به گزارش حوزه دانشگاه باشگاه خبرنگاران، مجمع دانشجویان حزب الله در واکنش به اظهارات معصومه ابتکار در برنامه دیروز، امروز، فردا خطاب به معاون رئیس جمهور در دوران اصلاحات نامه‌ای نوشتتند.

متن کامل این نامه بدین شرح است:

سرکار خانم ابتکار

سلام‌علیکم

آنچه که شما در برنامه دیروز، امروز، فردا، روز پنجشنبه، 16 آذر به مناسبت روز دانشجو در مقابل آقای روح‌الامینی پیرامون جنبش دانشجویی مطرح کردید، سوالات و انتقاداتی را در ذهن اعضای مجمع دانشجویان حزب الله بوجود آورد که در اینجا به گوشه‌ای از آن اشاره می‌شود تا ضمن شفاف شدن گزاره‌هایی که شما مطرح کردید برای بینندگان این برنامه هزینه نقادی به درستی مشخص شود، تا نقد شما از دایره انصاف خارج نگردد.

شما در برنامه اعلام کردید که: «... دانشجو باید فرصت طرح مطالبات خود را داشته باشد، فرصت نقد داشته باشد، اما امروز آنقدر فعالیت جنبش دانشجویی پرهزینه شده که به بی­‌تفاوتی رسیده است. هرچند دانشجو ذاتا بی­‌تفاوت نیست. ماچه فضایی را به وجود آوردیم که فعالیت جنبش دانشجویی مخصوصا اگر این جنبش مقداری مستقل باشد، بخواهد نهاد قدرت را نقد کند و مشکلات را بگوید دچار مشکل شود...»

مجمع دانشجویان حزب الله با پایبندی به اصول و فرمایشات مقام معظم رهبري مبنی بر مطالبه‌گری و آرمان‌خواهی در همان ابتدای روی کار آمدن دولت آقای دکتر احمدی نژاد نوک پیکان انتقادات خود را به سمت سیاست­‌های مختلف ایشان از اقتصادی گرفته تا فرهنگی و سیاسی نشانه گرفته و از نقد و به چالش کشیدن عملکرد دولت ابایی نداشته و بر تمام مواضع شفاف خود اصرار ورزیده است و از سیاست‌های خوب دولت با منطق دفاع کرده است ولی تا به امروز از جانب هیچ یک هزینه‌ای نداده است و امروز هم با تمام قدرت نه تنها نقادی سیاست‌های دولت بلکه دیگر ساختارهای حاکمیت را در لوای قانون پیگیری می‌کند.

شما در جایی دیگر گفته‌اید:«...  آقای خاتمی نشست­‌هایی با دانشجویان داشتند و دانشجویان خیلی راحت ایشان را نقد می‌کردند و خیلی راحت مسائل را می­‌گفتند و بعد هیچ اتفاقی نمی­‌افتاد، گاهی رفتارها و تندی‌هایی هم می‌شد، اما پیگردی در کار نبود. اما اگر به این باور برسیم که فضای دانشگاه‌های ما اگر فضایی باز و پذیرای انتقاد باشد می‌تواند مبدا تحولات قرار گیرد...»

متاسفانه باید گفت یکی از گرفتاری‌های مهم جنبش دانشجویی قرار گرفتن در بازی، سیاست‌بازی‌های گروه‌ها و جریان‌ها است؛ شما از دوران خاتمی و سعه صدر ایشان و باز کردن فضای نقد سخن می‌گویید و این شائبه را در فضای پرتنش سیاسی امروز ایجاد می‌کنید که دولت اصلاحات نماد آزادی و عدم برخورد با منتقدین است؛ این در حالی است که دبیر تشکل مجمع دانشجویان حزب‌الله به همراه مسئول بسیج وقت دانشجویی دانشگاه علم و صنعت در دوره اول اصلاحات صرفا به دلیل ممانعت از تخریب دفتر بسیج دانشجویی، از دانشگاه اخراج و به مدت 5 سال محروم از کنکور شدند. آیا این تحمل در دولت اصلاحات در آن بازه زمانی به فراموشی گذاشته شد؟! گفتمان آزادی اصلاحات که شما و افراد وابسته به این گفتمان بارها و بارها از آن سخن می‌گویید جز جبهه‌بندی‌های سیاسی و هتک حرمت مقدسات چیزی نسیب انقلاب نکرده که هیچ، بلکه با ژست آزاد اندیشی به برخوردهای حذفی کمر بسته است.

خانم ابتکار شما در ادامه سخنانتان گفته‌اید: «... الان در شرایطی هستیم که دانشجویان در تنگنای شدید و در بند هستند به دلیل انتقاداتی که مطرح کردند مثلا نسبت به دولت، انتقاداتی که امروز از تریبون مجلس هم مطرح می‌شود، آن انتقادات از تریبون بسیاری از اصولگرایان نیز در حال طرح است، یعنی تبدیل به واقعیت‌های جامعه شده است. مشکل جریان دانشجویی این بوده است که این مسائل را پیش‌بینی کرده، اما امروز کماکان در حال هزینه دادن است... آسیب فعلی فضای دانشجویی بالا رفتن فضای اتهام زنی است،... دانشجو امروز برای فعالیت خود باید هزینه بدهد، پس ترجیح می‌دهد فعالیت نکند و به بی‌تفاوتی می‌رسد. ما هیچ چاره‌ای نداریم که به جای تقابل‌های سیاسی که آسیب‌های جدی اجتماعی به دنبال دارد به همدلی برگردیم...»

اگر فرد یا افرادی که صرفا به دلیل انتقاد از دولت به بند کشیده شدند می‌شناسید برای ما باز گو کنید چرا که بسیار عجیب است که شخصی صرفا به دلیل انتقاد از دولت، در بند به سر برد در حالی که افراد مجمع دانشجویان حزب‌الله با اینکه انتقاداتشان نسبت به دولت را مطرح کرده‌اند تا به حال به بند کشیده‌ نشده‌اند و برخوردی هم ندیده‌اند. در غیر این صورت متاسفانه باید گفت که این همان فضای اتهام‌زنی و تقابل سیاسی است که شما در سخنانتان به آن اشاره کردید.

خانم ابتکار، جنبش دانشجویی همواره به نقادی خود می‌پردازد و نقش و رسالتی هم که بر گردن دارد فراموش نکرده است، آنچه که باعث مصونیت جریان دانشجویی شده که بیماری است همه‌گیر، در همه زمان‌ها و به این دولت و دولت‌های قبلی ارتباطی ندارد، وابستگی به جریان‌ها و گروه‌های سیاسی است تا با منطق رسیدن به قدرت، بازیچه قرار دادن جنبش دانشجویی را توجیه کنند. دلسوزان باید همواره به این نکته توجه کنند و خود را هم از دایره نگاه جانب‌دارانه و گروه‌محور خارج کنند تا صداقت در گفتارشان، بوی سیاست‌بازی به خود نگیرد.


انتهای پیام/