دیمیتری وایب، ستاره شناس روسی، رئیس بخش فیزیک و تکامل ستاره‌ای در موسسه نجوم، توضیح داد که خورشید گرفتگی پدیده‌ای است که با عبور ماه از بین زمین و خورشید مرتبط است.

به گفته وی، اندازه‌های قابل مشاهده خورشید و ماه تقریباً یکسان هستند. از آن جایی که ماه در مداری بیضوی به دور زمین می‌چرخد، به این معنی که در طول پدیده کسوف در فواصل مختلف از زمین قرار دارد، قرص خورشید را به طور کامل یا جزئی می‌پوشاند.

خسوف کامل زمانی رخ می‌دهد که ماه به طور کامل قرص خورشید را بپوشاند. اگر حلقه‌ای از قرص خورشید در اطراف ماه باقی بماند، خورشید گرفتگی حلقوی نامیده می‌شود. 

یک خورشید گرفتگی ترکیبی وجود دارد که به صورت یک خسوف کامل شروع می‌شود و به صورت یک خسوف حلقوی یا بالعکس ختم می‌شود. خسوف جزئی زمانی اتفاق می‌افتد که ماه از مرکز خورشید عبور نمی‌کند، بلکه لبه قرص خورشید را می‌پوشاند.

این دانشمند می‌گوید: ماه در مداری دور زمین می‌چرخد، بلکه به شکل بیضی شکل می‌گیرد. بنابراین، گاهی اوقات به زمین نزدیک‌تر و در زمان‌های دیگر دورتر به نظر می‌رسد. اندازه ظاهری ماه کمی بزرگتر از خورشید به نظر می‌رسد و زمانی که از زمین دور است، کوچکتر به نظر می‌رسد.

او اشاره می‌کند که همه اشکال خورشید گرفتگی بر سیاره زمین تأثیر نمی‌گذارد.

منبع: روزنامه ایزوستیا