امیر یوسفی، دبیر کمیته طرح و برنامه کانون تهیه‌کنندگان رسانه‌های دیداری در پاسخ به این سوال که پلتفرم‌ها برای معرفی آثارشان چقدر معتقد به تبلیغات هستند؟ گفت: من فکر می‌کنم پلتفرم‌ها محیط‌های شهری را بیشتر می‌پسندند. شاید پاسخ مثبتی از مخاطبان دریافت کردند که به سراغش رفتند. اگر دقت کرده باشید صداوسیما در یک سال اخیر از محیط‌های شهری برای تبلیغات آثار خود استفاده کرده است.

یوسفی درباره استقبال مخاطبان از تبلیغات محیطی گفت: استفاده از این نوع تبلیغات در سطح شهر موضوع عجیب و غریبی نیست. معمولاً تبلیغات شهری برای آثاری که در فضای مجازی منتشر می‌شوند، جلب مشتری می‌کند و شیوه درستی است.

دبیر کمیته طرح و برنامه کانون تهیه‌کنندگان در پاسخ به این سوال که شما معتقدید تبلیغات محیطی بیشترین تاثیر را در جلب مشتری دارد؟ توضیح داد: بله همینطور است. هنوز سیستم ما مدرن نشده و بخش زیادی از مخاطبانمان سنتی هستند. هنوز اعتقاد دارم که شیوه تبلیغ دهان به دهان کارکرد خودش را دارد. یعنی کسانی که فیلم را می‌بینند، می‌توانند مبلغ همان فیلم باشند. از طرفی، در فضای مجازی شاهد قدرت انتشار بالایی هستیم، که می‌تواند مخاطبان را به لحظه تحت تاثیر یک پیام، کپشن یا تیزر قرار بدهد.

وی در پاسخ به این سوال که گاهی شده مخاطب به بهانه دیدن تمام قسمت‌های فیلمنامه، سریال را دنبال می‌کند، با وجود اینکه می‌داند قرار نیست خروجی برایش داشته باشد. آیا این آسیب نیست؟ گفت: شما در مواجهه با هر اثر هنری قرار بگیرید، چنین آسیبی وجود دارد. شما وقتی یک رمان را می‌خوانید، مگر می‌دانید انتهای آن چه می‌شود؟ اگر رمان کشش داشته باشد، شاید شما را حلقه‌وار به قسمت‌های بعدی ببرد و به جایی برساند که بگویید چرا انتهایش اینگونه تمام شد. ما در چند سال اخیر سریال‌های موفقی داشتیم که شروع طوفانی داشتند، ولی در انتها نتوانستند مخاطبانشان را راضی کنند. 

یوسفی در پاسخ به این سوال که شاید علت شروع طوفانی فیلمنامه‌ها سرمایه‌گذاری صاحبان اثر برای جذب مخاطب برای دیدن سریال بوده، بدون اینکه بخواهند خروجی قابل قبولی برای مخاطب داشته باشند، توضیح داد: من فکر می‌کنم گاهی تولیدات بجای اینکه جلوی مخاطب باشد، پشت او قرار می‌گیرد. وقتی شما جلوی مخاطب باشید، مخاطب پشت‌سر شما حرکت می‌کند و شما هر نقطه‌ای را بخواهید می‌توانید نشان دهید.

دبیر کمیته طرح و برنامه کانون تهیه‌کنندگان ادامه داد:، ولی وقتی پشت‌سر مخاطب باشید، تابع سلیقه او قرار می‌گیرید. این موضوع در آثار سرمایه محور و اقتصاد محور آسیب‌زاست. اگرچه شما باید ذائقه مردم را درنظر بگیرید، ولی باید ذائقه‌سازی هم کنید. مثلاً براساس نیازسنجی که کردیم مخاطب دوست دارد برنامه شاد ببیند، ولی اینکه من هر شادی که مخاطب دوست دارد نشان دهم، آسیب‌زاست.

وی در پاسخ به این سوال که وقتی یک ژانر در تولیدات سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی دیده می‌شود، بلافاصله شاهد اشباع آن هستیم، گفت: وقتی سرمایه‌گذاران می‌خواهند ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش دهند، به سراغ کاری می‌روند که از آن اقبال شده است.