صنعت نساجی در ایران بعد از صنعت نفت مهم ترین صنعت محسوب می شود، اما در حال حاضر به علت کمبود نیروی متخصص و استهلاک ماشین آلات این صنعت از رکود زیادی برخوردار است، اگر چه با پرورش و تربیت نیروهای متخصص تغییراتی در سیستم های تولیدی بعضی از کارخانجات نساجی به وجود آمده تا حدودی از رشد مطلوبی برخوردار شده، ولی هنوز صنعت نساجی نتوانسته است جایگاه واقعی خویش را در اقتصاد کشور به دست آورد که این امر مستلزم داشتن نیروهای متخصص بیشتری است که بتواند با نوآوری های خویش باعث تحول شود.

بر اساس این گزارش:در کشور ایران از سال 1337 رشته مهندسی نساجی در دانشگاه صنعتی امیر کبیر دایر شد و به مرور زمان در دانشگاه های دیگر هم ارائه شد رشته مهندسی نساجی رشته ای است که دانش و توانایی لازم را برای اداره بخش های این صنعت به دانشجویان می دهد که دارای سه گرایش تکنولوژی نساجی، شیمی نساجی، علوم الیاف و پوشاک است.

لازم به ذکر است: صنعت نساجی مسئولیت تولید انواع منسوجات اعم از انواع پوشاک، کفپوش ها مثل فرش و موکت و منسوجات مورد استفاده در صنایع دیگر را بر عهده دارد.