وي افزود: دربزرگسالان عوامل بيروني و دروني هر دو خشم تاثير گذارهستند ، اما كودكان هنگامي كه نيازهاي روحي و رواني آنان تامين نشود، به مرور زمان پرخاشگر مي‌شوند.

وي با بيان اينكه كودكان درهنگام مقايسه شدن با ديگران خشمگين مي‌شوند، توضيح داد: تقليد از پرخاشگري ديگران از جمله پدر ومادر و بچه هاي ديگر دربين كودكان شايع است و اغلب هنگام پرخاشگري به صورت صدمه زدن به خود و ديگران، لجبازي، درس نخواندن بروز مي‌كند.

وي نوع برخورد والدين درهنگام پرخاشگري كودكان را مهم دانست وافزود: عدم مقابله به مثل، و بررسي دلايل خشم كودكان كمك شاياني دركنترل پرخاشگري آنان دارد.