به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک امروزه نیز در این استان هنرمندان و صنعتگرانی وجود دارند که همچون گذشتگان خود بی‌ادعا در پی تعالی هنر خویش‌اند. از گذشته‌های دور استان مرکزی به عنوان یکی از مراکز صنعتی و قطب‌های مهم در صنایع دستی به همگان شناسانده شده است. فرش دستبافت استان مرکزی با نام تجاری فرش ساروق در جهان شهره است.

کمتر موزه‌ای است که مزین به آثار هنرمندان و صنعتگران فرشباف استان نباشد، گلیم استان به خصوص گلیم ساوه از دوران صفوی با سابقه درخشان تولید شده و در حال حاضر گلیم گل برجسته استان در کشور پرآوازه می‌باشد. مسگری نیز در اراک و تفرش سابقه‌ای دیرینه دارد.

گیوه دوزی جزء قديمي‌ترين صنايع دستي است که از تاريخ پيدايش آن اطلاع دقيقي در دست نيست و منحصراً در استان مركزي، در وفس و سنجان كه فاصله زيادي از آن دارد رونق داشته است ولی در حال حاضر از رونق کمتری برخوردار است.

گیوه‌دوزی در استان مرکزی از سابقه‌ی دیرینه‌اي برخوردار است واین حرفه تا چندی پیش، از چنان رونقی برخوردار بود که در هر کوچه‌ای از کوچه‌ها و محله‌های وفس و سنجان ، صدای کوبیدن کوبه‌ها به کُنده‌های شیوه کشی به گوش می‌رسید؛ که در حقیقت این صدا ها از کارگاه‌های شیوه کشی که مردان در آنها مشغول ساخت تخت گیوه بودند بیرون می‌آمد.

در دایره المعارف آزاد تحت عنوان« گیوه» آمده است: گیوه نوعی پاپوش مخصوص مردان روستایی و از جمله صنایع دستی مناطقی از ایران است. در استان مرکزی تولید گیوه در مناطق سنجان و وفس رواج دارد.

از دیگر رشته‌های صنایع دستی در استان که قابلیت‌ها و زمینه‌های رشد و فعالیت زیادی دارند می‌توان از طراحی و نقشه‌کشی فرش، رفوگری، رنگرزی سنتی، جاجیم بافی، هنرهای چوبی شامل: منبت و کنده‌کاری روی چوب، معرق و محرق، پیکر تراشی، نازک‌کاری چوب، مشبک، ساخت سازهای سنتی وخراطی، صنایع فلزی شامل: قلمزنی روی مس، مسگری، سفیدگری، چلنگری، علامت سازی و دیر رشته‌ها: آینه کاری، گچبری سنتی، سوزن‌دوزی و رشته‌های وابسته به آن، گیوه بافی و گیوه‌دوزی، البسه محلی، سرامیک سفالگری و مجسمه‌سازی، صنایع دستی تکمیلی و تلفیقی، بامبو بافی، تراش سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی، تذهیب و نگارگری، بافتنی‌های سنتی، عروسک‌های محلی و ... که بالغ بر 66 رشته می‌باشد نام برد./س