به مناسبت روز خبرنگار در ایران (۱۷ مرداد) که سالروز شهادت محمود صارمی، خبرنگار اعزامی ایران که طی یورش نیروهای طالبان به کنسولگری کشورمان در مزار شریف در سال ۱۳۷۷ شهید شد، به بررسی جنایت رژیم صهیونیستی در قتل عام خبرنگاران فلسطینی میپردازیم.
پس از شهادت محمد ابوسعاده خبرنگار میدانی و عکاس چندین رسانه، تعداد شهدای خبرنگار در جریان تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه در ۳۰۵ روز پیش به ۱۶۶ خبرنگار زن و مرد رسید. این درحالی است که طی حمله آمریکا به ویتنام ۶۳ خبرنگار و در مدت جنگ جهانی دوم در سراسر مناطق جنگ زده ۶۹ خبرنگار هدف قرار گرفته شدند.
رژیم صهیونیستی در بیش از ۳۰۰ روز تجاوز خود به باریکه غزه با قتل عام نزدیک به ۴۰ هزار غیرنظامی که اکثرا زن و کودک هستند، در تلاش است اخبار جنایاتش به جهان مخابره نشود، در همین راستا خبرنگاران فلسطینی در غزه را که از خبرگزاریهای متعددی نیز بودند، به شهادت میرساند.
رژیم تروریستی اسرائیل علاوه بر هدف بالا به دنبال ایجاد رعب و وحشت در میان خبرنگاران است، این رژیم حتی اگر نتواند خبرنگاران را به شهادت برساند با تخریب سیستماتیک موسسات مطبوعاتی و آزار و اذیت خبرنگاران در داخل بیمارستانها و چادرهایی که از طریق آن کار خود را انجام میدادند در پی این است که مرگ حرفهای این گروه را رغم بزند. آنچه که جامعه مطبوعاتی در فلسطین شاهد آن است، هرگز توسط جامعه مطبوعاتی در هیچ جنگ دیگری مشاهده نشده است.
این قتل عام استثنایی خبرنگاران در فلسطین، به عنوان یک تجربه جدید در نوع خود، محمد الراجی، محقق مرکز مطالعات الجزیره را بر آن داشت تا مفهوم جدیدی را تدوین کند و جنایاتی که در غزه علیه خبرنگاران انجام میشود را «نسلکشی رسانهای» بخواند.
این مطالعه همچنین نشان داد که اقدام نسل کشی اسرائیل علیه جامعه مطبوعاتی فلسطین به کشتار گسترده روزنامه نگاران و عکاسان محدود نمیشود، بلکه به طرحی یکپارچه با هدف تخریب بافت اجتماعی جامعه مطبوعاتی از طریق کشتار گسترده خانواده خبرنگاران گسترش یافته است.
در مطالعه الراجی آمده است که یک الگوی تکراری توسط افسران ارتش اشغالگر انجام میشود که خانوادههای روزنامهنگاران را تهدید میکند که خانههای خود را به مقصد «مناطق امن» ترک میکنند سپس بمباران با موشک و پهپاد به خانههایی که این خانوادهها به آنها میروند، آغاز میشود.
در همین راستا کارمن جوخدار، خبرنگار الجزیره در لبنان میگوید: ترور خبرنگاران و خانوادههای آنها و تخلفات ارتش اسرائیل از همه جنگهای قبلی، از جمله جنگ جهانی دوم فراتر رفته است. آنچه امروز مرا میترساند این است که این تخلفات ما را به گذشته بازمی گرداند. دورانی که سازمان ملل و برخی سیستمها کار ما به عنوان روزنامهنگار را نوعی چارچوب و خط میدادند.
این نسل کشی رسانهای که اکنون دنیا آن را مشاهده میکند، بر اساس دو عامل مؤثر است. اول، محیط داخلی اسرائیل است که تحت سلطه گفتمان راست افراطی است، که این ایده را تغذیه میکند که «فلسطینیها غیرانسان و پایینتر از صهیونیستها هستند پس باید کشته شوند، زیرا اگر امروز کشته نشوند، فردا آنها را خواهند کشت». این همان گفتمانی است راه را برای همه قتل عامهایی که رژیم صهیونیستی میخواهد انجام دهد، هموار میکند.
عامل دوم، زمینه بین المللی حمایت کننده از اقدام به نسل کشی رژیم صهیونیستی است، زیرا رژیم تروریستی اسرائیل از حمایت مالی، نظامی و سیاسی غرب بخصوص آمریکا برخوردار است. حتی قبل از عملیات طوفان الاقصی رژیم صهیونیستی ۱۰۴ خبرنگارا را در غزه و کرانه باختری به شهادت رسانده بود، حمایت غرب از رژیم همان عاملی است که آن را تشویق به انجام این نسلکشی رسانهای بیسابقه میکند.
مرکز بینالمللی روزنامهنگاران فوریه (بهمن) گذشته اعلام کرد که جنگ غزه شاهد بالاترین میزان خشونت علیه خبرنگاران در ۳۰ سال گذشته بوده است و از اسرائیل خواست تا کشتار روزنامهنگاران را متوقف کند و در مورد حوادث قتل آنها به دست نیروهای خود تحقیق کند، اما رژیم صهیونیستی که حمایت کشورهای اروپایی و غرب را دارد، به همه درخواستهای بین المللی بی اعتناست.
اولین خبرنگار شهید در وسط نوار غزه محمد الصالحی است. به ترتیب محمد جرغون، خبرنگار شرکت اسمارت مدیا در شرق رفح، ابراهیم محمد لافی، عکاس عین مدیا، اسعد عبدالناصر شملخ، خبرنگار مستقل همراه با ۹ تن از اعضای خانواده خود در شیخ عجلین، انس ابراهیم حسین ابو شماله، خبرنگار مستقل در دیر البلح، محمد رزث صبح، عکاس روزنامه الخبر، محمد فایز ابو مطر، عکاس خبرنگار مستقل در رفح، احمد ناهص حسن مسعود، رجب محمد رجب النقیب، همراه با همسر، فرزندان و پدر مادر خود در غزه، مصطفی محمد رجب النقیب، خبرنگار رادیو صدای اسرا، همراه با زن و فرزندان خود در جبالیا، عبدالرحمن شهاب، نویسنده و تحلیلگر سیاسی و موسس مرکز تحقیقات و مطالعات اطلس، همراه با زن، فرزندان و ۳۸ تن از خانواده خود در جبالیا، حسام مبارک، خبرنگار رادیو صوت الاقصی در شمال غزه، خانم سلام خلیل میمه، خبرنگار مستقل و رئیس کمیته زنان روزنامه نگار در آکادمی رسانه فلسطین، علی نسمان، هنرمند و خبرنگار در شمال غزه، یوسف ماهر یوسف دواس، یکی از کارکنان روزنامه Palestine Chronicle، عبدالهادی حبیب، خبرنگار خبرگزاری المناره و خبرگزرای المقر الرئیسی، عصام محمد بهار، خبرنگار شبکه الاقصی، محمد بعلوشه، خبرنگار فلسطین الیوم، محمود جمال محمود ابوظریفه، خبرنگار مرکز فرهنگی السعودی، سمیح النادی، خبرنگار و مدیر شبکه الاقصی به شهادت رسیدند.
پس از شهادت این خبرنگاران نسل کشی رسانهای متوقف نشد و خلیل ابراهیم علی ابو عاذره، محمد علی، إیمان العقیلی، عائد اسماعیل النجار، هانی المدهون، رشدی السراج، محمد عماد سعید لبد، محمد محمد خالد الشوربجى، محمد فایز عبد الحسنی، خانم سلمى حماده مصباح مخیمر، أحمد أبو مهادی، سائد سمیر محمود الحلبی، جمال الفقعاوی، زاهر زاهر الأفغانی، خانم دعاء شرف، یاسر صبحی أبو ناموس، حذیفه تیسیر عایش النجار، نظمی الندیم، ماجد کشکو، عماد الوحیدی، إیاد مطر، مجد فضل محمد عرندس، محمد أبو حطب، محمد البیاری، هیثم حرارة، محمد الجاجة، محمد أبو حصیرة، یحیى أبو منیعة، أحمد القرا، یعقوب البرش، موسی البرش، أحمد فطیمة، محمود مطر، مصعب عاشور، عمرو أبو حیة، مصطفى الصواف، حسونة سلیم، ساری منصور، عبد الحلیم عوض، بلال جادالله، خانم الآء طاهر الحسنات، خانم آیات خضورة، جمال هنیة، محمود مشتهى، محمد الزق و عاصم عدلی البرش به شهادت رسیدند.
در سایه حمایت کشورهای غربی و سکوت کشورهای دیگر رژیم صهیونیستی به جنایات خود علیه اهالی رسانه در غزه ادامه داد و علاء النمر، محمد معین عیاش، مصطفى بکیر، أمل زهد، حذیفة سمیر لولو، نادر النزلی، أدهم حسونة، منتصر الصواف، مروان الصواف، عبد الله درویش، محمد فرج الله، خانم شیماء الجزار، حسان فرج الله، محمود سالم، حمادة الیازجی، سعید الشوربجی، حسام عمر عمار، خانم علا عطا الله، محمد أبو سمرة، خانم دعاء الجبور، عبد الکریم عودة، خانم حنان عیاد، أحمد أبو عبسة، خانم نرمین قواس، علی فضل خالد عاشور، سامر أبو دقة، رامی هشام بدیر، مشعل ایمن شهوان، عاصم کمال موسى، حنین القشطان، عبد الله علوان، عادل زعرب، خانم علاء سلیمان حمد أبو معمر، محمد خلیفة و محمد نصر أبو هویدی نیز شهید شدند.
در ادامه جنایات رژیم تروریستی اسرائیل أحمد جمال المدهون، محمد الزیتونة، محمد عبد الخالق العف، أحمد خیر الدین، محمد خیر الدین، جبر أبو هدروس، عبدالله حماد، أکرم الشافعی، حمزة الدحدوح، مصطفى ثریا، علی سالم أبو عجوة، عبدالله باریس، محمد ابو دائر، خانم هبه فواد العبادله، احمد بدیر، فواد ابو خماش، شریف نافذ عکاشه، محم الثلاثینی، یزن الزویدی، وائل فنونه، کرم احمد ابو عجیرم، ایاد احمد الرواج، عصام اللولو، محمد عبدالفتاح عطا الله، رزق الغرابلی، نافذ عبد الجواد، یاسر ممدوح الفاضی، خانم أنغام أحمد عدوان، خانم آلاء حسن الهمص، أیمن الرفاتی، معتز مصطفى الغفری، زید أبو زاید، محمد رسلان شنیوره، مصعب أبو زاید، إیهاب نصر الله، محمد یاغی، محمد سلامة، عبد الرحمن صایمة، محمد الریفی، محمود عماد عیسى، ساهر أکرم ریان، محمد أبو سخیل، طارق أبو سخیل، عبد الوهاب عونی أبو عون، خانم آمنة حمید، محمد بسام الجمل، أیمن محمد الغرباوی، إبراهیم محمد الغرباوی، سالم أبو طیور، مصطفى عیاد، بهاء عکاشة، هائل النجار، محمود جحجوح، محمد أحمد الهوبی، عبد الله النجار، عبد الرؤوف عسلیة، خانم علا الدحدوح، عبد الله الجمل، خانم أحلام عزات العجلة، خانم دینا عبد الله البطنیجی و اسماعیل الغول به شهادت رسیدند.
خبرنگار: مینا عظیمی