در محضر بزرگان/ بزرگ ترین آفت محبت خدا
در محضر بزرگان فرصتی است برای آموختن نکاتی که در هیچ کتابی یافت نمی‌شود و در حقیقت راه میان‌بری است به سوی خوبی‌ها و درستی‌ها که تقدیم به همه کاربران عزیز می‌گردد.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران
آفت محبت خدا، محبت دنیاست. در مکتب شیخ، اگر انسان دنیا را برای خدا بخواهد، این مقدمه ای برای وصال اوست، و اگر برای غیر خدا بخواهد، آفتی برای محبت اوست و در این زمینه، فرقی میان حلال و حرام دنیا وجود ندارد. البته بدیهی است که دنیای حرام، انسان را بیشتر از خدا دور می کند. در حدیث است که پیامبر اکرم صل الله علیه و آله فرمود:
دوستی دنیا و دوستی خدا، هرگز در یک دل، جمع نمی شود. (1)
امام علی علیه السلام نیز در این باره می فرماید:
همچنان که خورشید و شب با هم جمع نمی شوند، خدا دوستی و دنیا دوستی نیز با هم گِـــرد نمی آیند(2)
و در حدیثی دیگر می فرماید:
کسی که محبت دنیا در دلش خانه کرده، چگونه مدّعی محبّت خداست؟! (3)
چنان که آمد، جناب شیخ، همیشه از دنیا با مَــثـَـل (( پیرزنه )) نام می بُـرد و گاهی در مجلس خود، رو به مریدی می کرد و می فرمود:
باز می بینم که گرفتار این پیرزنه شده ای؟!
و بعد این شعر حافظ را می خواند:
در واقع، شیخ، این مـَـثـَـل را از روایتی برگرفته بود که می فرماید:
حقیقت ِ دنیا برای عیسی بن مریم علیهماالسلام کشف شد. وی در این مکاشفه، دنیا را به صورت پیرزنی دید که دندان هایش ریخته و همۀ زیورها را به خود، آویخته است. به او گفت: چند شوهر اختیار کرده ای؟ گفت: نشمرده ام! گفت: شوهرانت همه مُـرده اند یا تو را طلاق داده اند؟ دنیا گفت: نه ؛ بلکه همۀ شان را کـُشته ام! عیسی علیه السلام گفت: بدا به حال شوهران آیندۀ تو که از شوهران پیشین تو عبرت نگرفتند! چگونه آنان را یکی پس از دیگری کـُشتی و ایشان، از تو دوری نجستند؟! (4)
شیخ، مکرّر می فرمود:
اینها که می آیند پیش من، فقط سراغ پیرزنه را می گیرند. هیچ کس نمی آید بگوید:
(( من با خدا قهر کرده ام، مرا با خدا آشتی بده ! ))
1- میزان الحکمة ،ج2 ،ص960، باب 672، حدیث3162
2- همان، حدیث 3164
3- همان ، حدیث 3163
4- میزان الحکمة ،ج4 ، ص 1744 ، باب1253، حدیث6010.
برگرفته از کتاب کیمیای محبت، آیت الله ری شهری
دوستی دنیا و دوستی خدا، هرگز در یک دل، جمع نمی شود. (1)
امام علی علیه السلام نیز در این باره می فرماید:
همچنان که خورشید و شب با هم جمع نمی شوند، خدا دوستی و دنیا دوستی نیز با هم گِـــرد نمی آیند(2)
و در حدیثی دیگر می فرماید:
کسی که محبت دنیا در دلش خانه کرده، چگونه مدّعی محبّت خداست؟! (3)
چنان که آمد، جناب شیخ، همیشه از دنیا با مَــثـَـل (( پیرزنه )) نام می بُـرد و گاهی در مجلس خود، رو به مریدی می کرد و می فرمود:
باز می بینم که گرفتار این پیرزنه شده ای؟!
و بعد این شعر حافظ را می خواند:
کس نیست که افتادۀ آن زلف دو تا نیست در ره گذر کیست که این دامِ بلا نیست؟
در واقع، شیخ، این مـَـثـَـل را از روایتی برگرفته بود که می فرماید:
حقیقت ِ دنیا برای عیسی بن مریم علیهماالسلام کشف شد. وی در این مکاشفه، دنیا را به صورت پیرزنی دید که دندان هایش ریخته و همۀ زیورها را به خود، آویخته است. به او گفت: چند شوهر اختیار کرده ای؟ گفت: نشمرده ام! گفت: شوهرانت همه مُـرده اند یا تو را طلاق داده اند؟ دنیا گفت: نه ؛ بلکه همۀ شان را کـُشته ام! عیسی علیه السلام گفت: بدا به حال شوهران آیندۀ تو که از شوهران پیشین تو عبرت نگرفتند! چگونه آنان را یکی پس از دیگری کـُشتی و ایشان، از تو دوری نجستند؟! (4)
شیخ، مکرّر می فرمود:
اینها که می آیند پیش من، فقط سراغ پیرزنه را می گیرند. هیچ کس نمی آید بگوید:
(( من با خدا قهر کرده ام، مرا با خدا آشتی بده ! ))
1- میزان الحکمة ،ج2 ،ص960، باب 672، حدیث3162
2- همان، حدیث 3164
3- همان ، حدیث 3163
4- میزان الحکمة ،ج4 ، ص 1744 ، باب1253، حدیث6010.
برگرفته از کتاب کیمیای محبت، آیت الله ری شهری
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
