مهدی محسنی در نشست خبری از برگزاری همایش ملی بزرگداشت سیدعلی خان مدنی شیرازی به میزبانی حرم مطهر شاهچراغ (ع) خبر داد و گفت: این همایش روز پنج‌شنبه، ۲۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ مصادف با ولادت امام زین‌العابدین (ع) و روز بزرگداشت صحیفه سجادیه در سالن شهید آیت‌الله دستغیب برگزار می‌شود و «معرفی ابعاد شخصیتی و سیر زندگانی علامه سیدعلی خان مدنی شیرازی»، «سیره‌ی علمی و آرای علامه» و «معرفی و بررسی آثار علامه» از محور‌های این همایش علمی است.

سرپرست معاونت علمی، آموزشی و پژوهشی حرم مطهر احمدبن موسی (ع) شاهچراغ به شیوه ارسال مقاله در این همایش اشاره کرد و افزود: اندیشمندان و پژوهشگران ارجمند می‌توانند مقاله‌های خود را به سه زبان فارسی، عربی و انگلیسی تا یکم بهمن‌ماه ۱۴۰۲ در قالب فایل word از طریق بخش مربوط در پایگاه اینترنتی حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع) ارسال کنند. 

او به نصب و رونمایی از سنگ یادبود سیدعلیخان مدنی در مکان شریف بالاسر ضریح حضرت شاهچراغ (ع) در روز همایش اشاره و اظهار کرد: نصب این سنگ یادبود در حدود مزار سیدعلیخان به تدبیر تولیت آستان مقدس احمدی و محمدی (ع) به گونه‌ای تدارک شده که هر دو گروه زوار برادر و خواهر، امکان زیارت آن را داشته باشند.

محسنی، زندگی و فضایل این علامه ذوالفنون که در حرم مطهر مدفون است را مورد توجه قرار داد و اضافه کرد: سید صَدرالدین عَلی بن احمد بن محمد مَعصوم حسینی دَشتَکی شیرازی مشهور به سید علیخان مدنی و سید علیخان کبیر و در نزد عرب به ابن معصوم مدنی از علمای بزرگ شیعه در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری است. وی در نیمه جمادی الاولی سال ۱۰۵۲ ق در مدینه متولد شد و به مدنی شهرت یافت همچنین پدرش امیر نظام‌الدین احمد و مادرش دختر شیخ محمد منوفی، امام شافعیان حجاز بود. او در حوزه‌های علمیه ایران به «سید علی خان کبیر» یا «شارح صحیفه» نیز مشهور است.

سرپرست معاونت علمی حرم مطهر شاهچراغ (ع) درباره دوران زندگی این علامه ذوالفنون نیز بیان کرد: دوران زندگی سیدعلیخان را می‌توان به سه بخش کلی تقسیم کرد؛ از تولد تا ۱۴ سالگی در حجاز، زندگی و اقامت در هندوستان از نوجوانی تا ۶۲ سالگی و اقامت در ایران (اصفهان و شیراز) پس از بازگشت از هند در سال ۱۱۱۴ تا زمان رحلت یعنی سال ۱۱۲۰ قمری. در هندوستان، پس از زندگی پرفراز و نشیب و گذر دورانی سخت و تحمل فوت پدر، سرانجام سلطان محمد اورنگ‌زیب وی، والایت نواحی لاهور و توابع آن و ریاست دیوان حکومتی برهان‌پور را به او سپرد با این حال وی پس ۲۵ سال مسئولیت حکومتی به میهن بازگشت و پس از اقامت کوتاهی در اصفهان، دو سال پایانی عمر خود را در مدرسه آباء و اجدادی خود منصوریه شیراز به تدریس و تالیف پرداخت. سیدعلیخان سرانجام در سال ۱۱۲۰ در سن ۶۸ سالگی در شیراز به دیار باقی شتافت و در حرم مطهر حضرت احمدبن موسی شاهچراغ (ع) در جوار مزار سیدماجد بحرانی به خاک سپرده شد.

او، پیرامون آثار و تالیفات سید علی خان ادامه داد: علامه ذوالفنون علاوه بر فقه و اصول و حکمت الهی، در ادبیات عرب و علم لغت نیز متبحر بود. وی در علوم مختلف آثاری دارد و یکی از مشهورترین آثار او، «ریاض السالکین فی شرح صحیفة سید الساجدین» است که در آن به شرح ادعیه صحیفه سجادیه پرداخته است همچنین این شرح آکنده از مباحث مختلف ادبی، قرآنی، فقهی، کلامی و تاریخی بوده، به گونه‌ای که این کتاب را به دایرة المعارفی از معارف اسلامی تبدیل کرده است.

محسنی یادآور شد: علامه محمدباقر مجلسی گردآورنده مجموعه نفیس بحارالانوار از شاگردان سید علی خان است. همچنین از دیگر آثار و تألیفات این عالم ذوالفنون می‌توان به سلافة العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، الدرجات الرفیعه فی طبقات الامامیه، سلوة الغریب و اسوة الادیب، انوار الربیع فی انواع البدیع، الحدائق الندیه فی شرح الصمدیه، الفرائد البهیه فی شرح الفوائد الصمدیه، موضح الرشاد فی شرح الارشاد، رساله فی اغلاط الفیروزآبادی فی القاموس، التذکره فی الفوائد النادره، المخلاة، الزهرة فی النحو، ملحقاة السلافه، نفثة المصدور، محک القریض، رساله فی المسلسلة بالاباء، نعمة الاغان فیعشره الاخوان، الکلم الطیب والغیث الصیب و دیوان شعر اشاره کرد.