به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران؛ حمد و ثنا از آن پروردگاری است که خلقتش با تدبیر و تدبیرش با حکمت آمیخته و در آثار صنع الهی اش رحمانیت را برای تمام مخلوقات و برای بندگان خاصش "رحیم " است.
و زندگی بشر در حالی آغاز شد که فطرتش با هم بودن را برگزید و زندگی در کنار هم فصل مهم حیات او شد.
هرکدام با رنگ و نژاد و تفاوت های بی شماری در جسم و روح و ذهن در کنار هم قرار گرفتند و غیر ممکن ها را ممکن کردند و پیروزی های بسیاری نصیبشان شد.
گروهی از کنار همین تفاوت ها به ثروت و مادیات رسیدند و گروهی دیگر شاید جا ماندند. در این میان گروه جامانده خود را به آب و آتش می زند و اخلاق و انسانیت و باید ونباید های الهی را زیر پا می گذارد  و یا در گوشه ای در قعر تنهایی خویش دست و پا می زند.
و گاهی کبر و خود برتر بینی آینه ی صفات گروه متنعم می شود، چهره ی سیاسی از همه ی این تفاوت های مادی به زمان نشان می دهد.
و اینگونه دارا وندار، گاهی در مقابل همه قرار می گیرند و روشنی و سپیدی دل در آتش حسد و کینه و غرور رنگ می بازد.
اما همه ی این کم و زیاد ها از سوی خداوندی تدبیر شده که برنامه ی آفرینشش بر اساس حکمت و عدالت است.
وگاهی چرا و چرا کردن ذکر هر روزمان می شود و دنیا دیگر تکرار است و نا آرامی.
حضرت علی (ع) در خطبه ی 23 نهج البلاغه می فرمایند: مواهب پروردگار مانند قطره های باران، از آسمان به زمین نازل می شود و به هر کس سهمی زیاد یا کم می رسد.
آری قطره های باران و نعمت های الهی به فرمان خداوندیش از آسمان بخشش او به صورت های متفاوت و به سرزمین های مختلف می رسد.
جایی آنقدر می بارد که سر سبزی شعر طبیعتش می شود و در جایی چون کویر صفحه ی زیبایی از تدبیر و حکمت الهی به نمایش می گذارد.
** پیروزی از آن کیست؟
حضرت علی (ع) در ادامه ی سخنان خود در خطبه ی 23 می فرمایند:
هرگاه یکی از شما برای برادر خود نوعی برتری در همسر و فرزند و مال یا جسم و جان ببیند، نباید نسبت به او موجب فتنه گردد.
و حضرت علی (ع) تهیدستان و فقیران را به صبوری و شکر الهی فرا می خوانند و آن ها را پیروزمندان در مسابقه ی بزرگ می شمارند .
وقتی آرام و صبور و شاکر در مقابل همه ی داشته و ناداشته ها می نشینی بزرگترین پیروزی ها برگردن تو بسته شده و انگار راه گریزی از آن نخواهی داشت.
حضرت علی (ع) پاداش این گروه را یا فرا رسیدن دعوت الهی و آنچه خداوند از پاداش های نیک برایش فراهم ساخته می دانند یا اینکه سرانجام در همین دنیا رزق و روزی او وسیع و صاحب شوکت و جلال می شود در حالی که دین و شخصیت خود را حفظ کرده است و گاهی خداوند هر دو را برای گروهی جمع می کند و از نعمت های دنیا و آخرت بهره مند می سازد.
به گفته تحلیلگران و مفسران؛ جان کلام امام علی (ع) آن است که مسأله ی مهم در زندگی انسان آلوده شدن به زشتی ها و ناپاکی هاست. زشتی هایی که سرافکندگی و شرمندگی به بار می آورد و عزت او را در نظر مردم از بین می برد.
**روزی هر چند بی گمان برسد/ شرط عقل است جستن از درها
بارها شنیده ایم که باید تسلیم بود، در برابر تمام آنچه که خداوند روزی ما کرده است؛ باید شکر گذار و آرام و شکیبا در مسیر خواست و تقدیر الهی حرکت کرد.
تا فرد و جامعه از خود برتر بینی ثروتمندان و حسد فقیران در امان باشد و همه به خوبی و خوشی زندگی کنند.
اما شاید ذهن پرسشگر تعلل کند که چنین رفتار کردن، روح و انگیزه ی تلاش و کوشش را از بسیاری برباید و همه به بهانه اینکه روزی ها از قبل تقسیم شده دست بسته منتظر تقدیر شوند.
اما دین و شریعت پاسخ گوی چنین پرسشی بوده است.
به گفته ی بزرگان و مفسران؛ این گونه تعلیمات همانند« ترفندی است در برابر حرکت شتاب آلود انسان به سوی مادی گری» همه ی ما از درون انگیزه ی فراوانی برای رسیدن به مادیات و ثروت بیشتر داریم و اگر چیزی جلوی ما را نگیرد همانند افسار گسیخته ای تمام مرزهای اخلاقی و انسانی و الهی را شکسته و به سوی هدفی از بین رفتنی می تازیم.
همانطور که حضرت سجاد به یاران خود فرمودند: شما را به آخرت توصیه می کنم و درباره ی دنیا سفارش نمی کنم، چرا که شما نسبت به آن سفارش شده اید و به آن حریص هستید و به آن چنگ زده اید.
و از طرف دیگر؛ بعد از اینکه تمام آیات و روایات بررسی می شود؛ درست است که روزی از سوی خداوند، قسمت شده ولی شرط آن سعی و کوشش است.
سعی وکوششی که با تقوا و برد باری همراه باشد./ز
گزارش از محبوبه بابا رحیم