به گزارش خبرنگار حقوقی قضایی باشگاه خبرنگاران، شاید بتوان گفت جرم رشوه از قدیمی‌ترین جرایم تاریخ کیفری بشر است، که سابقه تاریخی آن، مربوط به زمان تشکیل اولین دولت‌ها و ساختار دیوان‌سالاری در سطح جهان است، و از آن‌جایی که حکومت‌ها جرم رشوه را مخل نظم و موجب بی‌اعتمادی مردم می‌دانستند، مجازات‌های بسیار سنگینی برای آنها در نظر می‌گرفتند.

**تعریف رشوه از نظر لغوی

رشوه چیزی است که برای باطل ساختن حق یا ثابت کردن باطل داده می‌شود و استعمال آن بیشتر در مواردی به کار می‌رود که موجب ابطال حق یا گذراندن و رسیدن به باطل است.

رشوه یک عنوان کلی است، که دربرگیرنده سه عنوان رشاء، رایش و ارتشاء است.

رشاء در لغت به معنای پرداخت مال به منظور انجام غیرقانونی (اعم از اینکه قانونا حق فرد باشد و طریق دستیابی غیرقانونی باشد یا اینکه اصل عمل غیرقانونی باشد) کاری است که انجام دهنده آن نیز را راشی می‌نامند.

رایش جرمی است، در ارتباط با رشوه‌خواری که قانونگذار در ماده 593 قانون مجازات اسلامی به آن اشاره کرده است که هر کس عالما و عامدا موجبات تحقق جرم ارتشاء از قبیل مذاکره جلب موافقت تا وصول وجه یا مال یا سند پرداخت وجه را فراهم کند به مجازات راشی بر حسب مورد محکوم می‌شود.

ارتشاء طرف سوم جرم رشوه که همان دریافت‌کننده رشوه است که یک کارمند دولت و مقامی اداری شامل: کارمندان دولت اعم از رسمی، پیمانی، قراردادی و همچنین شامل افرادی که در استخدام دولت نبوده اما به نحوی با دولت همکاری دارند نیز می‌شود.

**تعریف رشوه در کتب حقوقی

رشوه دادن مالی است به مامور رسمی یا غیررسمی دولتی یا بلدی به منظور انجام کاری از کارهای اداری یا قضایی ولو اینکه، آن کار مربوط به شغل گیرنده مال نباشد.

خواه مستقیما آن مال را دریافت کند و یا به واسطه شخص دیگر آن را بگیرد، فرق نمی‌کند که گیرنده مال توانایی انجام کاری را که برای آن رشوه گرفته را داشته باشد یا خیر و همین‌طور کاری که برای دهنده مال باید انجام شود حق وي باشد (بر طبق قانون و مقررات) یا نه، شرط تحقق رشوه توانی و توافق گیرنده و دهنده بر دادن و گرفتن رشوه است.

رشوه از نظر قرآن کریم، سنت، اجماع و عقل حرام است و حرمت آن به دلیل تضییع حقوق دیگران و منافات داشتن با آن است.

انتهای پیام/