به گزارش خبرنگار سياست خارجي باشگاه خبرنگاران، جان فوربز کری متولد ۱۱ دسامبر ۱۹۴۳، سناتور دموکرات ایالت ماساچوست در مجلس سنای آمریکا است. در تاریخ ۲۹ ژوییه ۲۰۰۴ رسماً به عنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ معرفی شد.


پیشینهٔ حضور در سنا

وی در سال ۱۹۸۴ در انتخابات مجلس سنا شرکت کرد و توانست به جای سناتور بازنشته پل سونگاس به نمایندگی ایالت ماساچوست وارد سنا شود. وی در طول ۲۰ سال حضور در سنا ۳ بار در سالهای ۱۹۹۰ و ۱۹۹۶ و ۲۰۰۲ ازنو از سوی مردم ماساچوست برگزیده شده است.

سناتور کری در فوریه ۲۰۰۳ با ثبت نام در کمیسیون انتخابات آمریکا فعالیت ستاد انتخاباتی خود را آغاز و اجازه دریافت کمک‌های مالی پیدا کرد.

در فوریه ۲۰۰۴ با آغاز انتخابات مقدماتی حزب دموکرات برخلاف انتظار همگان با برنده شدن در ۴۶ مرحله از ۵۰ مرحله با اکثریت قاطع به عنوان نامزد حزب دموکرات برگزیده شد.

در ژوئن ۲۰۰۴ نیز با انتخاب سناتور جان ادواردز رقیب سابق انتخاباتی اش، به عنوان نامزد پست معاونت رییس جمهور، فصل تازه‌ای از فعالیت‌های انتخاباتی‌اش را گشود.

یک کارشناس مسائل استراتژیک در خصوص تغیيرات ایجاد شده در وزارت امور خارجه آمریکا و سیاست های جان کری می گوید: مخالفت با انتصاب خانم رایس به عنوان وزیر  خارجه، در اصل ریشه در مخالفت کنگره و تا حدودی نظر منفی خانم کلینتون با انتصاب ایشان بود. البته بازی لابی ایپک را نباید نادیده گرفت؛ خانم رایس در هنگام سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل صحن سازمان ملل را ترک کرد و این موضوع خیلی به رژیم تل آویو گران آمد.

احتمالا این موضوع با وزیر خارجه آمریکا هماهنگ نشده بود و چنین موضع گیری از سوی وي، مستقیما با اوباما مطرح شده بود. بهره‌گیری از مواضع متفاوت رایس در موضوع حمله به سفارت آمریکا در لیبی شاید بهانه مناسبی برای تضعیف چهره رایس باشد ولی جدا از همه این موضوعات لابی پروتستان های سفید برای عدم پذیرش دو چهره سیاه در رهبری امریکا را نباید دست کم گرفت.

با این وجود رایس در هر شرایطی جایگاه و نفوذ کلامی خود را برای اوباما حفظ می‌کند و او به هر حال جدا از موقعیت در سازمان ملل یک عضو موثر در شورای امنیت امریکا است.

واشنگتن پست در خصوص جان کری می نویسد: جان کری چهره ای شناخته شده برای امریکا و جهان است، او سه دهه ریاست کمیته روابط خارجی سنا را بر عهده داشت.

 این چهره بسیار آشنا ویژه گی های فراوانی در خود دارد؛ صورتی نحیف، ریشی اندک و سابقه تلاش برای رسیدن به ریاست جمهوری آمريکا اما این واقعیت که جان کری چهره ای شناخته شده با شخصیتی قابل پیش بینی و اتکا است از نقاط قوت وی به حساب می آید.

 سه ویژه گی مهم در جان کری سبب شده او  به چهره ای مناسب برای این سمت تبدیل شود؛ اين فرد می داند که جهان امروز جهان پراز نا آرامي‌ها است که تحولات منطقه نقطه عطف اين تحولات است.


جان کري می داند که آنچه از آمریکا در این شرایط برمی‌آید در حقیقت دیپلماسی بسیار قوی است، زمانی که ‌موج  بيداري اسلامي در سال ۲۰۱۱ آغاز شد اوباما تمام تلاش خود را به کار گرفت تا این آتش را فرونشاند.

اين چهره جديد در سياست خارجي آمريکا که با سفرهای متعدد به منطقه در حقیقت ارزیابی مناسبی از معادلات منطقه‌اي دارد، می‌تواند گزینه مناسبي برای حضور در وزارت امور خارجه امريکا باشد.

 جان کری بر اهمیت دیپلماسی در شرایط فعلی واقف است، باراک اوباما برای پیشرفت در پرونده به بن بست خورده سیاسی در سوریه ، مذاکره با ايران بر سر پرونده هسته ای و حل مناقشه میان رژیم جعلی صهیونیستی و فلسطین به وزیر امور خارجه ای مطمئن و کارآمد نیاز دارد.

اکنون اين فرد در افغانستان و پاکستان از عهده این مهم برای اوباما برآمده است، برای یک وزیر امور خارجه عمل گرایی در عین آرامش و طمانینه چندان آسان نیست اما جان کری بر اهمیت این رویکرد در این فضا واقف است.

 جان کری گاهی خشک به نظر می رسد اما علاقه وافری به چالش کشیدن عقل سلیم دارد.

 این حس بخصوص در مواجهه با رقبای امریکا در جهان به سراغ او می آید. این ویژگی می تواند یک مزیت برای جان کري باشد، شايد رفتار عاری از احساس اين فرد بتواند استفاده از فرصت های دیپلماتیک را برای او اسان‌تر کند.

اما نقطه ضعف جان کری این است که او نیز مانند هیلاری کلینتون رابطه چندان خوب و  نزدیکی با باراک اوباما نداشته و ندارد. برای درک رابطه نزدیک و اطمینان کامل میان رئیس جمهور و وزیر امور خارجه می توانید نیم نگاهی به رابطه میان جورج بوش و کالین پاول بیندازید، به عنوان مثال کالین پاول سرباز کهنه کار باتجربه ای بود اما نمی توانست رابطه ای مانند آنچه که کاندولیزا رایس با بوش داشت را با وی تجربه کند.

واشنگتن پست در ادامه  مي گويد: در چند هفته گذشته مرتبا از تحلیل گران مسائل سیاسی در خصوص گزینه مطلوب آنها براي وزارت خارجه سوال کرده ايم،  جان کری پيش‌تر از ساير گزينه‌ها بود.


این آمار نشان دهنده اعتمادی است که به جان کری وجود دارد. این مساله در مورد سوزان رایس وجو نداشت چرا که مانند جان کری مشهور نبود؛ خروج رایس از ميدان رقابت با دیگران برای رسیدن به وزارت امور خارجه امریکا قابل تحسین است، جمهوری خواهان کمپینی علیه او به راه انداخته بودند و دلیل آنهم موضع گیری‌های وی در جریان حمله به سفارتخانه آمریکا در بنغازی لیبی بود اما اکنون بايد‌ ببينيم که اين چهره  جديد سياست خارجي ايلات متحده آمريکا در برابر معادلات جهاني چه خواهد کرد.
انتهاي پيام/