وی خاطرنشان کرد: در طی برگزاری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در همدان رسانه ها نیز به سمت حرفه ای شدن پیش می روند.

کارگردان نمایش "بی چیز" بر اهمیت استفاده از نظرات هنرمندان در برگزاری جشنواره تاکید کرد و افزود: زمانیکه استعداد منتخبین در جشنواره کشف می شود باید از نظرات آنها برای پیشرفت جشنواره های بعدی استفاده کرد در حالیکه تنها استعدادها کشف و با اهدای جوایز در اختتامیه همه چیز تمام می شود.

وی اظهارامیدواری کرد: مراسم اختتامیه بیستمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان به سخنرانی مسؤولان محدود نشود چراکه تریبون اختتامیه متعلق به سیاسیون نیسد.

فرشیدی سپهر با بیان اینکه مراسم های افتتاحیه و اختتامیه به صورت روشهای کاملا قدیمی برگزار می شود، افزود: به عنوان مثال مراسم اختتامیه به سخنرانی مسؤولان محدود می شود و فرصتی کوتاه برای اهدای جوایز هنرمندان اختصاص داده می شود در حالی که این مراسم برای هنرمندان برگزار شده و تریبون متعلق به آنان است تا نظرات خود را بیان کنند.

وی در بخش دیگری اظهار کرد: هنر برای خرد ورز کردن بچه ها یا تئاتر خرد ورز سبک مورد علاقه ام است به طوریکه این نوع نمایش تلاش می کند موضوعاتی را انتخاب کند و عمیقا به آن بپردازد.

فرشیدی سپهر ادامه داد: این نوع نمایش به دنبال گفتن چیزهایی است که کودک و نوجوان در تلویزیون و سینما نمی بینند و تنها در سالن تئاتر قابل رویت است.

وی از شکل گیری تئاتر خرد ورز در کشور خبر داد و افزود: در برخی استان ها این نوع تئاتر در حال شکل گیری است که هنرمندان سعی دارند کارهایی عمیق با تمام ویژگی های عشق برانگیز، التهاب آور و هیجان انگیز تولید کنند نه کارهای سطحی و محدود به ویژگی هایی خاص مانند موزیکال و یا شاد بودن!

این کارگردان و بازیگر عرصه تئاتر با بیان اینکه باید به تئاتر معاصر ایرانی خردورز دست یابیم، تصریح کرد: برای پیشرفت این نوع نمایش باید کارگاه ها و ورک شاپ هایی برگزار شود در غیر این صورت هنرمندان به کپی از آثار خارجی و غربی می پردازند.

وی افزود: هر ساله شعاری برای جشنواره انتخاب می شود که به اعتقاد من خیلی دیر این شعار به گوش هنرمندان می رسد و زمانی آن را می شنویم که کار را تولید کرده ایم و نمی توانیم این شعار را در کار بگنجانیم.

فرشیدی سپهر با بیان اینکه شعار " کودک و خانواده" شعار زیبای جشنواره است، اظهار کرد: اگر نمایش ها پس از جشنواره به اجرای عموم در نیاید این شعار به خانواده ها انتقال نمی یابد و تنها در محدوده گفتگوی گروه های نمایشی یا مسؤولان جشنواره با رسانه ها و مطبوعات باقی می ماند.

فرشیدی سپهر اضافه کرد: اگر خانواده ها نمایش ها را نبینند خاطره ای از تئاتر در ذهن آنها به یادگار نمی ماند و این شعار عملی نمی شود.

وی همچنین تصریح کرد: چنانچه آثار برگزیده جشنواره در شهرستانهای مختلف چند اجرا داشته باشد می توانیم بگوییم جشنواره اداری نبود و هنری برگزار شده است.

کارگردان نمایش برگزیده بخش نوجوان جشنواره نوزدهم درباره ارجحیت توجه به سینما نسبت به تئاتر، گفت: در تمام جهان سینما شهرت فراوانی داشته و میل عموم بشر را در پی دارد همچنین سینما به علت داشتن تهیه کننده و اسپانسر های بزرگ، اطلاع رسانی و تبلیغات بالا بیشتر مورد توجه و تمایل مردم قرار می گیرد.

وی اضافه کرد: تئاتر در کشور ما همچون سایر کشورها، سرمایه گذاران عرصه سینما را ندارد از طرفی تئاتر در ذات خود برای این تولید نمی شود که صدها هزار نفر مخاطب داشته باشد بلکه تولید آن به این علت است که مخاطب یا نخبه ای را با نمایش انقلابی پرورش دهد.

فرشیدی سپهر در پایان گفت: سینما با وجود اینکه معجزه گر است یک نوع سرگرمی به شمار می رود اما تئاتر به سمت تمرکز بر عده ای معدود و شناسایی شده از مخاطبین است.