ابوالقاسم سوزنچی در تشریح چرایی بازار بهم ریخته گوشت گفت: شخصاً سالیان متمادی دامدار بوده و در طول سال چندین بار دام‌های خود را روانه کشتارگاه کرده و عملاً آشنایی با بازار گوشت دارم و علاقمندم همشهریان و سایر مردم نیز با شناخت بیشتر درباره علل گرانی و عوامل تأثیرگذار آشنا شوند.

او به توضیح نحوه ورود دام به بازار پرداخت و گفت: در یک حالت، قصاب‌ها به طور مستقیم از دامدار گوسفند یا گام را خریداری کرده و خود کشتار و عرضه می‌کنند. در روش دوم، دامدار، گوسفند یا گوساله را به میدان عرضه دام برده و به صورت زنده قپان با قصاب معامله می‌کند یعنی در ابتدا گوسفند وزن و یک کیلو به عنوان نفس از آن کسر و مانده تقسیم بر دو می‌شود و آن عدد ۲۳ مبنای معامله قرار می‌گیرد، قیمت دام با توجه به نر یا ماده و پیر یا جوان بودن دارای نوسان است و این روز‌ها هر کیلو بین ۱۹۰ تا ۲۲۰ تومان عرضه می‌شود، اگر به طور میانگین ۲۰۰ هزار تومان را درنظر بگیریم که قصاب به صاحب مال پرداخت کند و قصاب پس از کشتار هر شقه را به همان مبلغ ۲۰۰ هزار تومان بفروشد، باز قصاب سود کرده است.

رئیس خانه کشاورز استان همدان گفت: این مسأله کشف بنده نیست بلکه همه قصاب‌های با انصاف بدان معترف هستند و علت آن است که اکثراً گوشت حاصل از دامی با وزن مذکر بیش از نصف وزنش خواهد شد، از طرفی همین روز‌ها قیمت آلایش گوسفند شامل جگر، دل و قلوه، کله و پاچه و پوست و روده بین ۹۰۰ هزار تا یک میلیون تومان است و آلایش گاو هم همین رقم به ۱۰ برابر می‌رسد.

سوزنچی گفت: در حالت سوم معمولاً گفته می‌شود تعیین نرخ توسط کمیته یا انجمن حمایت از حقوق مصرف‌کننده است در حالی که تعیین نرخ گوشت هم ماننده تره‌بار تابع عرضه و تقاضاست و انجمن حمایت در این میان تعیین‌کننده نیست.

او گفت: ذکر این نکته ضروری است که علت اصلی این گرانی‌ها خشکسالی‌های دو سه سال اخیر است که به علت عدم بارندگی و کمبود علوفه، دامداران حتی دام‌های مولد را به کشتارگاه بردند و مسئولان با وجود اینکه اعلام کردند اجازه کشتار دام ماده را نخواهند داد، اما دام‌های مولد سر از بازار قاچاق درآورد.

رئیس خانه کشاورز استان همدان به حالت چهارم نحوه ورود دام به بازار اشاره کرد و گفت: معمولاً هرگاه کالایی اساسی گرفتار کمبود شود، مبادرت به واردات آن کالا می‌کنند و امر واردات گوشت در اختیار سازمان‌های حمایتی است که عملاً نشان داده‌اند تبحر و دانش لازم را برای انجام این کار ندارند، شاهد این مدعا آن که در حال حاضر قیمت گوشت گوسفندی وارداتی حداکثر کیلویی ۲۰۰ هزار تومان است و همین گوشت در تهران و استان‌های مختلف با اختلاف قیمت فاحشی عرضه می‌شود.

سوزنچی گفت: آنچه ما می‌دانیم و علم اقتصاد می‌گوید این تفاوت قیمت باید به استناد درآمد سرانه هر استان باشد؛ براساس گزارش مرکز آمار ایران تولید ناخالص داخلی در تهران ۲۲.۱ درصد و همدان ۱.۲ درصد است و این بدان معناست که استان تهران بالاترین درآمد سرانه خانوار را در کشور دارد پس باید قیمت عرضه گوشت وارداتی (دولتی) در تهران دو برابر عرضه آن در همدان و حجم آن نیز در همدان دو برابر تهران باشد، اما در همین روز‌ها عرضه گوشت قرمز در فروشگاه‌های زنجیره‌ای تهران هر کیلو ۳۱۶ هزار تومان و در فروشگاه‌های زنجیره‌ای همدان هر کیلو گوشت بدون استخوان ۵۷۰ هزار تومان است.

او گفت: این تبعیض را چه کسی باید برطرف کند؟ فکر می‌کنم این وظیفه حاکمیت سیاسی استان و نمایندگان مجلس است که متأسفانه یا مسئولان استانی ما تحرکی در این زمینه ندارند و یا اگر داشته‌اند نتوانسته‌اند کاری از پیش ببرند و منتظر اقدام نمایندگان نیز هستیم.

رئیس خانه کشاورز استان همدان گفت: شنیده‌ها حاکی از آن است که باید قیمت گوشت بالا برود تا برای دامدار صرفه اقتصادی داشته باشد، اما یادمان باشد تولید هر کیلو گوشت قرمز ۸۰۰۰ لیتر آب نیاز دارد پس براساس قانون حاکمیت آب الزام است که ما گوشت را وارد کنیم و آب را به کالا‌های اساسی دیگر اختصاص دهیم.

سوزنچی گفت: در ضمن در حال حاضر دامپزشکان جوان و نخبه استان همدان توانسته‌اند با استفاده از دانش فنی روز ضمن اصلاح نژاد دام و بهبود مدیریت دامی از جمله القای فحلی مصنوعی با هورمون‌تراپی سالم و تغذیه خوراک کامل از طریق استفاده از پسماند‌های کارخانجات فرآوری‌های کشاورزی وزن گوسفند را حتی در کمتر از هشت ماه به ۵۰ کیلو و بیشتر برسانند که اگر سازمان جهادکشاورزی ما بتواند از آن‌ها حمایت کند که نکرده، می‌توانند قیمت تمام شده گوشت را به کیلویی کمتر از ۱۵۰ هزار تومان برسانند.

او گفت: در قانون حاکمیت آب آمده است که ذخایر آب به چه میزان است و یک محصول چه اندازه آب لازم دارد و در قانون دومش بیان می‌دارد که آن محصول قرار است در کجا عرضه شود حتی در اقتصاد دنیا بازار تولید در اولویت قرار دارد و براساس نیاز، تولید انجام می‌گیرد.

 رئیس خانه کشاورز استان همدان گفت: در زمینه بازار گوشت ذکر این نکته ضروری است که عشایر یک زمانی ذخایر بودند، اما الان مخرب هستند به طوری که به عنوان مثال عشایر یک گوسفند را طی دو سال به وزن ۴۵ تا ۵۰ کیلو می‌رسانند این در حالیست که در دامداری‌های صنعتی همین دام حداکثر طی یک سال به این وزن می‌رسد. در کشور‌های اروپایی اگر کسی بخواهد مجوز دام بگیرد به او تأکید می‌کنند دام‌ها نباید ۲۰۰ متر بیشتر از آغل و شیردوشش فاصله بگیرد و اگر بیش از این مسافت را طی کند، دچار کسر وزن خواهد شد.