به گزارش خبرنگار دانشگاه باشگاه خبرنگاران، "جمشیدی" عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان، صبح امروز در همایشی که با موضوع "مذاکره با آمریکا" برگزار شد، با اشاره به سه مقطع اساسی در مذاکرات هسته‌ای ایران گفت: این مذاکرات در سه برهه زمانی 2009 تا 2012، اواخر 2012 و اوایل 2013 قابل بررسی است.

وی با اشاره به مذاکرات انجام شده در سال 2009 اظهار داشت: قدرت منطقه‌ای ایران در اوج قرار داشت و حرکت تعاملی آمریکا نسبت به ایران ناشی از ضعف آمریکا در خاورمیانه بود، که در این راستا آمریکا از نظامی‌گری افراطی دست برداشته و به تهدید نظامی بسنده کرد.

عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای یادآور شد:‌ آمریکا نیازمند یک قدرت هوشمند بود و سعی داشت از تمام مؤلفه‌های قدرت ملی استفاده کند که یکی از مهم‌ترین اقدامات آمریکا در این زمینه بالا بردن اجماع در سطح بین‌المللی علیه ایران از طریق رویکرد تعاملی بود.

جمشیدی ادامه داد:‌ ایران در اوج قدرت منطقه‌ای خود پیشنهاد تقابل دوجانبه را رد نکرد و در مواجهه با آمریکا وارد عمل شد.

وی اظهار داشت: دیپلماسی آمریکا در مقابل ایران سیر مستمر نداشته و آمریکا از دیپلماسی، برای کمبود نقصان‌های کاربردی در قبال ایران استفاده کرد.

عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای بیان داشت: در سال 2012 ایران تهدید کرد که تنگه هرمز را می‌بندد اما نه به معنای واقعی بلکه به معنای کنترل هوشمندانه، که در این راستا آمریکا احساس ضعف کرده و اعتراف کرد که ایران قدرت بستن تنگه هرمز را دارد.

وی ادامه داد: آمریکا وقتی اراده سیاسی و توانمندی ایران را در این زمینه دید خواستار کنترل ایران در چارچوب دیپلماسی قدرت شد؛ در این راستا آمریکا مذاکرات 1+5 را مطرح کرد و به دنبال آن فضای رسانه‌ای ساخت و بعد از مذاکرات مسکو تحریم نفتی را عملیاتی کرد. همچنین در مذاکرات آلماتی 1 موضع خود را تغییر داد، در حالی که موضع ایران تغییر نکرد. دیپلماسی آمریکا در سال 2012 برای جلوگیری از اعمال قدرت منطقه‌ای ایران بود.

جمشیدی به دور پایانی این مذاکرات در سال 2013 اشاره و تصریح کرد: آمریکا دو هدف مشخص را دنبال می‌کرد، یکی محاسبات مذاکرات ایران در راهبرد هسته‌ای و دیگری بوجود آمدن آشوب داخلی در ایران که این دو هدف آمریکا تحقق پیدا نکرد.

عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای افزود: آمریکا به دنبال آشوب در داخل ایران بود تا انقلابی همانند انقلاب لیبی در ایران رخ دهد و انتظار داشت انقلاب‌های منطقه به سمت ایران و شرق حرکت کنند که در این راستا برای ایجاد اجماع بین‌المللی به دنبال یک تحریم بین‌المللی بود. آمریکا معتقد بود تحریم و جنگ نمی‌تواند ایران را از بین ببرد و به دنبال تحریم بعد از جنگ بود، که وظیفه ایران در قبال این موضع آمریکا اعمال قدرت منطقه‌ای در مسیر دیپلماسی است.

وی گفت: آمریکا برای اولین بار وارد کاهش فاز تحریم شد و نکته این است که اگر ایران بخواهد تغییر رویکرد بدهد این تحریم‌ها در ایران باقی می‌ماند، لذا ایران باید مقاوم بماند.

جمشیدی ادامه داد: حرکت آمریکا به سمت کاهش تحریم‌ها یک مسیر جدید است و انتخابات ایران تأثیر مستقیمی بر این موضوع دارد. راه حل مناسب برای ایران ادامه مسیر با مقاومت بیشتر است و لازم است برای درک بیشتر این مسئله یک نگاه راهبردی داشته باشیم.

عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در پایان خاطرنشان کرد: هدف اصلی آمریکا در خاورمیانه، توقف هسته‌ای ایران نیست، بلکه توقف خود جمهوری اسلامی است، در حالی که ایران حرکت را هر چند کوچک باشد بر عدم حرکت ترجیح می‌دهد.

انتهای پیام/