رام شُکلا، در حاشیه برگزاری نخستین کنگره بین‌المللی شعر و فرهنگ سیستان که در دانشگاه زابل برگزار شد، بیان کرد: من یک‌سال است که به‌عنوان رایزن فرهنگی هندوستان در ایران هستم و خیلی دلم برای هندوستان تنگ شده بود و وقتی به سیستان آمدم و از نزدیک اینجا را دیدم، خیلی خوشحال شدم.

 وی ادامه داد: رسم‌ورسوم سیستان، خیلی به فرهنگ هندوستان و مردم ما شباهت دارد وقتی برای سرودن شعر به جایگاه رفتم شال پهلوانی که نشان سیستان است به من دادند و احترامی که به مهمانان‌شان می‌گذارند من را به یاد کشورم انداخت و این رسم‌ورسوم به ما خیلی نزدیک است و این موضوع برای من خیلی خوشحال‌کننده بود و خرسندم که به این منطقه آمدم.

 شاعر پارسی‌گرا هندوستانی افزود: برای دومین بار است که به استان سیستان و بلوچستان سفر می‌کنم؛ اما برای بار اول است که به سیستان می‌آیم و همین‌طور اولین‌بار است که برای سیستان شعر می‌سرایم.

 بَلرام شُکلا در خصوص علت سرودن شعرش به زبان پارسی، برای سیستان، گفت: شعر من بیشتر در مورد شباهت سیستان به هندوستان بود با دیدن سیستان به یاد دهلی هندوستان می‌افتم من در شعرم به سعدی شیراز اشاره کردم و گفتم که ما هم در هندوستان «امیرحسن سجزی» را داریم که به سعدی هندوستان مشهور است و در واقع سجزی شاعر بلندآوازه پارسی‌گوی هندوستان، سیستانی بوده است.

 وی اضافه کرد: «امیر نجم‌الدین حسن‌بن علاء سجزی» سیستانی بوده و هم عصر «امیر خسرو دهلوی» شاعر پارسی‌سرای هندی است، پس برای ما، سیستان به‌خاطر همین شناخته می‌شود که یکی از شاعران بلندآوازه فارسی‌گوی هندوستان مربوط به منطقه بوده است.