محمد گلریز خواننده‌ درباره دیدارشان با امام خمینی (ره) گفت: آن زمان امام بیمار بود و به علت همین بیماری در «دربند» ساکن بود. حاج احمد آقا آمد و گفت، امام مقداری کسالت دارد و من از قول امام برایتان صحبت می‌کنم. ایشان گفت، امام کتابی نوشته و در آخر این کتاب حدود ۲۰ صفحه درباره موسیقی و حلال بودن این هنر بحث کرده است. حاج احمد آقا می‌گفت باید موسیقی بسازید که همه سلایق آن را بپسندند. یعنی آنچه می‌سازید را هر کسی با هر سلیقه‌ای بپسندد. بعد از صحبت‌های حاج احمدآقا پیش امام رفتیم.

وی ادامه داد:آن زمان شهید مجید حداد رئیس تولید رادیو و همراه ما بود. آن زمان مرکز موسیقی ارشاد و مرکز موسیقی صداوسیما یکی بود. خودِ شهید مجید حداد قطعه‌ی «مطهری» را خوانده و در آرشیو صداوسیما هست.

گلریز عنوان کرد: خاطره که زیاد است، سال ۱۳۵۹ ما با چند نفر از دوستانمان خدمت حضرت امام (ره) رفتیم. به بهانه سرودی که برای شهید مطهری خوانده بودیم. بسیار حال و هوای خوبی در آنجا حکمفرما بود و همگی مجذوب حضرت امام شده بودیم این ماجرا در سال ۱۳۵۹ رخ داد. امام در اتاق و طبقه بالایی بود. وقتی وارد شدیم امام برایمان جلوه‌ی خاصی داشت. راغب، سبزواری، حدادعادل، شهبازیان و میرزاده هم در این دیدار بودند. 

وی افزود: حاج احمد آقا، تک تک ما را به امام معرفی کرد. ناممان و سمتمان را برای حضرت امام بیان می‌کرد. مثلا می‌گفت فلانی که آهنگساز است، یا فلانی که تنظیم‌کننده است. یکی یکی رفتیم دست امام را بوسیدیم و امام هم ما را دعا می‌کرد. من آخرین نفری بودم که دست امام را بوسیدم. برای آخرین بار هم برگشتم و امام را دیدم، دلم نمی‌آمد از آنجا خارج شوم. دیدم که امام در حال دعا کردن برای ماست و می‌گفت خدا در پناه اسلام حفظتان کند.

وی درباره خبر رحلت امام خمینی (ره) گفت: در سال ۶۸، هنگامی که امام خمینی (ره) کسالت داشت و همه برای شفای او دعا می‌کردند، من هم یکی از شهروندانی بودم که برای شفای امام دعا می‌کردم. همه مردم ایران، از همه قشری، نگران حال امام خمینی (ره) بودند و این نگرانی در قالب غم، در چهره همگان نمایان شده بود.

وی تصریح کرد: روز ۱۴ خرداد سال ۶۸ که به سمت محل کارم در حرکت بودم، تجمع تعدادی از دانشجویان را مشاهده کردم که با جستجوی بیشتر و قرار گرفتن در کنار جمع آنها، صدای حیاتی گوینده اخبار را شنیدم که اعلام کرد: روح حضرت امام خمینی (ره) به ملکوت اعلای پیوست.

وی افزود: در خیابان که بودم، شاهد حالت بهت و حیرت همگان بودم و حالت حزن و غم و اندوه پیدا کرده بودند.

گلریز با اشاره به سرود دریغا که در فقدان امام خمینی (ره) خوانده شد، گفت: با توجه به حالت اندوهی که پس از رحلت امام ایجاد شده بود، از خدا خواستم تا به من کمک کند، اثری را بخوانم که بیانگر حزن و اندوه مردم باشد. آهنگسازی دریغا را محمدعلی شکوهی و ترانه سرایی حمید سبزواری بر عهده داشت و من نیز سعی کردم با صدای غم انگیز خودم این اثر را بخوانم.

وی افزود: این آهنگ، ساعت ۲۳ به صدا و سیما تحویل داده شد و تعجب همگان را از اینکه چگونه اثری در طول یک روز تولید شده بود را برانگیخت.

 با توجه به ارادتی که به امام خمینی (ره) داشتم و غم و اندوهی که پس از رحلت ایشان بر روح و فکر من حاکم شد، تصمیم گرفتم آثاری را برای ابراز ارادت خودم به این رهبر بزرگ بخوانم که تعدادی از این آثار شامل «غم فراق»، «نماز آخر» و «در سوگ خورشید» و«دریغا» است.

وی ادامه داد: قطعه غم فراق را با آهنگسازی هادی آرزم و شعری از شاهرخی برای چهلمین روز درگذشت امام (ره) خواندم. قطعه نماز آخر را با آهنگی از انوشه و شعری از شاهرخی برای سالگرد امام خمینی (ره) خواندم. قطعه «در سوگ خورشید» را سال گذشته با همکاری سازمان نغمات و آئین‌های موسیقی خواندم.

گلریز خاطره خود را در خصوص روز‌های انقلاب اینگونه بیان کرد: زمانی که امام خمینی (ره) وارد ایران شدند، گروه سرود ما دو گروه شد. گروهی در فرودگاه بودند و ما به عنوان بخش دیگر، سرود «برخیزید‌ای شهیدان را خدا» را در حضور امام خمینی (ره) در بهشت زهرا خواندیم؛ صحنه به یاد ماندنی بود.