی با احمد نجفی، مجری و بازیگر گفته است: اولین فیلم که روی من اثر گذاشت، دزد دوچرخه بود که در سینما مایاک درباره آن مطلبی خوانده بودم. هیچ شناختی هم از آن نداشتم. ولی نقدی از آن خواندم و برایم جالب بود. به هر حال فامیل، پدر و مادر و همه را تجهیز کردیم که برویم آن فیلم را ببینیم.

یادم است یک روز جمعه هم رفتیم که سینما خیلی شلوغ بود. خوب آن فیلم هم برای مردم آن موقع یک فیلم خیلی تازه‌ای بود. چون آن موقع مردم همه‌اش فیلم‌های بزن بزن و آرتیست بازی و این‌ها را می‌دیدند. یک فیلم سنگین بود. بعضی مواقع یک عده‌ای بلند می‌شدند و بیرون می‌رفتند. حوصله‌شان سر رفته بود. خلاصه ما نشستیم و تا آخرش دیدیم. پدرم از این فیلم زیاد خوشش نیامده بود و می‌گفت خسته کننده است و زیاد آرتیست ندارد. افراد دیگر هم همین طور. ولی خب فیلم روی من تاثیر گذاشته بود.

 نمایی از فیلم «دزد دوچرخه» ساخته ویتوریو دسیکا

این کارگردان در ادامه اظهار داشته‌است: چندین روز همواره به این فیلم فکر می‌کردم. منتقدان جوان مثل هژیر داریوش، پرویز نوری، پرویز دوایی و جمشید ارجمند سینما را جدی گرفته بودند و درباره این فیلم می‌نوشتند.

از کار‌های چاپلین خوشم می‌آمد

داریوش مهرجویی همچنین درباره دیگر فیلم‌های مورد علاقه‌اش در سینمای جهان گفته است: اگر برگردیم به تاریخ سینما، از ابتدا من خیلی از کار‌های چاپلین خوشم می‌آمد و از کار‌های مثلا پاپز، آیزنشتین؛ و فیلم‌های فیلمسازان موج نو مثل گدار و تروفو و آلن رنه. این‌ها برای من شگفتی آور بودند. برگمان و فلینی و آنتونیونی و اورسن ولز و وودی آلن هم جذاب بودند. این‌ها کسانی هستند که کم و بیش در همان طیف‌های حسی و فکری که من طالب آن هستم، حرکت می‌کنند. در نتیجه می‌تواند بگویم که کار‌های من شاید به یک اعتبار در همین طیف قرار می‌گیرد.

این گفتگوی تلویزیونی در سال ۱۳۷۶ در برنامه حرفه‌ای‌ها انجام و از شبکه تهران پخش شده است. متن این مصاحبه در کتاب داریوش مهرجویی، نقد آثار از بانو تا مهمان مامان منتشر شده است.

 داریوش مهرجویی کارگردان سینمای ایران، شب گذشته در ویلایی در فردیس کرج به همراه همسرش به قتل رسید. مرکز اطلاع رسانی پلیس البرز ساعت یک بامداد امروز اعلام کرد که علت فوت این کارگردان باسابقه کشورمان از سوی پلیس در دست بررسی است که به زودی اطلاع رسانی خواهد شد.

منبع: ایرنا