ابزار اسکن محیط‌های قابل سکونت با رامان و لومینسانس برای یافتن مواد آلی و شیمیایی یا به اختصار شرلوک (SHERLOC) که بر روی بازوی رباتیک مریخ‌نورد استقامت نصب شده بود، برای حدود ۶ ماه از کار افتاد، زیرا پوشش محافظ لنز متحرک آن با گرد و غبار پوشیده شده و به درستی کار نمی‌کرد.

به نقل از اسپیس، مهندسان آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL) از استراتژی‌های مختلفی از جمله گرم کردن موتور، تغییر جهت بازوی رباتیک و حتی استفاده از مته ضربه‌ای مریخ نورد در تلاش برای آزاد کردن پوشش استفاده کردند.

در ماه مارس، آنها موفق شدند پوشش دوربین شرلوک را آزاد کنند و میدان دید آن را پاک کنند. محققان از آنجا، راهی برای استفاده از بازوی رباتیک برای دستیابی به تمرکز روی اهداف پیدا کردند. تا روز ۱۷ ژوئن، آنها وضعیت عملیاتی شرلوک را تایید کرده بودند.

کایل اوکرت (Kyle Uckert)، معاون محقق شرلوک می‌گوید: بازوی رباتیک این مریخ‌نورد، شگفت انگیز است. می‌توان آن را در مراحل کوچک و یک چهارم میلی متری فرمان داد تا به ما کمک کند موقعیت جدید شرلوک را ارزیابی کنیم و می‌تواند شرلوک را با دقت بالا روی یک هدف متمرکز کرد.

پس از آزمایش ابتدا بر روی زمین و سپس در مریخ، ما دریافتیم که بهترین فاصله برای بازوی رباتیک برای قرار دادن شرلوک حدود ۴۰ میلی متر یا ۱.۵۸ اینچ است. در این فاصله، داده‌هایی که جمع‌آوری می‌کنیم باید مثل همیشه خوب باشند.

شرلوک از طیف‌سنجی رامان استفاده می‌کند که شامل تابش لیزر فرابنفش (UV) بر روی یک هدف و تجزیه و تحلیل نور پراکنده شده برای شناسایی ارتعاشات مولکولی است که برای آشکار کردن ترکیب شیمیایی استفاده می‌شود. همچنین از طیف‌سنجی فلورسانس برای تشخیص ترکیبات آلی استفاده می‌شود. هنگامی که نور فرابنفش به مواد آلی می‌تابد، مولکول‌های آنها را تحریک می‌کند که نور را در طول موج‌های مختلف ساطع کنند، سپس شرلوک آن را جمع‌آوری می‌کند.

از این ابزار برای یافتن شواهدی مبنی بر وجود واحد‌های سازنده حیات برای مدت طولانی در سطح مریخ استفاده شده است.

مریخ‌نورد استقامت در ماه فوریه سال ۲۰۲۱ در کف دهانه جیزرو فرود آمد. منطقه فرودی که ارزیابی می‌شود محل یک حوضه دریاچه باستانی باشد که می‌تواند پتانسیل بالایی برای وجود حیات در گذشته داشته باشد.

به گزارش آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، این مریخ‌نورد در مراحل بعدی چهارمین کمپین علمی خود است و در حال حاضر به دنبال شواهدی از رسوبات کربنات و الیوین در منطقه‌ای در امتداد لبه داخلی جیزرو است.

منبع: ایسنا