به گزارش سرويس وبگردي باشگاه خبرنگاران؛ زندگی یک مخترع، زندگی ساده‌ای نیست. در اولین قدم مخترع بودن، شما باید ایده خوبی داشته باشید که تا به حال به فکر کسی نرسیده باشد و در وهله بعد شما ناگزیرید برای عملی شدن فکرتان، ایده خود را طراحی و مهندسی کنید. ماهیت بسیاری از اختراعات به گونه‌ای است که مخترع تا حد ممکن در چهارچوب محصور نمانده و از مرزها فراتر رفته است.

یک مخترع سراپا شور است و تکاپو، تا جایی که به اکتشاف بزرگی در آینده برسد. این تمنایی است که مخترع برای بشر داشته است، تا اختراعاتی چون ماشین بخار، اتومبیل و کامپیوتر را براي ما به ارمغان آورده است. بنابراین دلیل اصلی راکد ماندن و فسیل شدن در غارهای زندگی و به خود پیچیدن، درد نداشتن است.

اما همین ارمغان شیرین، معشوق بی وفایی برای مخترع خود بوده است. عاشق ناگزیر است برای رسیدن به معشوق ناپایدارش، عشقش را با بر عهده گرفتن خطرات اثبات کند، شاید که وصال معشوق رخ نماید. و بارها پیش آمده که اختراع درست از آب در نیامده و طبق انتظار مخترع عمل نکرده است. بعضی اوقات مخترعان بخاطر راهی که در زندگی برگزیده‌اند خود را به کشتن داده‌اند. به طوری که زندگی این عاشقان، حرفهایی برای رویاهای بزرگمان دارد.

والریان آبوکوسکی، مخترع روسی که در زمان به کارگیری اختراعش جان باخت. موتور قطار آبوکوسکی با سرعت بالایی که داشت به خوبی به کار افتاد اما متاسفانه در مسیر برگشت از ریل خارج شد و جان مخترع خود را گرفت.

 

هوراس لاسون هونلی، وکیل و عضو پارلمان بود که به طراحی زیر دریایی اشتغال داشت تا جایی که سومین زیردریایی اختراع شده‌اش جان او را گرفت. زیر دریایی لاسون غرق شد و مخترعش را با خود به قعر دریا فرو برد!

 

 

توماس میدگلی جی آر، بزرگترین شیمیدان زمان خودش شناخته شده است. میدگلی در پروژه "گازولین سرب دار گاز گلخانه‌ای فریون" اشتغال داشت، و همین سر و کار داشتن با سرب منجر به مسمومیت میدگلی و به بستر افتادن وی شد. احتمال می‌رود که مرگ میدگلی ناشی از مسمومیت وی به سرب باشد.

 

مر کوری، فیزیکدان و شیمیدان مشهور نخستین کسی بود که جایزه نوبل را اخذ کرد، به طوری که دو جایزه نوبل را به خود اختصاص داد. سرانجام رادیو اکتیو جان مر کوری را گرفت.

پریلس، شاید بتوان وی را سزاوار مرگ دانست. پریلس کارگر برنزگری بود که در روم باستان زندگی می‌کرد. او طراح مجسمه گاوی از جنس فلز برنج بود، که برای اعدام مجرمین محکوم به کار می‌رفت. به طوری که فرد مجرم درون مجسمه گاو محبوس می‌شد و در آن حال با آتشی که زیر شکم گاو تعبیه شده بود کباب می‌شد! و آن وقت بود که فریاد دردناک مجرم نگون بخت همه جا را فرا می گرفت. پریلس این اثر متنبه گر ابتکاری‌اش را نزد حاکم خودکامه‌ای به نام فالاریس برد، پریلس برای نشان دادن شاهکارش به جناب حاکم عملا دست به کار شد، تا فالاریس شاهد دست پخت مخترع جوان باشد، وی در حین نمایش دست پختش در شکم گاو محصور شد و کباب شده جان باخت.


فرانز ریچلت، متولد اتریش و مقیم فرانسه به خیاطی اشتغال داشت، اما اوقات فراغتش رابه طراحی چتر نجات اختصاص داده بود. سر انجام ریچلت با چتر نجات خود از برج ایفل سقوط کرد و جان خود را از دست داد!

هنری اسمیلسکی، بنا بر طرح شرکتی که در آن همکاری داشت، بر روی موتور ماشین پرنده کار می‌کرد. این شرکت خواهان تولید ماشینی بود که قابلیت پرواز را نیز داشته باشد. سر انجام اسمیلسکی با به کارگیری اختراع خود زمین را برای همیشه ترک کرد.