پرویز فارسیجانی، تهیهکننده سینما و تلویزیون در برنامه «گفتوگوی فرهنگی» رادیو گفتگو درباره آییننامههای استانی که قرار است به منظور احیای سینمای بومی ابلاغ شود، گفت: در این چهل و چند سال سینمای ملی جزو مظلومترین مولفههای فرهنگی کشور بوده است. یکی از مشکلات سینما نداشتن تعریف واحد از سینمای استانی و بومی در کشور است.
فارسیجانی ادامه داد: هم در سینمای ملی و هم در سینمای بومی و استانی گرفتار سلایق هستیم. اینکه نقش سینمای بومی در اعتلای سینمای ملی چقدر است و چگونه باید از این سینما پشتیبانی کرد. از طرفی، هر کدام از استانها سینمای بومی را با نگاه خودشان تعریف میکنند، که معلوم نیست در مسیر درست حرکت میکنند یا خیر.
این تهیهکننده سینما با بیان اینکه سازمان سینمایی با برگزاری جشن مهر سینمای ایران در کشور و فراهم کردن زمینه حضور استانهای مختلف قدم مبارکی برداشت، افزود: برگزاری این جشن سبب همدلی و وحدت در حوزه سینماهای بومی کشور در جهت تحقق یک سینمای ارزشمند در کشور میشود. ما ظرفیتهای خوبی در استانها داریم، که خیلی از سینماگران بزرگمان از استانها به ذوق رسیدن به سینمای ملی نقش آفرینی کردند.
به گفته وی، هنرمندانمان در استانها شناسایی نمیشوند و امکان حمایتهای مادی و معنوی از آنها نیست. حتی آموزشگاههای دولتی، آزاد سینمایی و دانشگاهها در استانها نقش آفرینی جدی ندارند. باید تعریف واحدی ارائه داد تا بدانیم مثلاً در پنج سال آینده سینماهای بومی و استانی ما چه جایگاهی در سینمای ملی دارند.
محمدرضا شرفالدین، تهیهکننده سینما و رئیس اسبق انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس درباره وضعیت سینمای بومی کشور گفت: فعلاً سینمای ما با مرکزیت تهران پیش میرود و امیدواریم این مرکزیت به سمت استانهای دیگر هم برود.
پیش از این، محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی کشور از ابلاغ آئیننامههای استانی برای احیا و شکلگیری سینمای بومی و استانی خبر داده و گفته بود، برای استفاده از ظرفیتهای بومی استانها این آئیننامه در زمینه تهیهکنندگی و کارگردانی به زودی ابلاغ میشود. اجرا و تحقق سیاستگذاریهای حوزه استانها به طور قطع، بسیاری از مشکلات سینمای استانها و شهرستانها را در زمینه زیرساخت، تولید، تسهیلات آموزشی، رونق رویدادها و پاتوقهای سینمایی و رشد جایگاه اجتماعی و عمومی سینما، کاهش خواهد داد.