به گزارش حوزه پارلمان باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز با توجه به نقش و مزایای مصرف صحیح نان در سلامت آحاد جامعه و نیز اقتصاد خانواده‌ها اعلام کرد: اصلاح ساختار تولید، بهبود فرایند، توسعه تولید انواع نان‌های با کیفیت، بهداشتی و متناسب با ذائقه و فرهنگ مردم، حفظ ذخیره استراتژیک لازم ، تنظیم مبادلات تجاری گندم و آرد، استفاده از نیروی انسانی آموزش‌دیده در تولید نان و انجام امور، توسط بخش غیردولتی از مطالب مصرح در قانون برنامه پنجم توسعه است.

بررسی‌ها نشان می‌دهند متوسط کیفیت گندم‌های تولید داخل، برای نان‌های پهن ، مناسبند و برای ماکارونی نیز ارقام مطلوبی از گندم هم‌اکنون کشت و کار می شوند.

نبود ظرفیت لازم برای انبارداری گندم و نگهداری بخش قابل توجهی از گندم تولید داخل در شرایط نامناسب، هر ساله لطمات و صدمات غیرقابل جبرانی را به گندم‌های نگهداری شده بر جای می‌گذارد.

همچنین عدم امکان اختلاط گندم ، عدم امکان حفظ عوامل کیفی گندم، فضاهای غیربهداشتی ، امکان نفوذ انواع حشرات و میکرو ارگانیسم‌ها و هزینه بالای تخلیه و بارگیری از مهمترین مشکلات نگهداری غلات در انبارهای نامناسب محسوب می‌شوند.

بر اساس این گزارش، کامل‌نبودن خطوط بوجاری گندم در کارخانه‌ها، عدم تولید آرد تخصصی برای هر یک از فرآورده‌های نانوایی، ضعف در اختلاط آردها، ضعف در تکنولوژی تولید، ضعف اپراتوری و فرآیندی، نیز مشکلات مربوط به بخش پشتیبانی شامل انبارداری و حمل و نقل آرد، از مهمترین مشکلات مربوط به تولید و فرآوری آرد در کارخانه‌های آردسازی به شمار می‌آیند و حل مشکلات از مرحله تولید گندم تا تولید نان و دستیابی به محصولی سالم و با کیفیت، مستلزم تدوین یک نقشه راه (استراتژی ) برای زنجیره تامین و تولید نان است.

گزارش مذکور در ادامه ، پیشنهادهایی را برای دستیابی به تولید نان سالم ارائه می‌دهد که ذیلا به برخی از آنها اشاره می‌شود:

1-وزارت جهاد کشاورزی، نسبت به اصلاح روش‌های کشت و انتخاب واریته‌های برتر و مناسب و نیز مقاوم به آفات (فرآیند تولید گندم) به نحوی عمل کند که گندم تولیدی کشور قابلیت عرضه در بازارهای داخلی و خارجی را داشته باشد. در این راستا آموزش کشاورزان برای کاشت ارقام با کیفیت بالا و انجام مدیریت بهینه مزرعه و به ویژه برآندسازی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. برآندبندی تجاری گندم‌های ایرانی برای هموارسازی بستر لازم به منظور تجارت گندم و سرمایه گذاری بخش خصوصی بسیار ضروری است.

2-در خصوص خرید گندم تولید داخل، ضروری است همچنان قانون خرید تضمینی مبنای عمل باشد و از تخلف در اجرای این قوانین جلوگیری شود. قیمت خرید تضمینی گندم، این ضمانت را برای گندمکاران ایجاد می‌کند که اگر محصولشان دارای حداقل کیفیت گندم خوراکی باشد به صورت تضمینی خریداری می‌شود. در ادامه، وارد کردن کیفیت ذاتی به عنوان یک عامل موثر در تعیین قیمت گندم و تجارت آن، عامل اساسی در خریدها منظور شود و گندم‌هایی با کیفیت بالاتر به قیمت بیشتری خریداری شوند. همچنین ضروری است که در اندازه‌گیری میزان افت در فرآیند نمونه‌گیری و خرید، گنجاندن خواص کیفی گندم تولیدی مهمترین شاخص منظور شود.

3- به منظور ایجاد رقابت، ارتقای کیفیت نان و کاهش قیمت برای مصرف کنندگان، از ایجاد انحصار در تولید نان جلوگیری و نسبت به تنظیم بازار رقابتی در این عرصه اقدام شود. روش خرید نیز می‌تواند توسط بخش خصوصی و تعاونی کارخانه‌های آردسازی انجام شود و در قالب بورس کالای کشاورزی، تعیین قیمت صورت گیرد. در این راستا، وظایف تصدیگری و اجرایی شرکت بازرگانی دولتی ایران و مالکیت یا مدیریت مراکز ذخیره‌سازی گندم می‌تواند به تشکل‌های ذینفع در امر خرید، فروش واگذار شوند.

4- به منظور حمایت از گندم تولیدی در داخل کشور، تعرفه گندم وارداتی برای سال بعد تا پایان آذرماه هر سال با پیشنهاد وزارت جهاد کشاورزی و تایید وزارت بازرگانی تعیین شود.

5- تسهیلات مورد نیاز خرید گندم تولید داخل از طریق نظام بانکی در ابتدای هر سال تامین شود و در صورتی که خرید از طریق کارخانه‌های آردسازی و بخش خصوصی صورت می‌گیرد، پس از اخذ تضمین و وثایق لازم در اختیار آنان قرار داده شود و زمان بازپرداخت و تسویه تسهیلات توسط دریافت کنندگان تسهیلات، پایان هر سال تعیین شود.

7- برای اجرای وظایف حاکمیتی و نظارتی دولت در تنظیم بازار گندم، باید به نحوی مدیریت شود که ذخیره گندم کشور موجود در مراکز ذخیره‌سازی، هیچگاه از سه ماه مصرف کشور کمتر نباشد.
انتهاي پيام/س2