به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران،

2- لیبی

آمریکا و اروپا سالها و حتی تا مدت زمان کوتاهی پیش از مداخله برای براندازی رژيم معمر قذافی دیکتاتور سابق لیبی در سال 2011، ارتش وي را تجهیز و با يكديگر همکاری دوجانبه اي داشتند.

ایالات متحده و سازمان های جاسوسی انگلیس با شکنجه گران و قاتلان قذافي تعاملات نزديكي داشتند. معمر قذافي از برنامه هسته ای خود نيز دست كشيده بود.  
سرنوشت قذافی به همراه سرنوشت ملت عراق در واقع در بر دارنده این پیام است که تنها تسلیحات هسته ای از آنها در برابر دخالت دولت ها مي توانست محافظت كند.  اما قذافی فردی قابل اعتماد نبود و خیلی مستقل عمل می کرد.او براي غرب و آمريكا فردي غير قابل اطمينان بود.

او بر خلاف خواست دولت هاي حاضر در اين جنگ، بيشتر ثروت ليبي را براي ليبي ها مي خواست.  او بیش از حد مستقل عمل مي كرد.  
او حتی پادشاه عربستان را در کتاب خود به بدترين شكل مورد خطاب قرار داد: "پادشاهي عربستان،حكومتي ست ساخته شده توسط انگلیس و حفاظت شده توسط ایالات متحده!!".
او اين سخن را در مورد قطر نيز بيان داشت؛ یکی دیگر از ملت هايي که بعدها با او دشمن شد.  
بيداري اسلامي در تونس و مصر از کنترل خارج  شده بود و اکنون باید کاری انجام می شد. جنبش های غیر خشونت آمیز خواستار سرنگونی دیکتاتورها بودند.

خشونت معترضان در لیبی راه را برای دخالت دیکتاتورهای عرب، آمریکا / ناتو باز كرد.

تعامل خشونت بار در لیبی، ظاهرا از طرف بيداري اسلامي، پوششی برای سرکوب خشونت آمیز معترضان مسالمت آمیز در بحرین و یمن را فراهم كرد.
آنها مخالفان موج بيداري بودند؛ همان كساني كه به مسلح کردن شورشیان در لیبی كمك كرده بودند - و بعد ها در سوریه -اينكار را نه تنها براي مسلح كردن بلكه براي كنترل آنها انجام دادند.آنها اقدامات خود را تحت پرچم کمک انسان دوستانه آغاز كردند.
بین 15 و 19 فوريه، بنا به گفته سازمان دیده بان حقوق بشر، 104 معترض در لیبی کشته شدند. با اين فرافكني ها معترضان آرام نشدند و دست به اقدامات تلافي جويانه زدند.
شورشیان يك ایستگاه پلیس را در "درنا" به آتش كشيدند و 50 مزدور آفريقايي را در بيضا اعدام كردند.  
بیست و یکم فوریه نیروی هوایی لیبی به شهر بنغازی حمله کرد.
نیروهای قذافي سعی داشتند "زاويه" را در اول ماه مارس و مصراته را در 6 مارس از دست شورشيان آزاد كنند كه در اين اقدام ناكام ماندند.
نیروهای قذافي شهر زاويه را در هفدم مارس از شورشيان باز پس گرفت.   
33 نفر در پنجم مارس در درگيري هاي شهر زاويه كشته شدند كه هشت نفر از آنها نيروهاي معمر قذافي بودند. 21 نفر نيز در بمباران شهر مصراته توسط نيروهاي معمر قذافي كشته شدند.
اما رسانه های عربي و کشورهاي عضو ناتو شروع به فرافكني درمورد تلفات حملات ارتش قذافي كردند.آنها مدعي بودند كه 50،000 نفر به خاطر اقدامات نيروهاي نظامي قذافي كشته شدند و آن را يك نسل كشي ناميدند.!!!!!   
 
بعدها هيچ توضيحي در مورد 50 هزار كشته ارائه نشد.

در دهم آوريل، دیده بان حقوق بشر در مورد تعداد كشته شدگان شهر مصراته گزارش خود را ارائه داد.   

بیشترین تعداد تلفات به گفته دکتر محمد ال فورتيا، 257 نفر اعلام شد كه تنها 22 درصد آنها را زنان تشكيل مي داند اين يعني اينكه "جنگجويان بيشتر از منازل مورد حمله قرار مي گرفتند".   

در اواسط ماه ژوئن براساس يك گزارش موثق 10،000 نفر در 4 ماه توسط دو طرف درگير--از جمله بمباران هاي ناتو-- كشته شده اند.   

ناتو، تحت سلطه ایالات متحده، و به بهانه حفاظت از غیر نظامیان از کشتار جمعی عملا وارد جنگ شد.   

هیچ شواهدي دال بر كشتار غير نظاميان وجود ندارد.

برخي از ناظران معتقد بودند كه شورشیان، به خوبی مسلح شده بودند.

در اين بين ،اتحادیه آفریقا طرح صلحي را ارائه داده بود كه انتظار مي رفت معمر قذافي نيز با آن موافقت نمايد.

اما ناتو بلافاصله "نجات انسان دوستانه"(!) را به عنوان هدف مأموریت خود برشمرد و براي رسيدن به اين هدف سرنگوني حكومت معمر قذافي اقدامي امري اجتناب ناپذير بود.   

اوباما، سارکوزی و کامرون اطلاعيه اي را در پانزدهم آوریل با محوريت سرنگوني قذافي منتشر كردند كه سازمان ملل هرگز آن را تاييد نكرد.   

ساموئل لاكليئر دریاسالار نیروی دریایی ایالات متحده در ماه مي به نماينده کنگره مایک ترنر اعلام داشته بود كه ناتو در تلاش است معمر قذافي را ترور كند!!!  

در اين جنگ، بیش از 600 هزار غیرنظامی از کشور گریختند كه 100 هزار نفر از آنها اهل ليبي بودند و 200 هزار نفر از مردم ليبي نيز آواره شدند،اين ارمغان ناتو و آمريكا براي ليبي بود.!  
ناتو برای ماه ها شهر طرابلس را بمباران کرد، گاهی برای كشتار غیرنظامیان به عذرخواهي متوسل مي شد، اما به ضم بسياري از ناظران ناتو اينكار را با هدف "شوک و ترس" انجام مي داد.   در میان اهداف بمباران ناتو، رسانه ها نيز مورد حمله قرار گرفتند كه تعدادي روزنامه نگار و خبرنگار كشته شدند.  
يكي از محققان لوئیس مورنو اوکامپو اظهارات داشت زمانيكه آنها در مورد جرايم معمر قذافي از جمله جرم تجاوز به عنف و توزیع ویاگرا بين سربازان فرافكني مي كردند،سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد،سوزان رايس نيز چنين فعاليتي را داشت.   
در نهایت سازمان عفو بین الملل مسئله را مورد بررسی قرار داد و در هیچ زمینه ای برای این اتهامات مدركي را پيدا نكرد.
در 19 ژانويه 2012، حقوق بشر سازمان عرب، مرکز فلسطینی حقوق بشر، و کنسرسیوم بین المللی کمک های بشردوستانه گزارش دادند" ناتو خود مناطق نظامی را بمباران كرده است و اين عمل ناتو جنایت جنگی محسوب مي شود".
لیبی در حال حاضر مسير قاچاق اسلحه به شورشیان سوریه مي باشد.
قبایل در جنوب ليبي با يكديگر نزاع دارند.  
دولت انتقالی جدید ليبي نماینده واقعي، با ثبات، محافظ حقوق مدنی، حقوق اقتصادی یا تولیدی مردم ليبي محسوب نمي شود.   
ليبي كشوري است كه بواسطه اين تغييرات خشونت آميز، روي امنيت و ثبات به خود نمي بيند.مرگ قذافي نمي تواند از وقوع همچين مواردي جلوگيري كند.
بر خلاف خشونت هاي داخلي، که به اندازه کافی براي امنيت شهروندان ليبي بد بود، وضعیت فعلی لیبی که توسط كشورهاي خارجي کنترل مي شود،خود باعث درد و رنج شهروندان ليبيايي شده است.
غرب مي توانست در سال 2011 ليبي را به حال خود رها كند يا براي چندين دهه، مي توانست در امور داخلي ليبي دخالت نكند و در عوض كمك هاي سياسي و اقتصادي براي ليبي و شهروندان آن داشته باشد نه اينكه به دنبال استعمار منابع نفتي ليبي باشد!  

در حال حاضر نفت لیبی به طور رایگان به غرب منتقل مي شود،ظاهرا نتيجه و بهاي زحمات آنها در تغيير رژيم، استعمار نامحدود نفت ليبي مي باشد..... !؟