سينماي ايران امسال با فيلم هاي بلند داستاني اش بيش از صدو سي بار حضور در محافل بين المللي را در كارنامه‌اش ثبت كرد و حتي اين تعداد با احتساب فيلم هاي كوتاه و مستند، به رقمي بيش از هفتصد حضور مي‌رسد؛ به عبارتي به طور ميانگين هر روز دو فيلم ايراني در جشنواره هاي بين المللي به اكران در آمده اند.

 امسال علي مصفا و چندي از عوامل فيلمش در جشنواره "كارلووي" جمهوري چك با فيلم "پله آخر" حضور يافتند كه "ليلا حاتمي" جايزه بهترين بازيگر زن را از اين فستيوال دريافت كرد و مصفا  نيز علاوه برنامزدي "بهترين فيلم"، جايزه فدراسيون بين المللي منتقدين فيلم را با همين حضور بدست آورد، جايزه اي كه آن را با نام "فيپرشي" مي شناسد. 

 راستي! ميدانستيد كه غير از جشنواره "برلين"، در جاي ديگر هم به برندگان عنوان بهترين فيلم، "خرس طلا" اهدا مي كنند؟ جشنواره جهاني فيلم "ملل" كه در شهر ابنزه سوئيس برگزار مي شود، امسال خرس طلائيش را به يك فيلم ايراني داد. فيلم كوتاه "شير تلخ" ساخته "ناصر ضميري" كه علاوه بر خرس طلا از اين جشنواره مدال "يونيكا"را هم دريافت كرد و چهار فيلم ايراني ديگر در اين مصاف موفق به اخذ ديپلم افتخار شدند. فيلمهاي؛ "وديگر هيچ" ساخته رقيه توكلي، "ديليت" از كاظم ملائي، "باربي" اثر علي عسگري و "خاموش من" فيلمي از علي حاتمي.

همچنين؛ "آينه هاي روبرو" جايزه بهترين فيلم اول، از جشنواره فيلا دلفيا را به خانه آورد و "صداي باران" به كارگرداني جلال ساعد پناه بر سكوي بهترين اثر، در جشنواره "يك كشور، يك فيلم" فرانسه ايستاد و در همان ماه "كمي بالاتر" محسن استاد علي مورد تقدير داوران جشنواره آوانكا در پرتغال قرار گرفت.  
البته حضور سينماي ايران در رقابت هاي بين المللي فقط مورد توجه داوران اين جشنواره ها قرار نگرفت و در مردادماه امسال تماشاگران هم در فستيوال "شورتيني" ايتاليا عنوان بهترين اثر را به فيلمي از حسين عسگري با نام "باشه براي بعد" اختصاص دادند.
و اما بگوئيم از جشنواره فيلم دهلي كه امسال خيلي ايراني شده بود؛ رئيس هيئت داوران بخش هندي، حميد دهباشي بود و علي مصفا در جمع داوران بخش رقابتي آسيا و عرب حضور داشت.
 همچنين؛ "پناه پناهي" اولين تجربه داوري اش را در بخش فيلم هاي كوتاه همين جشنواره به ثبت رسانيد و" ماني حقيقي" و"ترانه عليدوستي" براي بازي در "پذيرائي ساده" جايزه بهترين بازيگر مردو زن را از دهلي به تهران آوردند. 


از داوري هاي ايراني باز هم كه بگوئيم؛ در بيست و دومين جشنواره هاي آسيا، آفريقا و آمريكاي لاتين در ميلان ايتاليا، "كتايون شهابي" در جمع هيئت داوران حضور داشت و در اسپانيا هم "بهمن مقصودلو" در جشنواره ابن عربي موراسيا، به قضاوت درباره فيلم ها پرداخت و در همين جشنواره به "عباس كيارستمي "جايزه اي افتخاري اختصاص يافت و وي يك كارگاه آموزشي هم برگزار كرد.
 در فروردين سال نود و يك، "سپيده فارسي" و "محمد رسولف" به عنوان داور در بيست و ششمين جشنواره "فريبورگ" سوئيس حضور داشتند و امير اسفندياري هم داور هشتمين جشنواره فيلم هاي مستند الجزيره بود.  
مراسم مروv بر آثار" رضا مير كريمي" در اسلووني و هفته فيلم ايراني در سريلانكا، روسييه، اسپانيا، كرواسي، اندونزي، تركمنستان و صربستان هم هركدام در نوع خود قابل توجه است.
 همچنين؛ چند جشنواره فيلم هاي ايراني در خارج از كشور داشتيم مثل سيندي استراليا يا بيست و دومين جشنواره فيلم هاي ايراني كه دانشگاه يو سي ال اي كانادا برگزار شد. 
و اما به نخستين جايزه سينما ايران براي تدوين فيلم هنگاني برمي خوريم كه كارنامه ژانويه همين  سال 1390 را بررسي كنيم."هايده صفي ياري" در آخرين روز سال نود شمسي جايزه بهترين تدوين را براي فيلم "جدائي نادر از سيمين" از جشنواره هنگ كنگ دريافت كرد و به كلكسيون 2288 جايزه بين المللي ايران از جشنواره ها و رويدادهاي جهاني نمونه جديدي اضافه شد.
 امسال فيلم "ديليت" كاظم ملائي هم جايزه بهترين تدوين را از جشنواره شان اواس هند گرفت. 
به انيميشن به انيميشن مي رسيم. در انيميشن "ماشاءالله محمدي" براي ايران مدال آورد، "آدم ها" ساخته "تحسين برانگيز" جايزه ويژه هيئت داوران را از پانزدهمين جشنواره فيلم زوم – كلوز آپ در يلنياگوراي لهستان بدست آورد.  
در سالي كه گذشت چهارمين جشنواره فيلم ديجيتال در هند برگزار شد كه هم در بخش كوتاه و هم در بخش بلند جوايز به ايراني ها تعلق گرفت. "كوهستان قنديل" اثر طاها كريمي بهترين فيلم بلند شناخته شد و "صداي باران" از "جلال ساعدپناه"جازه بهترين فيلم كوتاه را گرفت.  

كلي جايزه ديگر هم گرفته ايم، مثلاً "قطار ثانيه ها" كار محمد صادق جعفره بهترين فيلم خارجي جشنواره راه آهن در استراليا شد يا جوايزي كه اصلاني براي تصويربرداري در فيلم" بغض" از جشنواره هاي متعدد دريافت كرد و دهها موفقيت ارزنده ديگر از فيلم ها و فيلم سازان ديگر. 
 گفتني است؛ امسال عليرغم تمام مشكلات بر سر راه توليد و تماشاي فيلم، سينماي ايران نشان داد، هيچ گاه و تحت هيچ شرايطي شعله نفسش خاموش نخواهد شد و قلب تمام هنرمندان پر است از آرزوي رفع تمام كاستي ها و مشكلات و سالي بهتر و پربارتر از هر سال براي سينماي ايران.
گزارش از: ميلاد جليل زاده