امثال سلیمان ولایتمدار کامل و خالص نبودند. در طول حیاتش بارها دچار لغزش شد. در مقطعی مثل جنگ جمل از حضرت امیر (ع) عقب ماندو در جریان صلح امام حسن (ع) پیش افتاده بود.
ابن زیاد میداند باید "حسین (ع) " و یارانش تشنه بمانند تا حداقل اندکی از نیروی آنان کم شود؛ باید آب فرات بسته شود تا همه چشم به دستان سقای کربلا ابوالفضلالعباس داشته باشند.
"امام حسین" علیه السلام سفارش بیعت با یزید را رد کرد و فرمود: " نه به خدا سوگند، دست ذلت در دست آنان نمی گذارم و مانند بردگان از صحنه ی جنگ با آنان فرار نمی کنم."
پس از مجلس شوم ابن زیاد ، اهل بیت (علیهم السلام) را با غل و زنجیر وارد زندان کوفه کردند؛ ابن زیاد به مدینه و شام نامه نوشت و خبر شهادت امام حسین (علیه السلام) را منتشر ساخت.
روز سيزدهم محرم الحرام سال 61 هجري قمري اسراي کربلا را با غل و زنجير در کوفه گرداندند و سپس وارد مجلس ابن زياد کردند،عبد الله بن عفيف که از شيعيان اهل بيت در کوفه بود به ابن زياد اعتراض کرد و به همين دليل ماموران او را دستگير و به شهادت رساندند.