"آيينه عبرت" اولين سريال پليسي در تلويزيون
مجموعه‌ي تلويزيوني "آيينه عبرت" يكي از اولين توليدات ژانر پليسي در تلويزيون بود.
به گزارش خبرنگار فرهنگي باشگاه خبرنگاران، با مروري به تاريخ سريال‌هاي تلويزيوني در ايران مي‌توان دريافت كه مجموعه‌هاي پليسي همواره از پربيننده‌ترين برنامه‌هاي سيما بوده‌اند، با اين حال اين گونه سريال‌ها فراز و نشيب‌هاي فراواني داشته و موضوعات بسيار گسترده‌اي را در ر مي‌گرفتند، از موضوعات كار، آگاهي كه بيشتر مبتني بر معما بوده‌اند تا مضامين ضربتي و مبارزاتي كه در قالب درام‌هاي تعقيب و گريزي بوده‌اند.
"آيينه عبرت" يكي از اولين سريال‌هاي پليسي تلويزيون محسوب مي‌شود اعتياد و مواد مخدر و تأثيرات منفي فردي و اجتماعي اين پديده‌ي شوم و همچنين مقابله پليس با اين بيماري اجتماعي به نمايش در آمد و در برخي نيز مانند "شليك نهايي" موضوع پرونده‌هاي جنايي دستمايه قرار گرفتند.
اما در سال‌هاي اخير موج جديدي از توليدات پليسي در سيما ايجاد شده كه مي‌توان آغازگري اين موج را سريال‌هايي چون "كارگاه علوي" و "سرنخ" دانست، هر دو سريال داستان‌هايي مهيج و پرفراز و نشيب را درباره‌هي پرونده‌هاي قتل، يكي در دوران تهران قديم و ديگري در تهران امروز را دستمايه درام قرار دادند.
نكته قابل توجه درباره‌ي اين دو سريال اين است كه در هر دوي آن‌ها ريشه‌هاي روان‌شناختي و اجتماعي قتل و جنايت نيز تحليل مي‌شد.
از ديگر نوآوري‌هايي كه در سريال‌هاي پليسي رخ داد به عنوان نمونه "گارد ساحلي" بود كه به پليس آب‌هاي آزاد ايراني مي‌پرداخت، موضوعي كه پيش از اين درباره‌ي آن كار نشد البته اين سريال به خاطر ضعف مفرط، چندان مورد توجه قرار نگرفت و ماندگار نشد.
سريال "كارآگاهان" سعي در ترسيم روايت‌هايي درباره پرونده‌هاي قتل و جرم‌هاي سنگين داشت، اما اين مجموعه هم به خاطر نداشتن نوآوري و موضوع و ساختار فاخر نتوانست به عنوان يك اثر ماندگار شود.
آثار ديگري چون "سقوط آزاد"، "مثل شيشه"، "ديوار" و "هوش سياه" از آخرين توليدات در اين ژانر است كه توانست علاوه بر به تصوير كشيدن صحنه‌هايي اكشن، نظر مخاطبان را نيز به خود جلب كند.
همان‌طور كه اين مرور و تاريخچه خلاصه سريال‌هاي پليسي تلويزيون در ايران نشان مي‌دهد، اين گونه مجموعه‌ها داراي قابليت‌هاي منحصر به فردي هستند، مجموعه‌هاي پليسي در عين برخورداري از جاذبه فراوان و توان سرگرم سازي مخاطب، به خاطر پرداختن به معضلات اجتماعي ظرفيت آسيب‌شناسي فرهنگي هم دارند، با اين حال آنچه مي‌تواند به ترقي اين ژانر در تلويزيون كمك كند الگوسازي و ترسيم شاخص‌هاي آرماني پليس مسلمان و ايراني است.؟ي2
