گزارش جدید گزارشگر ویژه درباره وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران یک بار دیگر نشان داد که سوءاستفاده از مکانیزم ضعیف و معیوب سازمان ملل جهت استفاده‌های نامشروع سیاسی و تحریک افکار عمومی و گسترش ناسازگاری فرهنگی و دامن‌زدن به اسلام‌هراسی و تبلیغ یک‌جانبه‌گرایی و سلطه‌طلبی غربی صهیونی همچنان در صدر فعالیت‌ها و امور قرار دارد. از این رو ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران ذکر موارد ذیل را لازم می‌داند:

1- پیش از هرچیز همان‌طور که بارها اعلام کرده‌ایم، تعیین گزارشگر برای جمهوری اسلامی ایران، اقدامی ناموجه از لحاظ قانونی بوده و هست. زیرا مبارزه با عملکرد گزینشی کمیسیون سابق حقوق بشر دلیل وجودی تشکیل شورای حقوق بشر و مکانیزم گزارش دوره‌ای جهانی ( UPR)  بوده است. چگونه می‌توان در حالی که هنوز سازوکارهای نوین شورا تحکیم نشده است، اساس آن را مورد تردید قرار داد؟

چگونه می‌توان قبول کرد که برای دولت‌های متخلف غربی و رژیم صهیونیستی که آلوده به جنایات متعدد و کشتار ده‌ها هزار نفر مردم بی‌گناه در منطقه و نسل‌کشی در سرزمین‌های خود هستند هیچ گزارشگر ویژه‌ای نباشد ولی برای جمهوری اسلامی ایران که بزرگ‌ترین و مستحکم‌ترین دموکراسی منطقه است چنین اقدام غیر موجهی را انجام داد؟ جمهوری اسلامی ایران هیچ توجیه قانونی برای قطعنامه  ناموجه دول غربی قائل نیست و لذا سایر فعالیت‌های ناشی از آن را نیز غیرقانونی می‌داند.

2- گزارش به صورت یکجانبه، هدفمند و بدون در نظر گرفتن واقعیات، شفافیت، انصاف، بی‌طرفی و بدون رعایت مقررات شرح وظایف مأموریت داران شورای حقوق بشر تهیه شده است و فاقد وجاهت لازم برای ارزیابی است و کاملا مشهود است که در تدوین این گزارش، اراده‌ای فراتر و خارج از سازکارهای حقوق بشری سازمان ملل متحد دخیل بوده است.

3- گزارشگری که باید بر مبنای شرح وظایف محوله، بی‌طرفی و صداقت را سرلوحه کار خویش قرار دهد و به دنبال اثبات حقایق بر مبنای اطلاعات عینی و موثق نشأت گرفته از منابع معتبر باشد، بی‌محابا و غیر حرفه‌ای ادعاهای غیرمتقن و غیرمستند مطرح شده از سوی کسانی که دشمنی آنها با نظام و ملت جمهوری اسلامی ایران ثابت شده است و برخی از آنها تروریست‌های سابقه دار مربوط به منافقین هستند را در گزارش خود مطرح نموده و تمام معیارهای ضروری و غیرقابل انکار در این متن و متون سابق را زیر پا گذاشته شده است.

از سوی دیگر گزارشگر ویژه از روز اول کسب این عنوان غیرموجه، عملاً نقش یک هنرپیشه رسانه‌ای را پیدا کرده که از یک رسانه غربی به رسانه دیگر دعوت می‌شود و علیه نظام افتخارآمیز جمهوری اسلامی ایران که بزرگترین و پیشرفته‌ترین و قدرتمندترین دموکراسی خاورمیانه را شکل داده به دروغ‌پراکنی و تکرار ادعاهای مجامع تروریستی و صهیونی می‌پردازد؛ آیا این امر جزو وظایف و مسئولیت‌های گزارشگری است؟

4- گزارشگر ویژه جهت اثبات صحت موارد ادعایی خود از طریق مصاحبه‌های غیرسازنده و جهت‌دار با منابع غیر معتبر و مشکوک موجبات بی‌اعتباری گزارش خود نزد افکار عمومی را فراهم آورده است. تقریبا عمده آنچه که در گزارش او منتشر شده سوای از اینکه تکرار همان ادعاهای گذشته او است، در وب سایت‌های مخالفان شناخته شده جمهوری اسلامی ایران که با سرویس‌های جاسوسی آمریکا، انگلیس و موساد در ارتباط هستند موجود است و گزارشگر بخش زیادی از محتوا و متن ارائه شده به عنوان گزارش را از روی این وب سایت‌ها تهیه کرده است.

5- جای تاسف است که گزارشگر در گزارش خود، تحریم‌های یکجانبه وضع شده از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا علیه مردم ایران را حتی مورد اشاره قرار نداده و محکوم نکرده است. تحریم‌هایی که در تعارض و تناقض آشکار با اصول حقوق بین‌الملل و روح و مواد منشور ملل متحد قرار دارند. آیا نمی‌توان سکوت معنادار گزارشگر را به موافقت وی با نقض حقوق بشر تمام جمعیت ایران تفسیر نمود؟

در پایان بار دیگر اشعار می‌دارد که جمهوری اسلامی ایران دارای قانون اساسی روشن و قوانین جامع و نظام مدنی بسیار با ارزشی است که با این‌گونه ترفندهای تبلیغاتی تحت عنوان گزارشگری و با سوءاستفاده از تریبون‌های بین‌المللی هرگز مخدوش نخواهد شد.

انتهاي پيام/ش