دکتر فرشته باقری عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل، از اثرات نامطلوب تلویزیون و تلفن همراه بر رشد گفتار و زبان در نوزادان خبر داد و گفت: وقت کودکان باید صرف بازی، لمس اشیا، تکان دادن و پرتاب کردن آن‌ها و دیدن چهره و شنیدن صدای پدر و مادر شود.

او افزود: دو سال نخست زندگی کودک، سال‌های بسیارمهم و اساسی برای یادگیری و رشد گفتار و زبان است و این دوره، دوره‌ای پایه‌ای برای زبان آموزی کودک می‌باشد.

استادیار گروه شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به اینکه کودکان خودبه‌خود و به تدریج توانایی استفاده از زبان را در محیط طبیعی و در تعامل با دیگران پیدا می‌کنند، گفت: زبان تنها و تنها از طریق تعاملات انسانی یادگیری می‌شود و بایستی از در معرض تلویزیون و تلفن همراه قرار دادن کودکان کمتر از ۲ سال اجتناب نمود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل افزود: طبق تحقیقات انجام شده قرار دادن نوزادان در معرض تلویزیون و تلفن همراه در دورانی که برای رشد گفتار و زبان، دوران بسیار مهمی محسوب می‌شود، موجب تاخیر گفتار و زبان، مهارت‌های ارتباطی ضعیف و همچنین اثرات نامطلوبی بر روی رشد مهارت‌های شناختی از جمله توجه می‌گردد.

او در همین راستا با اشاره به اینکه آنچه نوزادان و کودکان واقعا نیاز دارند، ارتباط داشتن با افراد پیرامون آنهاست، گفت: والدین گرامی برای اینکه به رشد بهتر مهارت‌های ارتباطی، شناختی، گفتار و زبان در کودکشان کمک کنند، بایستی به صورت مداوم فارغ از اینکه کودک متوجه بشود یا نشود با او صحبت کنند.

دکتری تخصصی شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی بابل افزود: کودکان باید وقت خود را صرف بازی، لمس اشیا، تکان دادن و پرتاب کردن آن‌ها کنند، چهره افراد مورد علاقه‌شان (پدر و مادر) را ببینند و صدایشان را بشنوند.

دکتر باقری با ذکر این نکته که تا حدود سن ۱۸ ماهگی، مغز کودکان توانایی درک نشانه‌های روی صفحه موبایل و ارتباط دادن میان آن‌ها و دنیای واقعی را ندارد، گفت: برای کودک کتاب داستان‌های شکل دار بخوانند و حین خواندن، اشکال و رنگ‌ها را زمانی که بیانش می‌کنند به کودک نشان دهند و همچنین والدین در هنگام خواباندن نوزاد با صدای خودشان برایش لالایی بخوانند.