باشگاه خبرنگاران- شعر پاییز علیرضا بدیع علاقه مندی و شوق شاعر برای آمدن پاییز را نشان می دهد پاییز در درون قالیچه و برای او فصلی خوشایند بر ملا کننده راز درخت باغچه است.
 
شاعر در اندوه های تازه پاییز بر سر برده و فصل پاییز عاشقی او و خواستار عاشقی در پاییز است راه عاشق شدن خود را دعای پاییز دانسته در این انتظار بر دنبال جا به جایی فصل ها به سر می برد اعتقاد به قضا و قدر خود را رد شعر نمایان می کند.
 
خطاب حضرت پاییز توسط شاعر نشانه احترام او برای این فصل است واژه مبتلا کردن را به جای عاشق شدن و واژه های عامیانه مانند بر ملا کردن و جدا کردن را به کار برده است.
 
واژه کمی ساده و روانی را به کار برده است و شوق شاعر برای اندوه در ابتدا تعجب آور و پس از تاهل متوجه نوع این اندوه یعنی عشق ناراحتی ناشی از می شویم./ص