مرحوم حکیمی از دهه ۷۰ به بعد حاضر نشدند به جز حدیث خواندن در مجالسِ عمدتاً محدود کوچک‌ترین قدمی را برای شکل دهی به الگوی پیاده سازی عدالت در جمهوری اسلامی بردارند.
آیت‌الله علم‌الهدی گفت: در شخصیت بزرگ علامه حکیمی یک جامعیت بالای علمی وجود داشت و او عمده این ظرفیت بالا، استعداد، اندیشه و تفکرش را در راه ترویج کتاب و سنّت خرج می‌کرد.
علامه محمدرضا حکیمی از آن دست متفکرانی بود که در چهارراه آراء و عواطف گوناگونی قرار گرفت که دامنه آن از امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری تا طیف موسوم به روشنفکران دینی گسترده می‌شود.