به گزارش حوزه پارلمان باشگاه خبرنگاران به نقل از خبرگزاري خانه ملت، یوناتن بت‌کلیا نماینده آشوری‌های ایران در مجلس شورای اسلامی و دبیر کل اتحادیه جهانی آشوری‌ها، در واکنش به اقدام سؤال‌برانگیز برخی رسانه‌های غربی در بزرگ‌نمایی بخشی از صحبت‌های وی، توجه ویژه غرب به وضع اقلیت‌های دینی ، قومی ایران را به اشک تمساح ریختن برای اقلیت‌ها تشبیه کرد.

متن کامل بیانیه وی در محکوم کردن اقدام رسانه‌هایی چون بی‌بی‌سی و صدای آمریکا، به شرح زیر است:

با خبر شدم که پس از سخنرانی میان دستور در مجلس شورای اسلامی، ناگهان تمامی شبکه‌های ماهواره‌ای و به ویژه شبکه‌های بی‌بی‌سی و صدای آمریکا، از تمامی مسایل مطرح شده در سخنرانی بر یکی دو مورد که خواستار انجام و به ثمر رساندن آن بوده‌ام، تأکید کرده و به بزرگ‌نمایی غریبی پرداخته‌اند.

حیرت‌زده از این‌که موارد مورد اشاره شبکه‌های یاد شده، مسائلی است که در ردیف دیگر درخواست‌ها بوده که در طول سال‌های انقلاب به مناسبت‌هایی مطرح و شاهد اجرا و تکمیل آن بوده‌ام. خواست‌های جامعه آشوری‌های ایران، در کنار برخی از درخواست‌های دیگر جوامع مذهبی، قومی چون ارمنیان ایران، کلیمیان ایرانی و زرتشتی‌های ایران، که در فرصت‌هایی به آن توجه و عمل شده‌اند.

حالا چه اتفاقی افتاده است که برای توصیه به تهیه‌کنندگان و برنامه‌سازان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران ناوگان شبکه‌ها، پیش تاخته و اشک تمساح ریخته‌اند، جامعه مذهبی، قومی ایرانیان را شگفت‌زده کرده است. عدم توجه یک برنامه‌ساز یا تهیه‌کننده رادیو تلویزیون به برخی از خواست‌های این جوامع، دلیل بی‌توجهی نظام یا صدا و سیما به آنها نیست. برخوردی سلیقه‌ای بوده که نیاز به توجه و اصلاح دارد. اما چون حادثه‌های سیاسی پیش‌رو یا در حال رخ دادن را کنار هم بگذارید، درمی‌یابید که تمساح‌ها چرا اشک به چهره جاری می‌سازند. مثل بحران‌های منطقه به ویژه سوریه و عراق و نادیده گرفته شدن حقوق جوامع آشوری یا بیداری اسلامی در منطقه یا آشوب‌های طالبان در حاشیه کشورهای خلیج فارس، همه می‌توانند مستمسک دلخواهی برای این اشک‌های جاری باشند.

ترفندی که صد البته پیشتر بارها آزموده شده‌اند، دیگر باره خطاست. کوس رسوایی این ترفندهای رنگ باخته، گوش جهان را کر کرده است و طبل آن گوشخراش است؛ نادیده پنداشتن حقوق جوامع مذهبی، قومی به بهانه یک تذکر و توصیه در سخنرانی پیش از دستور در صحن مجلس، حنایی است در جهان سیاست و سیاست‌بازی که دیگر رنگی ندارد.

جوامع مذهبی، قومی و به ویژه جامعه آشوری‌های ایران، در طول سال‌های انقلاب، گام به گام همه خواست‌های دیرین و بر حق خود را دست یافته دیده است.

در این کمال‌بخشی خواست‌ها، در طول سال‌های انقلاب، جوامع ایرانی بارها یادآوری شده‌اند که نیاز به قیم ندارند. آن هم در کسوت مدعیان حقوق بشر و دل‌نگرانان آزارهای جوامع اقلیت‌های دینی و قومی. خرسندیم که در این مدت به بسیاری از خواست‌های نادیده گرفته شده یا به احتمال توجه نشده، دست یافته‌ایم. بی‌آنکه نیازی به دلسوزی‌های دایه‌های مهربان‌تر از مادر در آن سوی آب‌ها باشد.

چنین است که مانند همیشه دوران اگر در متن سخنرانی‌ها یا بیانیه‌ها، تقاضاها و درخواست‌هایی به تناوب و به تناسب از نظام می‌شود، دلیل نادیده انگاشتن و رد آنها باشد. از این رو مصرانه خواستاریم تا این دایه‌های مهربان، دل‌نگران جوامع اقلیت‌ها و گاه اکثریت‌های خود باشند. که اگر نه هر روز، دست‌کم در هر حادثه‌ای شاهد آن هستیم. همانند نود و نه درصدی‌هایی که حقوق‌شان همچنان زیر ستم سرمایه‌های یک‌درصدی‌ها له و پایمال شده و حالا کنگره و احزاب سرخ و آبی، برای پرت نشدن از پرتگاه، شمشیر از رو علیه هم بسته و قشر آسیب‌پذیر نود و نه درصدی را لگدمال می‌کنند. بحران دامن‌گیر یونان، ایتالیا، اسپانیا و ... دیگر اظهر من الشمس است.

حقوق بر باد رفته باسکی‌ها، کاتالونیایی‌ها، آمریکایی‌های لاتین، جزایر از دست رفته فالکلند و ... از زیر پلک شبکه‌های ماهواره‌ای نادیده انگاشته می‌شوند و باکی نیست اگر شبکه‌های ماهواره‌ای به ویژه شبکه‌های انگلیس و امپریالیسم آمریکا بی‌بی‌سی و وی‌اُ‌اِی، دل‌نگران حقوق‌های از دست رفته اقوام و جوامع جهانی به ویژه خاورمیانه و برتر از آن ایران‌اند، چرا کمر همت نمی‌بندند و کمی آن سوتر از بین‌شان را نظاره نمی‌کنند؟ امپراتوری بریتانیای کبیر خوب به یاد دارد که با جامعه آشوری در ایران و عراق چه فجایعی به بار نیاورد. کوچ مرگ‌بار در سال‌های ۱۹۲۵، ۱۹۲۴، ۱۹۱۵، ۱۹۱۴ و ... قتل عام خونین و فجیع آشوریان در سمل عراق. تحریک عثمانی‌ها و عشایر برای قتل و غارت ارمنی‌ها، آشوریان و حتی یونانیان.

تاریخ خون‌بار و خونین آغاز قرن بیستم، از خون بی‌گناهان آشوری‌ها و ارمنی‌ها جاری است. کافی است امپراتوری‌های رسانه‌ای انگلیس و آمریکا، به بایگانی‌های خود، نگاهی بیندازند و فجایع را بر پرده آورد. اگر داعیه‌ای هست و ادعایی، به مظالم و فجایعی که امپراتوری‌های کبیر بر جوامع مذهبی و قومی و به ویژه جوامع آشوری و ارمنی، رفته است. نگاهی از گوشه چشم بیندازند. آنگاه درخواهند یافت، چه خون‌هایی که ریخته شده و نیم‌نگاهی مدعیان حقوق بشر و آزادی‌های انسانی بر آنها نینداخته‌اند.
انتهاي پيام/س2