امروزه مردم از پیامهای متنی بهعنوان راههایی برای برقراری ارتباط استفاده میکنند و در این میان، زوجین اغلب به دلیل مشغلههای روزانه تا حد زیادی از طریق پیامهای متنی با یکدیگر صحبت میکنند. درحالیکه این شکل از ارتباط سریع، بسیار محبوب و حتی گاهی اوقات سودمند است، اما پیامدهای این نوع تعامل نیز میتواند برای زوجین بسیار منفی باشد.
مطالعات بیشماری نشان دادهاند که ارسال پیام متنی میتواند اضطراب زیادی ایجاد کند. تحقیقات همچنین نشان میدهد که پیام متنی این قدرت را دارد زوجین را به هم نزدیکتر کند یا باعث ایجاد فاصله و سوءتفاهم بین آنها شود.
مشکل ارسال پیامک این است که هر دو طرف هر متن را بهعنوان "صحبت" واقعی درک میکنند و لحن و استنباط شخصی خود را در مورد جملات بیان میکنند.
در هنگام چت کردن یا ارسال پیامک اغلب لحن افراد اشتباه برداشت میشود؛ چون پیامهای متنی نمیتوانند بهدرستی احساسات انسانی را منتقل کنند.
با برقراری ارتباط تلفنی، میتوانید از طریق لحن، مکث و خندیدن یا گریهکردن، احساس فرد را بفهمید، اما با ارسال پیامک، هیچیک از آنها را متوجه نمیشوید و غیرممکن است که بدانید طرف مقابلتان به آنچه میگویید چه واکنشی نشان میدهد.
متن نوشتاری پیامهای متفاوتی را منتقل میکند که نهتنها میتواند باعث سوءتفاهم شود؛ بلکه باعث ترس، عصبانیت یا احساس بیاهمیتی میشود. فرض کنید بهطرف مقابل خود پیام میدهید و میپرسید که آیا میتواند بعد از کار با شما به خرید بیاید؟ او با "نه" یا "نمیتوانم" پاسخ میدهد. حالت خیلی مثبتش این است که یک کلمه احساسی مثل "عزیزم" را چاشنیاش کند و به شما پاسخ منفی دهد، اما دریافت این پاسخ منفی بهصورت متنی خودبهخود باعث میشود تا شما احساس ناراحتی و بیاهمیتی کنید و بدتر از آن پاسخ یککلمهای است که دریافت کردهاید. با دریافت این پاسخ سؤالات متعددی در ذهنتان نقش میبندد؛ سؤالاتی مثلاینکه "چرا گفت نمیام؟! "، "اگر براش مهم بودم هر چقدر هم خسته بود و کار داشت وقت میذاشت و میگفت میریم خرید! "، "حتی نپرسید چی میخوای بخری! " اینجاست که احساس بیاهمیتی شروع میشود و به دنبال آن خشم آهسته در وجودش به وجود میآید.
تشخیص تفاوت بین احساساتی مانند خشم، غم، طعنه، صداقت در یک پیام متنی غیرممکن است. ممکن است شخصی با شریک خود شوخی کند و آن را بهعنوان عصبانی بودن شریک زندگی خود تعبیر کند. سپس باید متنهایی ردوبدل شود تا آسیب برطرف شود؛ این در حالی است که استفاده از پیامهای متنی برای رفع سوءتفاهمها نیز یک تلاش نافرجام است.
گاهی اوقات افراد از صحبت تلفنی با شریک زندگی خود یا ملاقات حضوری در هنگام عصبانیت میترسند، زیرا فکر میکنند که این کار باعث تشدید اوضاع میشود، اما ارسال پیامک اغلب اوضاع را بدتر میکند.
هر زمان که یکی از زوجین بیش از حد به دیگری پیامک میدهد، این یک علامت هشدار است. بهعنوانمثال، ارسال پیامک بیوقفه میتواند نشاندهنده این باشد که یکی از شرکای زندگی به او وابسته و نیازمند است و در رابطه احساس ناامنی میکند. درحالیکه معمولاً فقط خود افرادی که بیش از حد پیام میدهند دچار آسیب میشوند، اما برای طرف مقابل دریافتکننده پیام این وضعیت بسیار کلافهکننده است.
ارسال پیامک بیش از حد - بهخصوص زمانی که مدام پیگیری میکنید که همسرتان کجاست، با چه کسی است و چه میکند - کنترلکننده و توهینآمیز است. ادامه این روند بهمرورزمان باعث ایجاد فاصله بین زوجین میشود.
اغلب مشاجراتی که منجر به مشکلات بزرگ یا حتی پایاندادن به رابطه شده، با یک پیام متنی اشتباه شروع یا تشدید شده است؛ لذا پیام متنی راه مناسبی برای برقراری ارتباط نیست مگر اینکه یک پیام مثبت کوتاه باشد که میتواند باعث بهبود رابطه شود؛ بنابراین، بهجای پیام متنی، در طول روز تلفن را بردارید و در حد حال و احوال با همسرتان صحبت کنید؛ این کار بهتنهایی میتواند ثبات و آرامش را به یک رابطه بازگرداند.
در اینجا بهمنظور جلوگیری از خرابکردن رابطه چند نمونه از پیامهایی که نباید به شریک زندگی خود پیامک کنید، آورده شده است:
- در رابطه بهخصوص در دوران نامزدی، بیش از حد پیامک ارسال نکنید. روابطی که تازه شروع شدهاند نیز بهسرعت از بین میروند، بنابراین ارسال پیامک را به حداقل برسانید.
- وقتی ناراحت هستید هرگز پیامک ندهید. قبل از اینکه به طرف مقابل خود پیامک بفرستید به خودتان زمان بدهید تا آرام شوید.
- مکالمات احساسی یا مهم را چهرهبهچهره و حضوری انجام دهید. خطر سوءتفاهم در متن بسیار زیاد است.
- با چت کردن از طرف مقابلتان عذرخواهی نکنید. وقتی در پیام متنی از طرف مقابلتان عذرخواهی میکنید، گیرنده واقعاً مطمئن نیست که چقدر متأسف هستید.
- از ایموجیها بهجای کلمات استفاده نکنید. درحالیکه تفسیر لحن صدا و عطف کلی معنای کلمات یک نفر در یک پیام متنی دشوار است، و واقعاً کمکی نمیکند که حالات صورت یکدیگر را ببینید، اما ایموجیها و شکلکها جایگزینی برای آنها نیستند. آنها میتوانند لحن یک متن را کاهش دهند، اما نمیتوانند لبخند و احساس واقعی شما را منعکس کنند.
در مکالمات طولانی، مسائل مهم یا مشکلات بزرگ هرگز از پیام متنی استفاده نکنید و بهصورت رودررو صدای یکدیگر را بشنوید و تفاوت در لحن و حالات چهره را درک کنید تا احساسات را راحتتر منتقل کنید.
منبع: ایرنا