رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی نیشابور گفت: این بنای ارزشمند تاریخی، یکی از قدیمی‌ترین خانه‌های  تاریخی نیشابور است که قدمت آن به دوره قاجاریه و اوایل پهلوی برمی گردد.

کمال خانی افزود: این خانه در مرکز بافت قدیم و در مجاورت بنا‌های تاریخی ارزشمندی همچون مدرسه علمیه گلشن و مسجد جامع، قرار گرفته است.

او تصریح کرد: گذر زمان و تاثیر عوامل طبیعی بر روی این خانه، تاثیر زیادی گذاشته و حتی آسیب‌هایی نیز بر آن وارد کرده است، اما از شکوه و عظمت آن کم نکرده و مانند نگینی در مرکز بافت تاریخی شهر خودنمایی می‌کند.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیشابور ادامه داد: وجود عناصر وابسته به معماری از جمله آجرکاری‌های زیبا، تزئینات چوبی، گچبری، کاشیکاری در قسمت‌های بدنه، جداره داخلی و بیرونی بنا و ستون‌ها و بادگیر خاص و بی‌مانند، نمونه کاملی از هنر معماری آن دوران را به نمایش گذاشته و بیانگر ذوق و خلاقیت هنرمند چیره دست استاد معمارباشی است.

خانی بیان کرد: این اثر تاریخی منحصر به‌فرد به شماره ۲۰۴۸۱ در ۱۲ دی ۱۳۸۶ در فهرست آثار ملی ثبت شد و در حال حاضر با اخذ مشاور، طرح جامع و تکمیلی احیا، با کاربری مناسب و در شان این بنای ماندگار، با اعتبار مشارکتی شرکت سیمان زاوه (متولی) و نظارت اداره میراث‌فرهنگی، در حال انجام است.