گزارش باشگاه خبرنگاران از پشت پرده شورش‌ها در سوريه
اپوزوسيون سوريه در كدام بنيادهاي آمريكايي فعاليت مي‌كنند؟ + تصاوير
روزنامه گاردين در گزارشي نقاب از چهره سركردههاي شوراي به اصطلاح ملي سوريه برداشته و اذعان مي‌كند كه آمريكا و بنيادهاي اطلاعاتي اين كشور از سال‌ها قبل برنامه سرنگوني دولت اسد را آغاز كرده بودند.
به گزارش حوزه سياست خارجي باشگاه خبرنگاران، حدود 17 ماه از بحران سوريه مي‌گذرد، اما هنوز كسي اطلاعي از سركردههاي مخالفان سوريه ندارد.گروه‌هاي مخالف مختلفي در سوريه حضور دارند اما شوراي به اصطلاح ملي سوريه مهمترين و شناخته شده‌ترين گروهي است كه اعضاي آن را افرادي تبعيدي تشكيل مي‌دهند كه سال‌ها از سوريه دور بوده و روابط بسيار نزديكي با سرويس‌هاي جاسوسي و اطلاعاتي غربي مخصوصا آمريكا دارند.
روزنامه انگليسي گاردين با اذعان به اينكه اين اشخاص به دنبال ايجاد جنگ داخلي در سوريه بوده و خواهان حضور نيروهاي نظامي غرب در اين كشور هستند، در تحليلي جامع به زواياي پنهان سركردههاي گروه موسوم به شوراي ملي سوريه پرداخته است.
به گزارش اين روزنامه، شخصيت‌هاي اصلي مخالفين سوريه مدت زيادي است كه از اين كشور تبعيد شده و مدت‌ها قبل از آغاز بيداري اسلامي در منطقه، از دولت آمريكا براي سرنگوني اسد پول دريافت مي‌كردند.اين افراد حاميان داخلي مداخله نظامي در سوريه و حاميان نومحافظه‌كاراني هستند كه از حمله بوش به عراق حمايت كرده و اكنون اوباما را ترغيب مي‌كنند تا به سوريه حمله كند.
روزنامه انگليسي گاردين در ادامه، به جزييات اطلاعات افراد وابسته به شوراي ملي سوريه و سركردههاي اين گروه پرداخته و مي‌نويسد:
شوراي ملي سوريه
شوراي ملي سوريه تنها گروه مخالف دولت سوريه نيست، اما معمولا به عنوان مهمترين آنها شناخته مي‌شود. شوراي ملي بيشترين ارتباط را با غرب داشته و از همان آغاز بحران در سوريه، خواستار دخالت نظامي غرب در اين كشور بوده است.
فوريه امسال، در آغاز نشست به اصطلاح دوستان سوريه در تونس، ويليام هاگ اعلام كرد:" من با رهبران شوراي ملي سوريه ديدار خواهم كرد، ما با آنها نقاط مشترك زيادي داريم، دوستان سوريه، شوراي ملي را به عنوان نماينده قانوني مردم سوريه را به رسميت مي‌شناسد".
بسامه قدماني
بسامه قدماني بالاترين مقام رسمي شوراي ملي است كه هم اكنون در فرانسه يكي از كشورهاي حامي دخالت نظامي در سوريه زندگي مي‌كند.
قدماني عضو شوراي اجرايي و رييس امور خارجه شوراي ملي سوريه بوده كه به مركز ساختار قدرت شوراي ملي سوريه بسيار نزديك است.
قدماني در جايي گفته است:" هيچ گفتگويي با رژيم امكان پذير نبوده و تنها بايد درباره حركت به سمت نظام سياسي جديد صحبت كرد". آسوشيتدپرس به نقل از او مي‌نويسد: گام بعدي استفاده از تمام ابزارهاي قانوني، ابزارهاي توسل به زور، تحريم تسليحاتي و حمله نظامي براي براندازي دولت سوريه است.
كارشناس گاردين در پاسخ به اين سوال كه چه كساني خواهان مداخله نظامي غرب در سوريه هستند مي‌نويسد: "پاسخ ساده است، شوراي ملي سوريه".
امسال دومين باري بود كه قدماني در كنفرانس بيلدربرگ شركت مي‌كرد. در كنفرانس سال 2008 قدماني از طرف فرانسه شركت كرد، اما در سال 2012 هويت فرانسوي وي از بين رفت و به عنوان عضو بين‌المللي و نماينده سوريه در اين اجلاس شركت كرد.
قدماني، در سال 2005 براي بنياد فورد در قاهره كار مي‌كرد، او مدير برنامه همكاري بين‌المللي و دولتي فورد بود. بنياد فورد سازمان بزرگي است كه دفتر اصلي آن در نيويورك بوده و به اتاق فكر سازمان جاسوسي سيا معروف است.
در فوريه 2005، روابط سوريه و آمريكا قطع شده و بوش سفير خود را از دمشق فراخواند. به گفته واشنگتن پست، بسياري از پروژه‌هاي مخالفين از همين زمان شروع و ارسال پول براي مخالفين سوريه از زمان بوش آغاز شد.
در سپتامبر 2005، قدماني مدير اجرايي برنامه ابتكار اصلاحات عرب (ARI) شد، برنامه‌اي پژوهشي كه شوراي روابط خارجي آمريكا مبتكر آن بود. شوراي روابط خارجي، اتاق فكر سياست خارجي آمريكا است، در وب سايت اين شورا، اين پروژه به نام "پروژه شوراي روابط خارجي" نوشته شده است. "ابتكار اصلاحات عربي" توسط گروهي در شوراي روابط خارجي آمريكا مطرح شد و هدف آن تحليل سياسي منطقه براي جلوگيري از هرج و مرج و ايجاد ثبات ادعا شده است. پروژه‌هاي خاورميانه آمريكا اين كارها را زير نظر بورد بين‌الملل انجام مي‌دهد كه برانت اسكاوكرافت (مشاور امنيت ملي سابق بوش) رييس آن است.
برانت اسكاوكرافت، مشاور امنيتي سابق بوش، رئيس جمهور آمريكا است، او جاي هنري كسينجر را گرفت. زبينگنيو برزينسكي مشاور تحليل‌گر ارشد بين‌المللي همكار برانت است كه به عنوان مشاور امنيت ملي جايگزين وي شد، بنابراين، از اوايل سال 2005، گروهي از مقامات امنيتي آمريكايي را مي‌بينيم كه قدماني را براي اجراي پروژه پژوهش در خاورميانه انتخاب كردند. در سپتامبر همان سال، قدماني مدير تمام وقت اين برنامه شد. در اوايل سال 2005، شوراي روابط خارجي آمريكا، نظارت مالي اين پروژه را به عهده مركز اصلاحات اروپا (CER) سپرد.
مديريت مركز اصلاحات اروپا به دست لرد كر، معاون رئيس رويال داچ شل است. كر رئيس سابقه سرويس ديپلماتيك و مشاور ارشد اتاق فكر چتم هاوس است.
چارلز گرانت مسئول روزنامه مركز اصلاحات اروپا و سردبير اكونوميست و عضو روابط خارجي شوراي اروپا (اتاق فكري متشكل از ديپلمات، صنعت‌گردان، اساتيد و نخست وزيران) است. بسامه قدماني به عنوان مدير اجرايي برنامه ابتكار اصلاحات عرب، يكي از اعضاي اين اتاق فكر است.
جرج سوروس، سرمايه‌داري كه بنياد جامعه آزاد وي يكي از مهمترين منابع مالي شوراي روابط خارجي آمريكاست.
نكته اين جاست كه قدماني يك فعال طرفدار دموكراسي معمولي نبوده و شانسي وسط ميدان نيامده است. او از اعتبار ديپلماسي بزرگي برخوردار بوده، به‌طوري كه مدير پژوهشي بنياد آكادمي ديپلماتيك اينترنشنال است. رييس اين آكادمي جين كلود كوزران، رييس سابق DGSE، سرويس اطلاعات خارجي فرانسه است.
شواهد نشان مي‌دهد كه قدماني نماينده مورد اعتماد صنعت ترويج دموكراسي آمريكا و انگليس است. اين شخص سوري‌الاصل، روابط حرفه‌اي و بلندمدتي با كساني دارد كه در راس قدرت هستند.
رضوان زياده
ضوان‌زياده، يكي‌ديگر از نماينده‌هاي شوراي ملي سوريه و مدير روابط خارجي اين شورا است. زياده سابقه‌اي درخشان در دنباله روي سياست‌هاي آمريكايي‌ها دارد: او مقام ارشد اتاق فكر بنياد صلح آمريكا در واشنگتن است.
در فوريه امسال، زياده به همراه نخبگان واشنگتن، پاي نامه‌اي را امضا كرد كه در ان از اوباما خواسته شده بود تا در سوريه مداخله نظامي انجام شود. همكاران او كه اين نامه را امضا كردند جيمز ووزلي (رييس سابق سيا)، كارل روو (عضو كميته Present Danger) و اليزابت چني، رييس سابق گروه عملياتي ايران-سوريه هستند.
زياده، يك سازمان دهنده بي‌رحم، رابط واشنگتن با روابطي قوي در اتاق‌هاي فكر است. روابط زياده به لندن ختم مي‌شود. در سال 2009، او عضو مهمان چتمن هوس بود و در ژوئن سال گذشته عضو يكي از پنل‌هاي اين بنياد شد. در پنل ترسيم آينده سياسي سوريه اين بنياد، اسامه مناجد و نجيب الغضبان نيز از همكاران وي هستند.
وال استريت ژورنال، الغضبان را رابط ميان دولت آمريكا و مخالفان سوريه معرفي كرده است. الغضبان، كارشناس امور سياسي دانشگاه آركانساس، عضو دبيرخانه عمومي شوراي ملي سوريه و عضو شوراي مشورتي مطالعات استراتژيك و سياسي سوريه در واشنگتن است.
در سال 2008، رضوان زياده در نشست مخالفان سوريه در ساختمان فرمانداري واشنگتن شركت كرد: كنفرانسي كوچك به نام "سوريه در حال انتقال". اين نشست از طرف نهاد شوراي دموكراسي آمريكا و سازمان جنبش عدالت و توسعه انگليس حمايت مي‌شود. روز بزرگي براي جنبش عدالت و توسعه بود، عناس العبد( رييس جنبش عدالت و توسعه سوريه) همراه با مدير روابط عمومي خود از انگليس به واشنگتن سفر كرد.
به قسمتي از اين كنفرانس كه در سايت جنبش عدالت و توسعه آمده است توجه كنيد:
"اين كنفرانس نتيجه بسيار خوبي داشت،سالن پر از مهماناني از سنا، مراكز تحقيقاتي، روزنامه نگارها و تبعيدي‌هاي سوريه در آمريكا بود. كنفرانس با سخنراني جيمز پرنيس رييس شوراي دموكراسي آغاز شد. زياده، در پنلي قرار داشت كه جاشوا موراوچيك رييس آن بود. موضوع بحث‌ها "ظهور اپوزيسيون سازمان يافته" بود.
اسامه مناجد
به غير از قدماني و زياده، از مناجد هم به عنوان عضو مهم شوراي ملي سوريه نام برده مي‌شود. البته افراد ديگري هم هستند. اين شورا گروه بزرگي است كه شامل حزب اخوان المسلمين هم مي‌شود. جرج صبرا، نقش سخنگوي رسمي اين گروه را ايفا مي‌كند. اين فرد كه سابقه فعاليت‌هاي سياسي هم دارد، رئيس حزب دموكرات خلق است. صبرا مدت زيادي را به جرم اختلال در امنيت ملي سوريه در زندان سپري كرده است.
گاردين، در ادامه گزارش خود مي‌افزايد؛ هيچ شكي نيست كه مهمترين نهاد مخالف دولت اسد، شوراي ملي سوريه بوده و از قدماني، زياده و مناجد به عنوان روساي اين شورا نام برده مي‌شود. در بيشتر اوقات، مناجد به عنوان نماينده شورا در كانال‌هاي تلويزيوني حاضر مي‌شود. او نماينده بنگاه‌هاي فرافكني غرب در سوريه است.
نكته جالب توجه اين است كه اسامه مناجد، رابطه خوبي با رسانه‌هاي مهم غربي دارد، براي مثال، او چند روز پيش با حضور در دفتر روزنامه هافينگتون پست صراحتا اعلام كرد كه بايد در سوريه مداخله نظامي صورت گيرد و همچنين از ديگر كشورها درخواست كرد تا از كمك‌هاي تسليحاتي به تروريست‌ها دريغ نكنند.
مناجد از افراد شوراي ملي سوريه و مشاور رئيس آن است. براساس زندگي‌نامه، او بنيان‌گذار و رئيس تلويزيون بارادا به حساب مي‌آيد. اين تلويزيون در گذشته از منتقدين اسد به حساب مي‌رفت و مقر آن در جنوب لبنان است. در سال 2008 و چند ماه پس از حضور در كنفرانس "سوريه در گذار" اين فرد به واشنگتن برگشت و به دعوت جورج بوش جواب مثبت داد. او در ضيافت شام بوش تنها نبود و گروهي از مخالفان مشهور سوريه او را همراهي مي‌كردند.
در سال 2008، وزارت امور خارجه آمريكا مناجد، را به عنوان رئيس روابط عمومي جنبش عدالت و توسعه مي‌شناخت. او در اين پست در تلاش براي تغييرات دموكراتيك و صلح‌آميز در سوريه فعاليت مي‌كرد.
روزنامه واشنگتن پست سال گذشته از خبري در ويكي ليكس پرده برداشت كه اطلاعات مخفيانه زيادي را افشا مي‌كرد. اين اطلاعات مخفي ظاهرا افشاكننده مقادير زيادي پول مي‌شود كه وزارت امور خارجه آمريكا به جنبش انگليسي عدالت و صلح سوريه پرداخته است.
براساس گزارش روزنامه واشنگتن پست، شبكه تلويزيوني باردارا رابطه نزديكي با اين جنبش دارد. آنگونه كه اطلاعات طبقه‌بندي شده آمريكا نشان مي‌دهد، وزارت امور خارجه آمريكا از ابتداي سال 2006 بيش از 6 ميليون دلار به اين جنبش كمك مالي كرده است تا اين جنبش بتواند شبكه ماهواره‌اي بارادا را راه‌اندازي و از ديگر فعاليت‌ها در خاك سوريه پشتيباني مالي كند.
هنگامي كه از سخنگوي وزارت خارجه آمريكا درباره كمك مالي اين كشور به مخالفان سوريه، سوال پرسيده شد، مناجد شخصا اينگونه جواب داد: "ما نمي‌توانيم اين حرف را تاييد كنيم. دولت امريكا براي تاسيس اين شبكه كمك مالي كرده است".
مالك العابد، شريك تجاري "جنبش عدالت و توسعه" است. بنا به گفته وي، تلويزيون بيشتر هزينه‌هاي خود را از سازمان‌هاي آمريكايي غيرانتفاعي دريافت مي‌كند.
به نوشته واشنگتن پست: بسياري از اطلاعات طبقه‌بندي شده كه از سفارت دمشق در آمريكا لو رفت، نشان دهنده اين حقيقت است كه اخراجي‌هاي دولت اسد از وزارت امور خارجه آمريكا تحت برنامه‌اي با عنوان "ابتكار همكاري خاورميانه" پول دريافت مي‌كردند. براساس اين اطلاعات، وزارت خارجه آمريكا پول را از طريق شوراي دموكراتيك به دست افراد مي‌رساند.
همين گزارش بر اطلاعاتي تاكيد مي‌كند كه در سال 2009 از سفارتخانه سوريه در امريكا درز كرد مبني بر اينكه شوراي دموكراتيك براي انجام برنامه سوريه مبلغي بالغ بر 6.3 ميليون دلار از وزارت خارجه آمريكا پول دريافت كرده است. اين برنامه "تلاش گروهي بين شوراي دموكراتيك و شركاي محلي" نام دارد. به نقل از روزنامه واشنگتن پست "ديگر اطلاعات لو رفته حاكي از اين است كه يكي از برنامه‌هاي اين شورا تلويزيون باردارا مي‌باشد".
تا همين چند ماه پيش، اين برنامه تحت نظارت تامارا كافمن ويتس بود. اين شخص در حال حاضر در موسسه بروكينز است كه يكي از اتاق‌هاي فكر پرنفوذ در واشنگتن به حساب مي‌آيد. او مي‌گويد:" در سوريه سازمان‌هاي بسياري وجود دارد كه به دنبال تغيير در دولت خود هستند."
گاردين اذعان مي‌كند، در سال 2006، وزارت خارجه آمريكا برنامه اي جديد تحت عنوان "فرصت‌هاي مالي" را آغاز كرد. يكي از اين كمك‌ها بالغ بر پنج ميليون دلار بود كه در سال 2006 پرداخت شد.
در ابتداي ژوئن 2012 نشست تجاري سوريه در دبي برگزار شد. اين جلسه را رهبران مخالف اسد از جمله وال مرزا (دبير كل شوراي ملي) برگزار كردند. اين پول قرار است صرف حمايت از تروريست‌هاي سوريه شود. پرواضح است كه اين پول از كجا آمده است؛ هر چند اگر شورا تاكيد دارد كه اين پول از جانب كشورهاي حوزه خليج فارس پرداخت شده است، اما در اين نشست تجاري، مرزا اعلام كرد كه تا حالا بيش از 150 ميليون دلار به ارتش آزاد سوريه پرداخت شده است.
گروه تجاري مرزا در نشست جهاني اقتصاد كه "پلتفورم همكاري‌هاي بين‌المللي"نام داشت و در سال 2011 در استانبول برگزار شد، شركت كرد.
در مقاله‌اي از روزنامه يو اس اي تودي كه در فوريه امسال چاپ شد، آمده است: "وقت آن شده است كه وجود شوراي ملي سوريه را اعلام كنيم". آن چه كه اين روزنامه مي‌خواهد اين است كه حالتي بوجود آورد كه انگار اين شورا جايگزين اجتناب‌ناپذر بشار اسد است".
مايكل ويس، روزنامه نگار آمريكايي، يكي از افراد تاثيرگذار پروپاگانداي غرب است.
مايكل ويس
مايكل ويس به عنوان يكي از متخصصان غربي در امور سوريه كه بسيار طرفدار مداخله غرب در اين كشور است، مي‌گويد: "مداخله نظامي در سوريه مسئله علاقه نيست، اين كار اجتناب‌ناپذير است."
برخي از نوشته‌هاي اين روزنامه‌نگار طرفدار مداخله در سوريه را مي‌توان در وب‌سايت "لبنان جديد" پيدا كرد. اين وب‌سايت در سال 2007 توسط ساچي و الي خوري راه‌اندازي شد. الي‌خوري متخصص ارتباطات استراتژيك است كه در زمينه ارتباطات تخصص دارد.
ويس به سايت لبنان جديد گفت: "بايد بابت تسليحات انتقالي به شورشيان سوريه خوشحال باشيم. او اضافه كرد:"اين كمك‌ها نتايجي هم داشته است". مايكل ويس، چند ماه قبل هم رضايت خود را از پيشرفت‌هاي نظامي مشابه اعلام كرده بود. او در اين رابطه بيان كرد:" در طول چند هفته گذشته، ارتش آزاد سوريه و ديگر تشكيلات شورشي در سوريه قدم‌هاي بزرگي در سوريه برداشته‌اند".
با اين حال، اين نويسنده تنها يك بلاگر و روزنامه‌نگار نيست. او رئيس روابط عمومي موسسه هنري جكسون، از اتاق‌هاي فكر سياست خارجي و جنگ طلب نيز مي‌باشد.
از طرفداران بين‌المللي انجمن هنري جكسون مي‌توان به ووزلي( رئيس سابق سي آي اي)، مايكل هوم لند، ويليام، كريستول و ريچارد اشاره كرد.
ويس تنها كسي نيست كه نقشه راه جنگ سوريه را كشيده است. اما او يكي از پرنفوذترين آنها است.
ديده‌بان حقوق بشر سوريه
همه جا اين تيتر را مي‌بينيم: "رييس ديده‌بان حقوق بشر سوريه گفت: بمباران ارتش سوريه كشته‌هاي زيادي برجاي گذاشت".
ديده‌بان حقوق بشر سوريه به عنوان تنها منبع اخبار و تحليل‌ها در رسانه‌هاي غربي مورد استفاده قرار مي‌گيرد، در اين هفته آسوشيتدپرس نوشت:" به گزارش ديده‌بان حقوق بشر: نيروهاي سوريه حلب را بمباران كردند كه حداقل 35 نفر كشته شدند".
گزارشات آماري، يكي پس از ديگري
از ديده‌بان حقوق بشر سوريه در انگليس منتشر مي‌شود. سخت مي‌توان گزارشي درباره
سوريه يافت كه از ديده‌بان حقوق بشر صحبت نمي‌كند. اما آنها چه كساني هستند؟ سركرده آنها رامي عبدالرحمان است كه در كاونتري انگليس زندگي مي‌كند.
حمزه فاخر
رابطه ميان اسامه مناجد، شوراي ملي سوريه، هانري جكسون و رسانه‌هاي غربي را مي‌توان در حمزه فاخر پيدا كرد. در اول ژانويه، نيك كوهن نوشت: براي ارزيابي ميزان خشونت‌ها، به حمزه فاخر گوش كنيد، فعال طرفدار دموكراسي كه يكي از معتبرترين منابع خبري دولت سوريه است.
اما اين فعال دموكراسي واقعا كيست؟
فاخر، نويسنده"كتاب انقلاب در خطر است" كه در فوريه امسال منتشر شد. او اين كتاب را با مايكل ويس مدير روابط جامعه هنري جكسون نوشت. فاخر مدير مركز ارتباطات و پژوهش استراتژيك لندن است. براساس اطلاعات موجود در وب سايت آنها، وي به اين مركز در سال 2011 ملحق شد و مسئول استراتژي روابط اين مركز است.
نام اسامه مناجد بسيار در رسانه‌هاي غربي برده مي‌شود. او قبلا به عنوان مشاور روابط اروپا و آمريكا كار مي‌كرده است و مدير تلويزيون سوري بارادا بوده است.
مناجد رييس فاخر است.
مورحف جيوجاتي عضو شوراي مركز ارتباطات و پژوهش‌هاي استراتژيك دانشگاه دفاع ملي آمريكا است.
اما، اين مركز مجازي است و هيچگونه هويت فيزيكي ندارد.
روزنامه گاردين، گزارش خود را اينگونه پايان مي‌بخشد كه سازمان اطلاعات آمريكا و وزارت خارجه به ارتش آزاد سوريه كمك مي‌كنند تا سلاح به سوريه وارد كنند.انرژي و برنامه دقيقي براي تغيير نظام سوريه انجام صرف شده است.
ويس، فاخر، مناجد و قدماني ايده مداخله نظامي و تغيير رژيم را به فرو مي‌گذارند و رسانه‌هاي غربي نيز گرسنه خريد آن هستند. بسياري از سخنگوهايي كه خود را نماينده مردم سوريه مي‌دانند، روابط محكمي با آمريكا و انگليس دارند. اين يعني اخباري كه توسط اين افراد پخش مي‌شود قابل اطمينان نيست.
