بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده به انعکاس آن در ادبیات پارسی، از کتاب «در محضر قرآن» اثر ارزشمند استاد الهی قمشه‌ای پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
آیه ۵۱ سوره فصلت
وَ إِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاء عَرِيضٍ
و چون انسان را نعمت بخشيم روى برتابد و خود را كنار كشد و چون آسيبى بدو رسد دست به دعاى فراوان بردارد

حکایت شیرینی هست از عطار درباره رابعه که شخصی پیش رابعه آمد در حالی که سرش را دستمال بسته بود. رابعه گفت این برای چیست؟ گفت نشان آن است که از «سردرد» رنج می برم. رابعه  گفت آیا آن زمان که سردرد نداشتی و سلامت و خوش بودی هیچ علامتی با خود حمل می کردی که شاد و سلامتم؟

چنین است خصلت عامه آدمیان که در هنگام برخورداری از نعمت به جای شکر کردن و شکرانه دادن شکوه و شکایت می کنند و چون نعمت زایل شد آنگاه آه و فغان بر می آورند و هزار علامت دارند از اینکه از نعمتی محرومند از جمله آنکه با خلق تلخ و ناخوش شوند و با خدا ترشرویی و گستاخی می کنند.

علامت برخورداری از نعمت، اول یاد کردن منعم است به سپاس و شکرگزاری، و آنگاه خلق خوش با خلق و خدمت ایشان کردن به شکرانه برخورداری، و سپس صرف نعمتها در مسیر رضای حق که هماهنگی با حقیقت و زیبایی و نیکویی است.


مجموعه این علامتها شکر نام دارد و موجب مزید نعمت است. این دستمالی است که باید در هنگام سلامت به سر بست. در غیر این صورت قهر الهی پیش می آید و زوال نعمت، و هزار درد سر.

شکر یزدان طوق هر گردون بوَد    نی جدال و رو ترُش کردن بوَد
مثنوی

برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار