به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه تحلیلی آمريکايي "اینفورمیشن کلیرینگ هاوس" در مقاله‌ای به قلم "شلدون ریچمن" می‌نویسد: عده‌ای می‌پرسند که آمریکا چطور باید به ایران اعتماد کند، در حالیکه بهتر است سوال کنند، ایران چطور می‌تواند به آمریکا اعتماد کند.

از سال 1979، دولت آمریکا، جنگی پنهان و نیابتی را علیه ایران آغاز کرده است. هدف دولت آمریکا همواره تغییر رژیم و به کار گماشتن دولتی بوده است که وفادارانه، در خدمت اهداف آمریکا باشد. این جنگ از زمان سرنگونی محمد رضا شاه پهلوی، مشتری وفادار دولت آمریکا، آغاز شد که رژیم ظالمانه وی، با کمک دولت آیزنهاور و سازمان سیا، در سال 1953، علیه دولت محمد مصدق، نخست‌وزیر محبوب ایران، دست به کودتا زد.

دولت آمریکا به روش‌های گوناگونی به جنگ با ایران، ادامه داده است. هنگامیکه ارتش صدام حسین در سال 1980 به خاک ایران حمله کرد، دولت ریگان، با ارائه اطلاعات جاسوسی و در اختیار گذاشتن مواد لازم برای تولید سلاح‌های شیمیایی، به صدام حسین کمک کرد. صدام از سلاح‌های شیمیایی علیه مردم و رزمندگان ایرانی استفاده کرد. 

در طول جنگ ایران و عراق، نیروی دریایی آمریکا، یکی از هواپیماهای مسافربری ایران را در حریم هوایی ایران مورد حمله قرار داد و موجب کشته شدن 290 مسافر و خدمه هواپیما شد. کاپیتان ناو «یو اس اس وینسنس»، گفت که کشتی وی در آن زمان از سوی یک ناوچه توپدار مورد حمله قرار گرفته بود  و ایرباس «ای 300» را به جای یک جنگنده «تامکت اف-14» اشتباه گرفت. ایران در مقابل ادعا کرد که این پرواز غیرنظامی، هر روز و در زمان مشخصی صورت می‌گیرد. شاهدانی از نیروی دریایی ایتالیا و کسانی که در هنگام حمله، در نزدیکی ناو آمریکایی بودند، اعتراف کردند که هواپیمای مسافربری ایران، زمانیکه مورد حمله ناو آمریکایی قرار گرفت، به هیچ وجه مثل جنگنده‌ای که قصد حمله دارد، در حال پایین آمدن و شیرجه زدن نبود، بلکه در حال صعود و اوج گیری بود.

به علاوه، دولت آمریکا یا رژیم صهیونیستی، نزدیک‌ترین متحد آن در خاورمیانه، همواره به شورشیان قومی برای حمله به حکومت جمهوری اسلامی ایران، کمک کرده‌اند. برخی از گروه‌ها از جمله «جندالله» و سازمان مجاهدین خلق، که وزارت امور خارجه آمریکا آنها را در لیست سازمان‌های تروریستی قرار داده بود، از سوی دولت این کشور حمایت شده‌اند. این جنگ پنهان، همچنان به شکل ترور دانشمندان هسته‌ای ایران و جنگ سایبری ادامه دارد. (ساده‌ایم اگر فکر کنیم که اسرائیل، که سالانه میلیاردها دلار کمک نظامی از آمریکا دریافت می‌کند، بدون آگاهی مقامات آمریکایی اقدامی صورت دهد.) 

می‌رسیم به بحث تحریم‌های اقتصادی. در قوانین بین الملل، اعمال تحریم‌ها یک ‌اقدام جنگی به شمار می رود. چرا که هدف آنها محروم کردن مردم یک کشور از غذا، دارو و دیگر وسایل مایحتاج و ضروری است. آمریکایی‌ها می گویند تحریم‌ها «اقتصاد ایران را فلج کرده است»، اما اقتصاد یک کشور را مردم آن کشور تشکیل می‌دهد. در نتیجه، این تحریم‌ها به افراد بی‌گناه تحمیل شده و آسیب بسیار بزرگی به کودکان، سالخوردگان و بیماران وارد ساخته است. این کار، ظالمانه و خلاف وجدان انسانی است. این تحریم‌ها باید متوقف شوند، هرچند عده‌ای در کنگره به دنبال تشدید تحریم‌ها علیه ایران هستند.

همانطور که می‌بینید، این ایرانی‌ها هستند که باید از آمریکا رنجیده و آزرده خاطر باشند. از این رو، آنها حق دارند که در مورد صداقت و درستی اظهارات مصالحه جویانه اخیر تردید داشته باشند؛ به خصوص وقتی که اوباما تاکید می‌کند که تمام گزینه‌ها علیه ایران روی میز است ــ که طبیعتا شامل حمله نظامی و حتی اتمی خواهد بود. اوباما باید حرف و عمل خود را یکی کند.

شاید برخی بگویند که ایران در حال تولید سلاح اتمی است. مشکل اینجاست که این حرف واقعیت ندارد. آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا، تاکنون دو بار به این نتیجه رسیده‌اند که ایران، در برنامه اتمی خود، اهداف نظامی را دنبال نمی‌کند. حتی سازمان جاسوسی اسرائیل نیز بر این باور است که ایران تصمیمی برای ساخت سلاح هسته‌ای ندارد. در حقیقت، آیت الله سید علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، سال‌ها پیش در فتوایی، سلاح‌های اتمی را محکوم و بارها و بارها به آن استناد کرده است.

این واقعیت دارد که ایران اورانیوم را تا مرز 20 درصد غنی سازی کرده است اما آن را به صفحاتی سوختی که برای مقاصد پزشکی کاربرد دارد و برای تولید بمب مناسب نیست، تبدیل کرده است. (اورانیوم مورد نیاز برای تولید سلاح هسته‌ای، باید تا 90 درصد غنی سازی شود.)

علاوه براین، ایران یکی از اعضای پیمان منع گسترش سلاح‌های اتمی «ان پی تی» است و همواره با بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی که بارها تصدیق کرده‌اند که اورانیوم ایران، برای تولید سلاح اتمی استفاده نمی‌شود، همکاری کرده است. از سوی دیگر، اسرائیل، یکی از قدرت‌های هسته‌ای جهان، که همواره آمریکا را برای جنگ با ایران تحریک می‌کند، عضو پیمان «ان پی تی» نیست. این در حالی است که اسرائیل صدها و آمریکا هزاران کلاهک هسته‌ای در اختیار دارند.

با تمام این حرف‌ها و به رغم پیشنهادات صلح روحانی، اوباما هنوز هم مسیر جنگ را دنبال می‌کند. او باید به خواسته جنگ طلبان، از جمله اسرائیل پشت پا زده و مسیر صلح را در پیش گیرد.