محمدصادق خیرخواه مدیرعامل سازمان مشاور فنی و مهندسی شهر تهران در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، با بیان اینکه افزایش تراکم در نواحی شهری، بر تعداد طبقات زیرزمینی و در نتیجه عمق گودبرداری در پروژه‌های ساختمانی افزوده است، گفت: ترانشه‌های خاکی به واسطه توسعه ابنیه فنی، ساختمان‌ها و مسیر‌های دسترسی در مجاورت توده‌های خاکی ایجاد می‌شوند. ترانشه‌ها عوارضی با «نسبتِ قابل توجه طول به ارتفاع» بوده و همانند گود‌ها نیازمند پایدارسازی است.

وی در پاسخ به پرسشی در خصوص ضرورت حفاظت از ترانشه‌‎های خاکی، یادآور شد: دخالت عوامل محیطی از قبیل هوازدگی و بارندگی می‌تواند این ترانشه‌ها را دچار ناپایداری نموده و امنیت ابنیه موجود در محیط اطراف آنها را دچار مخاطره کند. از این رو حفاظت از ترانشه‌های خاکی همچون حفاظت از گودها، یکی از مهمترین دغدغه‌های مهندسی در محیط‌های درون شهری محسوب می‌شود.

مدیرعامل سازمان مشاور فنی و مهندسی شهر تهران در ادامه با تاکید بر ضرورت پایدارسازی دائمی ترانشه‌های خاکی با توجه به ملاحظات شرایط بهره‌برداری و شرایط لرزه‌ای، از تهیه طرح‌ها و نقشه‌های اجرایی به این منظور خبر داد و گفت: طی یک سال گذشته، طرح‌ها و نقشه‌های لازم برای پایدارسازی ۱۳ ترانشه خاکی در مناطق ۱، ۲، ۵ و ۶ شهرداری تهران تهیه و تحویل متولیان اجرایی شده است.

وی افزایش ایمنی، تاب‌آوری و زیست‌پذیری شهری را از مهمترین ملاحظات دوره فعلی مدیریت شهری دانست و تاکید کرد: ترانشه‌های یادشده پس از سال‌ها رهاشدن در نقاط مختلف پایتخت، از طرح‌هایی دقیق و مشخص برای پایدارسازی و ارتقای ایمنی برخوردار شده‌اند.

خیرخواه در تشریح فرآیند تهیه نقشه‌های پایدارسازی ترانشه‌های خاکی، گفت: این روند شامل انجام بازدید و بررسی میدانی ترانشه‌های خاکی، تعیین راهکار پایدارسازی با توجه به شرایط محدوده اجرای طرح، تعیین شرح خدمات و انجام آزمایشات مورد نیاز ژئوتکنیک و در نهایت تهیه طرح و نقشه‌های اجرایی پایدارسازی بوده است. موقعیت ترانشه، مستحدثات پیرامونی، عمق و طول ترانشه، وضعیت آب‌های سطحی و زیرزمینی، زاویه شیب خاکبرداری و جنس خاک، از عوامل مهم در انتخاب روش پایدارسازی ترانشه‌های خاکی محسوب می‌شوند.