ری از سال‌های دور مملو از سبزیکاری بود و مردم در بسیاری از مراسم رسمی و غیر رسمی از چنین امتیاز منحصر به فردی بهره می‌بردند. اهالی ری برای پذیرائی از عزاداران مسلمیه هم به محصول اصلی ری که سبزی بود رجوع می‌کردند. سید محسن ماجدی، ری پژوه و مدرس دانشگاه در این باره می‌گوید: «در سال‌های دور و به طور خاص در دوره قاجار که تهیه سوخت برای مردم کار آسانی نبود، نان و پنیر و سبزی به قوت غالب آنها تبدیل شده بود و اهالی ری که دسترسی آسانی به سبزیکاری‌ها داشتند وعده غذایی شان نان و پنیر سبزی یا نان و ماست بود. مردم در مسلیمه هم نذرشان را با نان و پنیر و سبزی ادا می‌کردند و معروف بود که در مسلیمه نان و پنیر و سبزی نذر می‌کنند.

ادای نذر در مسلمیه با آداب خاصی همراه بوده است. مردم برای ادای نذر در مسیر رسیدن عزاداران به حرم عبدالعظیم (ع) قرار می‌گرفتند و با شیوه‌ای که مخصوص اهالی ری بود از عزادارن پذیرائی می‌کردند. ماجدی درباره آداب ادای نذر در مراسم مسلمیه می‌گوید: «یکی دیگر از نذر‌هایی که به واسطه وجود دامداری‌ها در ری ادا می‌شد فرنی و شیر برنج بود که دستور پخت نسبتا اسانی هم داشتند. مردم نذر می‌کردند که مثلا یک من فرنی بین عزاداران مسلمیه پخش کنند و این گونه نبود که به طور کامل از یک هیات پذیرائی کنند. اهالی ری، فرنی و شیر برنج را در کاسه‌های سفالی می‌ریختند و با یک قاشق در مسیر رسیدن عزاداران به مراسم مسلمیه که در بازار و حرم عبدالعظیم (ع) برگزار می‌شد قرار می‌دادند.»

نذر شمع هم یکی از نذر‌های خاص مراسم مسلمیه بود که از نخستین سال‌های برپایی این مراسم در ری ادا می‌شد. در سال‌های دور که هنوز تیر‌های چراغ برق در شهرری نصب نشده بود، مردم برای روشنایی بخشیدن به مسیر عزاداران مسلمیه، شمع روشن می‌کردند تا نذرشان را هم ادا کرده باشند. ماجدی درباره تجمع نذر کننده‌های مسلمیه می‌گوید: «مردم معمولا برای ادای نذرشان به مسیر سقاخانه و بازار چهارسو که عرض کمتری داشتند نمی‌رفتند و ترجیح می‌دادند در طول خیابان منتهی به حرم عبدالعظیم (ع) که عرض‌تر بود بروند. البته در کاروانسرای دوقلو در بازار چهارسو و خروجی‌های حرم عبدالعظیم (ع) نذری‌هایی مثل آش شوربا توزیع می‌شد، اما تجمع نذرکننده‌های خیابان حرم، بیشتر بود.»

منبع: همشهری آنلاین