رضا صدیق، تحلیلگر فرهنگی در برنامه «هفت» شبکه نمایش درباره فیلم سینمایی «زودپز» گفت: رامبد جوان بخاطر علاقه شدید خود به تکنیک‌های خارج از سینما در حال صدمه خوردن است. یعنی به استفاده از تکنیک‌ها بیشتر از قصه تعریف کردن و فیلم ساختن توجه می‌کند. تا زمانی که تکنیک نگاه کردن در خدمت ساخت قصه نباشد، فیلم شبیه کلیپ‌های اینستاگرامی می‌شود. فیلم سینمایی «زودپز» دقیقاً از این زاویه صدمه می‌خورد. ما موقعیت‌هایی را می‌بینیم که رامبد جوان از تکنیک‌های خارج از سینما استفاده می‌کند. بنظرم این بزرگترین ضعف «زودپز» است و برخلاف نقد‌های گفته شده محسن تنابنده یک کپی دست چندم از نقش‌های پیش از خود را بازی کرد. برعکس این نوید محمدزاده بود که منجر به خلق موقعیت جذاب شد. 

صدیق ادامه داد: انگار این نوید محمدزاده است که بجای محسن تنابنده به نقش بُعد می‌دهد. تنابنده شبیه شخصیت «پایتخت» و ... است. ما چیزی از تنابنده نمی‌بینیم که بخواهد قصه را به دوش بکشد. نکته مهم فیلم این است که اتفاقاً تهیه و تولید از خود فیلمسازی جلوتر است. یعنی رامبد جوان نتوانسته از ساختار تهیه و تولید استفاده کافی را ببرد و در خدمت قصه چیزی را تعریف کند. متاسفانه در فیلم نه سیخ می‌سوزد و نه کباب. یعنی از یک طرف می‌خواهد هم ذهن ساختار‌گرای مدیریت ارگانی را داشته باشد و به یکسری مفاهیم امتیاز بدهد، هم می‌خواهد با این مفاهیم شوخی کند، تا ذهن بخش خاکستری جامعه را با خود همراه کند. یعنی فیلم در موضع‌گیری خود بلاتکلیف است.

امیر قادری، منتقد سینما درباره بازی نوید محمدزاده و محسن تنابنده گفت: فیلم «زودپز» یک فیلم هدر رفته و آشفته است و شالوده و نقطه مرکزی ندارد. «زودپز» نمی‌تواند داستان تعریف کند. از آنجایی که فیلم «فسیل» بهترین کمدی سال‌های اخیر بود، صنعتی را ایجاد کرده که ما در «زودپز» آن را می‌بینیم. یعنی استاندارد‌های تولید برای سینمای ایران فراتر از انتظار خودم بود. این فیلم جلوه‌های ویژه‌ای داشت، که بنظرم درست استفاده شده است. 

خبرنگار: نفیسه خلیلی