روایت تلخ انهدام «تایتانیک ایرانی» توسط موشک‌های عراقی +عکس
کشتي تفريحي رافائل پس از خريد از بندر جنوا در ايتاليا به سوي آب‌هاي خليج فارس حرکت کرد تا موقتاً در بندر بوشهر لنگر بيندازد.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، کشتي270 متري رافائل با ظرفيت 1800 مسافر، داراي 18 آسانسور، 30 سالن و چند باشگاه ورزشي بود. کشتی رافائل در سال 1965 تا 90 میلیون دلار قیمتگذاری شد اما ایتالیا با توجه به شرایط اقتصادی، 10 سال بعد آن را به مبلغ دو میلیون دلار به ایران فروخت.
اين کشتي تجملي با 60 متر پهنا و گنجايش 1800 مسافر، يک شهرک تفريحي پر تجمل بود، با 6 استخر مخصوص کودکان و بزرگسالان و 750 کابين به صورت سوئيت‌هاي بزرگ و کوچک که حمام‌هايش با مرمرهاي گرانبهاي ايتاليا پوشيده شده بود.
اين کشتي با 18 آسانسور در طبقات مختلف ،30سالن براي برگزاري جشن‌ها، ميهماني ها و اجراي نمايش ها داشت و چند باشگاه ورزشي هم در آن براي پرورش اندام و برگزاري مسابقات در نظر گرفته شده بود.
هدف از خريد چنين کشتي اين بود که در يکي از جزاير ايران مستقر شود که جاذبه اي براي جهانگردان خارجي از جمله ثروتمندان کشورهاي حاشيه خليج فارس شود تا براي مدتي از امکانات تفريحي آن استفاده کنند.
کشتي تفريحي رافائل پس از خريد از بندر جنوا در ايتاليا به سوي آب‌هاي خليج فارس حرکت کرد تا موقتاً در بندر بوشهر لنگر بيندازد.
عبداله گل افشان قديمي ترين کاپيتان «پايلوت» ايراني از ورودکشتي مسافري- تفريحي رافائل تا بمباران آن توسط هواپيماي عراقي در زمان جنگ تحميلي و فروماندنش در آب مي‌گويد.
اين کاپیتان سالخورده مي‌گويد:ما در آن زمان، کانالي که مي‌بايست کشتي‌ها با عبور از آن وارد اسکله کوچک بوشهر شوند، بسيار باريک و کم عمق بود و کارشناس‌ها پس از بررسي‌هاي لازم تشخيص دادند که کشتي بزرگ رافائل به سختي مي‌تواند از پيچ و خم خطرناک کانال بگذرد و ممکن بود صدمه و آسيب جدي به اين کشتي وارد شود.
در آن زمان هيچ دريانورد و کاپيتاني اين مسئوليت را قبول نمي‌کرد که کشتي 270 متري رافائل را سلامت از کانال بگذراند.
کاپيتان گل‌افشان ادامه مي‌دهد: من اين مسئوليت را قبول کردم و صدها دريانورد در اطراف ساحل Beach و اسکله جمع شدند تا با کنجکاوي شاهد کارم باشند. پس از بررسي‌هاي لازم تشخيص دادم تنها راه اين است که کشتي را عقب‌عقب يعني به اصطلاح خودمان از پاشنه (پشت کشتي) از کانال بگذرانم و وقتي به سلامت وارد اسکله شدم فرياد تحسين تمام حاضران بلند شد.
"مشکل ترين و در عين حال هيجان انگيزترين کاپيتاني ام هدايت کشتي رافائل به بندر بوشهر بوده است. چون اگر ذره اي اشتباه مي‌کردم کشتي آسيب مي ديد،ولي من با دقت و حوصله زياد توانستم پس از 3 ساعت تلاش اين کار را به انجام برسانم. "
اواخر سال 57 خدمه ايتاليايي کشتي رافائل کم کم به کشورشان برگشتند و پس از آن به خاطر مشکلاتی، اين کشتي از ياد رفت و بالاخره در سال 62 دو هواپيماي عراقي با چند موشک آن را هدف قرار دادند. رافائل در اين حمله صدمه زيادي ديد و در آب زمين گير شد.
اين کشتي که تا نيمه اي از بدنه در آب فرو رفته بود، در تصادف با يک يدک کش، چنان صدمه اي ديد که ديگر اميدي به بازسازي آن نبود و لاشه آن در دريا باقي ماند.
اين کشتي تجملي با 60 متر پهنا و گنجايش 1800 مسافر، يک شهرک تفريحي پر تجمل بود، با 6 استخر مخصوص کودکان و بزرگسالان و 750 کابين به صورت سوئيت‌هاي بزرگ و کوچک که حمام‌هايش با مرمرهاي گرانبهاي ايتاليا پوشيده شده بود.
اين کشتي با 18 آسانسور در طبقات مختلف ،30سالن براي برگزاري جشن‌ها، ميهماني ها و اجراي نمايش ها داشت و چند باشگاه ورزشي هم در آن براي پرورش اندام و برگزاري مسابقات در نظر گرفته شده بود.
هدف از خريد چنين کشتي اين بود که در يکي از جزاير ايران مستقر شود که جاذبه اي براي جهانگردان خارجي از جمله ثروتمندان کشورهاي حاشيه خليج فارس شود تا براي مدتي از امکانات تفريحي آن استفاده کنند.
کشتي تفريحي رافائل پس از خريد از بندر جنوا در ايتاليا به سوي آب‌هاي خليج فارس حرکت کرد تا موقتاً در بندر بوشهر لنگر بيندازد.
عبداله گل افشان قديمي ترين کاپيتان «پايلوت» ايراني از ورودکشتي مسافري- تفريحي رافائل تا بمباران آن توسط هواپيماي عراقي در زمان جنگ تحميلي و فروماندنش در آب مي‌گويد.
اين کاپیتان سالخورده مي‌گويد:ما در آن زمان، کانالي که مي‌بايست کشتي‌ها با عبور از آن وارد اسکله کوچک بوشهر شوند، بسيار باريک و کم عمق بود و کارشناس‌ها پس از بررسي‌هاي لازم تشخيص دادند که کشتي بزرگ رافائل به سختي مي‌تواند از پيچ و خم خطرناک کانال بگذرد و ممکن بود صدمه و آسيب جدي به اين کشتي وارد شود.
در آن زمان هيچ دريانورد و کاپيتاني اين مسئوليت را قبول نمي‌کرد که کشتي 270 متري رافائل را سلامت از کانال بگذراند.
کاپيتان گل‌افشان ادامه مي‌دهد: من اين مسئوليت را قبول کردم و صدها دريانورد در اطراف ساحل Beach و اسکله جمع شدند تا با کنجکاوي شاهد کارم باشند. پس از بررسي‌هاي لازم تشخيص دادم تنها راه اين است که کشتي را عقب‌عقب يعني به اصطلاح خودمان از پاشنه (پشت کشتي) از کانال بگذرانم و وقتي به سلامت وارد اسکله شدم فرياد تحسين تمام حاضران بلند شد.
"مشکل ترين و در عين حال هيجان انگيزترين کاپيتاني ام هدايت کشتي رافائل به بندر بوشهر بوده است. چون اگر ذره اي اشتباه مي‌کردم کشتي آسيب مي ديد،ولي من با دقت و حوصله زياد توانستم پس از 3 ساعت تلاش اين کار را به انجام برسانم. "
اواخر سال 57 خدمه ايتاليايي کشتي رافائل کم کم به کشورشان برگشتند و پس از آن به خاطر مشکلاتی، اين کشتي از ياد رفت و بالاخره در سال 62 دو هواپيماي عراقي با چند موشک آن را هدف قرار دادند. رافائل در اين حمله صدمه زيادي ديد و در آب زمين گير شد.
اين کشتي که تا نيمه اي از بدنه در آب فرو رفته بود، در تصادف با يک يدک کش، چنان صدمه اي ديد که ديگر اميدي به بازسازي آن نبود و لاشه آن در دريا باقي ماند.
