به گزارش حوزه احزاب باشگاه خبرنگاران؛ برنامه شناسنامه این هفته با حضور آيت‌الله امامی کاشانی و اجرای محمد حسین رنجبران از شبکه سه سیما پخش شد.

امامی کاشانی در ابتدای این برنامه در مورد آغاز مبارزات انقلابی اش گفت:«وقتی در مدرسه فیضیه بودیم، مرحوم نواب صفوی گاهی به مدرسه می آمدند و روی یک چهارپایه می استادند و صحبت های انقلابی جالبی را بیان می کرد که همین صحبت ها باعث شد از همان موقع به نواب علاقمند شوم. در همان روزها مرتب در کلاس های امام هم شرکت می کردم و درس فقه و اصول را خدمت ایشان بودیم.»

وی ادامه داد:«بعد از فوت آیت الله بروجردی به تهران آمدم. سال 42 انقلاب در ظاهر شکست خورد و نظامی پهلوی با کودتا قیام مردم را سرکوب کرد. در جمعیت روحانیت مبارز تهران که همراه با شهید مطهری بودیم، ایشان می گفتند زیاد هم نباید تاسف بخوریم چون اگر این انقلاب پیروز می شد، به دلیل اینکه روی جوان ها به خوبی کار نکرده ایم،ممکن بود که به سمت جریان مارکسیت سوق داده شوند. ما باید کار فرهنگی انجام دهیم و روی جوان ها کار کنیم تا بعد از پیروزی امام در انقلاب، جوان ها به سمت ایشان بروند.»

امامی کاشانی افزود:« در آن زمان تبلغیات جریان مارکسیستی خیلی چشمگیر بود و در مقابل جریان شاه توانست به خوبی خودنمایی کند و افراد زیادی را با خود همراه کند. انقلاب 15 سال سیر خود را طی کرد و جوان ها در مدارس، دانشگاه ها، مساجد، جلسات درس و تفسیر و... ساخته شدند تا آماده انقلاب شوند.»

امام جمعه موقت تهران در ادامه برنامه در پاسخ به این سوال که نخستین دستگیری شما توسط ساواک چه زمانی انجام شد هم اظهار داشت:«سال 56 بود که برای اولین بار به منزل ما ریختند و من را دستگیر کردند. البته من مدت ها قبل از دستگیری ممنوع المنبر و بارها به ساواک احضار شده بودم اما سال 56 بود که برای اولین بار به زندان رفتم.»

وی ادامه داد:«وقتی در مسجد چهار راه قدس نماز می خواندم، یک بار که مشغول سخنرانی بودم ساواک به مسجد آمد و در نهایت به گنبد کاووس تبعیدم کردند. در همان ایام آیت الله مهدوی کنی را هم به بوکان تبعید کردند. نکته جالب این بود که وقتی حکم تبعید من را دادند، همراه من به گنبد نیامدند! بعد از پیروزی انقلاب، کسی که مسول اسناد ملی بود به من گفت شما پرونده عجیب و خواندنی دارید. یکی از مسائلی که او می گفت مساله تبعید من بود که در پرونده نوشته شده بود به طور همزمان به شهربانی و ژاندارمری دستور داده بودند من را دستگیر و به گنبد کاووس منتقل نمایند. نکته جالب این بود که هیچ یک از این دو نیرو به خیال این که آن یکی مرا دستگیر و به گنبد می فرستد، به سراغ من نیامدند و در راه گنبد کسی همراه من نبود.»

امامی کاشانی افزود:«زمانی که امام به پاریس رفتند، به اداره شهربانی رفتم تا گذرنامه بگیرم و به فرانسه بروم تا با امام دیدار کنم. وقتی وارد شهربانی شدم، سرهنگی که آنجا بود گفت محل اقامت شما کجاست؟ گفتم تهران. گفت نه، محل اقامت شما تهران نیست. بعد هم به اتاق دیگری رفت و یک سری تلفن زد و در نهایت هم گفت فعلاً برو تا بعد ببینیم چه می شود. در آن روزها آنقدر وضعیت کشور سست شده بود و به همین دلیل در آن شرایط نمی توانستند من را به گنبد بفرستند.»

وی همچنین گفت:«روزی که به من گفتند تا 24 ساعت دیگر باید تهران را ترک کنی و به گنبد بروی، دو رکعت نماز خواندم و صدقه هم دادم و از خدا خواستم به مصلحت خودش بلا را از ما دور کند. ظاهراً همان دو رکعت نماز و صدقه باعث شد تبعید پیش نیاید و من به گنبد فرستاده نشوم.»

امامی کاشانی در ادامه «شناسنامه» گفت:«من در مسجد بزازها سخنرانی می کردم. دکتر وفایی یکی از کسانی بود که در این سخنرانی ها حضور داشت. بعد از چند روز اداره ساواک بازار من را احضار کرد و در جلسه ای که داشتیم از من خیلی تعریف و تمجید می کردند و به نوعی به من و بحث هایم ابراز علاقه کردند. در جوابشان گفتم من در قم طلبه بودم و زندگی ساده ای داشته ام و الان هم مثل همان موقع زندگی ساده ای دارم.»

وی ادامه داد:«وقتی این صحبت ها را کردم یکی از اعضای ساواک که آنجا بود به همکارش گفت، این به کار ما نمی آید! من از ساختمان بیرون آمدم و از آن موقع به بعد بود که من را تعقیب کردند و در ادامه ممنوع المنبر شدم.»

امام جمعه موقت تهران گفت:« در تهران و شهرستان ها روحانیانی بودند که فریب شیطان را خوردند و با ساواک همکاری کردند.»

امامی کاشانی در پاسخ به این سوال که روز ورود امام کجا بودید گفت:«آن روز در فرودگاه بودم. مرحوم آیت الله آشتیانی هم همراه ما به فرودگاه آمدند و همگی در آنجا در انتظار امام بودیم. حضرت امام وقتی از پله های هواپیما پایین آمدند صدای الله اکبر همه بلند شد. آقای ناطق نوری (حفظه الله) امام را سوار ماشین کردند و به مدرسه علوی بردند و ما هم در آنجا خدمت امام می رسیدیم.»

وی افزود:«وقتی به دبیرستان علوی می رفتیم تا با امام دیدار کنیم، در خیابان ایران جمعیت زیادی جمع می شدند و شعار می دادند «ارتش آمریکایی نابود باید گردد». این ها منافقین بودند که به سمت دبیرستان می رفتند و این شعار را می دادند. وقتی با امام صحبت کردیم ایشان فرمودند که کشور بدون ارتش نمی تواند باشد و به وجود ارتش نیاز است. در واقع امام خیلی محکم در این مورد صحبت کردند. توطئه منافقین این بود که اول نیروی نظامی و انتظامی کشور را از بین ببرند تا در ادامه دست خودشان برای فعالیت باز شود که اما از همان ابتدا به این موضوع توجه لازم را داشتند.»

امامی کاشانی در مورد اولین مسولیت خود بعد از پیروزی انقلاب اظهار داشت:«بعد از حدود یک هفته از پیروزی انقلاب، شهید مطهری با من تماس گرفتند و گفتند که الان خدمت امام هستم و صحبت از مدرسه سپهسالار (شهید مطهری فعلی) است و صحبت این است که شما این مسولیت را قبول کنید. من هم قبول کردم و از آن زمان تولیت این مدرسه را به عهده گرفتم.»

وی افزود:« نام این مدرسه از ابتدا سپبهسالار نبود و نام اصلی اش مدرسه ناصریه بوده است. نام این مدرسه توسط مدرس به مدرسه سپهسالار تغییر پیدا کرد. زمانی که من به این مدرسه آمدم با توجه فعالیت های علمی و مذهبی که داشت، بعد از شهادت استاد مطهری، حس کردم نام ایشان برازنده این مدرسه است و به همین دلیل نام این مدرسه را، به مدرسه عالی شهید مطهری تغییر دادیم.»

امام جمعه موقت تهران در ادامه برنامه «شناسنامه» در مورد حضورش در مجلس گفت:«در اولین دوره مجلس، به نمایندگی از مردم کاشان وارد مجلس شدم. دو سال از نمایندگی ام در مجلس می گذشت که شورای عالی قضایی از من خواست که بیایم و دیوان عالی عدالت را تاسیس کنم، به همین دلیل از مجلس استعفا دادم و کارهای مربوط به تاسیس دیوان عالی عدالت اداری را انجام دادم. بعد از تاسیس این دیوان هم حضرت امام من را به شورای نگهبان فرستادند و دیگر فرصتی برای حضور در مجلس شورای اسلامی وجود نداشت.»

وی ادامه داد:« سال 62 برای نخستین بار به شورای نگهبان رفتم و سال 79 هم از این شورا استعفا دادم. در مجموع چهار دوره در این شورا بودم و در نهایت اواخر دوره چهارم از این شورا استعفا دادم. کار اساسی شورای نگهبان، بررسی قوانین شورای اسلامی است. قوانین مجلس گاهی ممکن است خلاف شرع باشد و گاهی ممکن است برخلاف قانون اساسی باشد. من در آن زمان سخنگوی شورای نگهبان بودم.»

امامی کاشانی در مورد اینکه برخی می گویند بعضی از تصمیمات شورای نگهبان سیاسی است هم گفت:«تصمیم سیاسی معنایی در قانون ندارد چون مصادیق خلاف شرع و خلاف قانون اساسی مشخص است. ممکن است در مورد تایید و رد صلاحیت ها و انتخابات این صحبت ها انجام شود. من در آن ایام از طرف شورای نگهبان مسول نظارت بر انتخابات بودم و گاهی پیش می آمد که مجبور می شدیم انتخاباتی را باطل اعلام کنیم.در یکی از موارد که خیلی هم جنجال آفرین بود، روزنامه ها مطالب زیادی علیه من نوشتند و حرف های ناروایی را در موردم عنوان کردند. آیت الله صافی آن زمان دبیر شورای نگهبان بودند. یک روز صبح که به شورا رفتم، ایشان گفتند این درست نیست که فلانی (امامی کاشانی) را اینطور تنها گذاشته اید و این ها هم اینطور در موردش حرف می زنند و می نویسند، باید چاره ای اندیشید! صحبت های مختلفی انجام شد و در نهایت به این جا رسیدند که به امام نامه ای بنویسند. در نهایت 12 نفر عضو شورای نگهبان این نامه را امضا کردند و گفتند خودت نامه را نزد امام ببر.»

وی ادامه داد:«بدون اطلاع قبلی خدمت امام رسیدم تا نامه را تقدیم ایشان کنم. وقتی رسیدم اذان ظهر بود و حاج احمد آقا آمدند و گفتند امام الان مشغول نماز هستند. ما صبر کردیم تا نماز امام تمام شد و نامه را تقدیم ایشان کردیم. حاج احمد آقا گفتند می خواهی خودت نامه را بخوانی یا من بخوانم؟ گفتم شما بخوانید، امام بعد از شنیدن نامه دیدند من را خیلی تحت فشار قرار داده اند و خیلی ها با سخنرانی های خود و یا نوشتن مقاله در روزنامه من را کوبیده اند. امام فرمودند شما ناراحت نباش من چیزی می نویسم و به احمد می دهم تا شب در تلویزیون بخوانند.»

امام جمعه 82 ساله تهران افزود:«بزرگترین و بهترین پیامی که امام برای شورای نگهبان صادر کردند، در آن مقطع بود که این پیام در درب وروی شورای نگهبان نصب است.»

وی در مورد چگونگی تایید صلاحیت ها در شورای نگهبان گفت:«من به دلیل آنفاکتوسی که کردم بعد از سال 79 نتوانستم در شورای نگهبان باشم اما آن زمان بر اساس قانون می گفتند فلانی صلاحیت دارد یا ندارد و یا اینکه فلان انتخابات سالم است یا ناسالم. همان زمان هم صحبت هایی در مورد ما انجام می دادند که درست نبود.»

امام جمعه موقت تهران در مورد ایام ارتحال هم گفت:«نزدیک به غروب آفتاب بود که امام در حال احتضار بود. ما به اتفاق جمعی از دوستان از جمله مقام معظم رهبری،آیت الله موسوی اردبیلی، آیت الله مشکینی، آیت الله امینی، دوستان شورای نگهبان و... به بیت رفتیم. در حضور حاج احمد آقا این بحث انجام شد که با توجه به شرایط خاصی که وجود دارد، بعد از امام چه باید کرد. اولین مساله ای که مطرح شد، تشکیل شورای رهبری بود. در شورای رهبری صحبت از آقای مشکینی و شخص مقام معظم رهبری بود. گرم این صحبت ها بودیم که حاج احمد آقا آمدند و گفتند امام وفات کردند، این خبر باعث شد جلسه برهم بخورد.»

وی ادامه داد:«در جلسه خبرگان قبل از تشکیل جلسه، من به جایگاه هیات رئیسه رفتم و با آقای هاشمی صحبت کردم. ایشان گفتند من قصه ای از امام می خواهم نقل کنم. روزی که آیت الله خامنه ای در سفر کره شمالی بودند، امام فرمودند ایشان به درد ِ رهبری می خورد. آقای هاشمی گفتند با توجه به حضور عراق در مرزها، باید خیلی زود و همین امروز کار را جمع کرد.»

امامی کاشانی افزود:«اولین بحثی که در این جلسه مطرح شد، بحث شورای رهبری بود که دوستان مخالفت کردند. علت مخالفت هم این بود که می گفتند یکی از دلایلی که بازنگری قانون اساسی را مطرح کردیم، شورای عالی قضایی بود. در شورای عالی قضایی به اینجا رسیدیم که تصمیم گیرنده باید یک نفر باشد. در نهایت رای گیری شد و شورای رهبری رای منفی گرفت. بعد از این بود که آقای هاشمی موضوع را مطرح کردند. بنده هم صحبت کردم و به بیان سوابق علمی و مبارزاتی امام پرداختم و بعد از صحبت برخی دیگر از دوستان مجلس خبرگان به مقام معظم رهبری رای دادند.»

وی ادامه داد:«شخص مقام معظم رهبری می گفتند نه و روی این صحبت خود اصرار داشتند و از آن طرف روی انتخاب مرحوم آذری قمی اصرار داشتند. حتی بین آقا و آقای آذری صحبت هایی هم رد و بدل شد اما در نهایت مجلس به مقام معظم رهبری رای داد.»

امام جمعه موقت تهران در بخش دیگری از «شناسنامه» گفت:«خوشبختانه مقام معظم رهبری درست خط امام را دنبال کرد. ملت ایران هم با بصیرت زیادی ایشان را همراهی کردند و همان خط ادامه پیدا کرد. بعد از رحلت امام مشکلات ما خیلی زیاد شد اما به لطف و الهامات خدا و دست مبارک ولیعصر (عج) مقام معظم رهبری خیلی خوب عمل کردند.»

وی افزود:«بعضی ها اهل نماز شب و تجهد بودند اما تقوای سیاسی نداشتند.»

عضو سابق شورای نگهبان در مورد فاصله گرفتن از فضای معنوی جبهه ها گفت:«این یک مساله روانی است که افراد بعد از اینکه به رفاه می رسند، تحول پیدا می کنند و روحیه جهادی به روحیه رفاه طلبی تغییر پیدا می کند.»

امامی کاشانی در ادامه برنامه «شناسنامه» گفت:« شرایط و فضا در هر حکومتی می تواند در روش ها تاثیر گذار باشد. فکر می کنم باید از تاریخ عبرت گرفت. معنای عبرت این است که به نقاط قوت توجه کرد و از نقاط ضعف گذشتگان دوری کرد. دولت های مختلف نقاط قوت و ضعف زیادی داشته اند و انشالله دولت یازدهم به رهنمود مقام معظم رهبری در مورد توجه به نقاط قوت دولت های گذشته و پرهیز از نقاط ضعف آن ها توجه داشته باشد.»

امام جمعه موقت تهران در مورد اتفاقات سال 88 گفت:«از این اتفاقات هم می توان در شخصی گرفت و هم درس سیاسی و اجتماعی. درس شخصی این بود که انسان نباید به دنبال هوا و خواست های خود برود و کاری کند که رضای خدا را در پی داشته باشد. در مسائل سیاسی و اجتماعی هم انسان باید به «ما» نگاه کند نه «من»! در مسائل شخصی اگر انسان تقوا را به طور کامل رعایت کند، حاضر نمی شود هرچیزی را بگوید و هرچیزی را بنویسد. در ادامه انسان موقع انجام کارهایش باید به جامعه و مردم هم توجه داشته باشد  و به این موضوع نگاه کند که بیانیه و حرف من چه بازتابی در دنیا خواهد داشت.»

وی ادامه داد:«یک وقتی هست که یک نفر در انتخابات رای نمی آورد و اعتراض می کند و بیانیه صادر می کند و می گوید من انتخابات را سالم نمی دانم و فرد منتخب من هستم و بعد هم کنار می رود. این اشکالی ندارد اما یک وقتی هست که یک نفر علاوه اعتراض، جامعه را هم تحریک می کند. این به معنای این است که انسان خودش را می بیند و نه خدا را! دنیا دنیایی است که اگر یک صدایی بلند شود، افرادی که قصد شوم دارند پشت این صدا پنهان می شوند و قائله های زیادی به پا می کنند.»

وی افزود:«سال 88 همین افتاق افتاد و یک اشتباه و بی تقوایی این عوارض را به وجود آورد. لطف خدا، کمک امام زمان (عج) و تدبیر مقام معظم رهبری باعث شد که این موضوع حل شود. در این اتفاقات برای من مشهود بود و یقین داشتم که دست حضرت در کار است که این فتنه آرام بگیرد. انشالله در آینده هم همه افراد درس بگیرند که اگر چیزی را مورد پسندشان نبود، بگویند نپسندیدیم، حتی اگر می خواهند بیانیه بدهند هم بدهند اما کاری نکنند که مورد سوءاستفاده استکبار قرار بگیرد.»

امامی کاشانی در بخش دیگری از مصاحبه تلویزیونی خود گفت:«توبه حقیقتی است که اگر انسان اگر به سمت آن برود، محبوب خدا می شود. توبه کار خوبی است، اینکه بیایند بگویند ما اشتباه کردیم و از ملت و مقام معظم رهبری طلب بخشش کنند کار خوبی است که انسان را بزرگ می کند. نمی دانم چرا برخی به خاطر کارهایی که انجام دادند عذرخواهی نمی کنند.»

وی در ادامه برنامه گفت:«خوشبختانه دولت دولتی است که رئیس آن انسان فرهیخته و شایسته ای است. ایشان فرزند حوزه و دانشگاه هستند از خدای متعال می خواهیم دولت آقای روحانی هم خط امام و رهبری را ادامه دهند و در مسائل مختلف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و... این خط را دنبال کنند.»

آیت الله امامی کاشانی در پایان برنامه هم اظهار داشت:«متاسفانه الان نسبت به گذشته شوری که در نماز جمعه وجود دارد کم است، مخصوصاً در سال های اخیر این موضوع کمرنگ تر شده است.فکر می کنم مسائل اخلاقی و سیاسی باعث کاهش شور و حال نماز جمعه شده و انگیزه بعضی ها برای آمدن کم شده است. نماز جمعه اتفاق بسیار مهمی است و خطیب جمعه هم باید خیمه ولایت را در فضای مصلا و نمازجمعه بیاورد تا همه زیر این خیمه جمع شوند. اگر خطیب مردم را تجزیه کند و یک نفر را بکوبد و از یک نفر تعریف کند، به کلیت نماز جمعه لطمه می خورد. علاوه بر مسائل سیاسی و اخلاقی، خطیب جمعه هم در این میان نقش زیادی دارد.»

انتهاي پيام/