زماني که دنباله دارها به مناطق داخلي منظومه شمسي مي رسند اين مواد ابري شکل از سر دنباله خارج و در انتهاي آن هاردي همانند دم را ايجاد مي کنند که در اثر باد و فشارهاي تابشي خورشيد معمولا دم آنها در جهت مخالف خورشيد است.

دنباله دارها در لحظه حرکت خود از قوانين حرکت سيارات پيروي مي کنند و داراي دوره تناوب و مدار مشخصي در فضا هستند.

مداري که دنباله دارها درآن حرکت مي کنند معمولا بيضوي شکل است و به دليل کشيدگي بالاي اين مدار زمان يک دور چرخش به دور آنها بسيار طولاني است به طوري که بعد از يک بار ديدن آنها شانس کمتري براي ديدن دوباره آنها وجود دارد.

دنباله دارهاي غيرمتناوب داراي مداري سهموي يا هذلولي هستند که دنباله دارهاي واقع در اين مدار تنها يک بار از زمين قابل رصد هستند و هر بار که دنباله داري به دور خورشيد مي چرخد از خورشيد کشش گرانشي بالايي به آنها وارد مي شود به طوري که گاهي به چند تکه تقسيم مي شوند.

گاهي بعضي از دنباله دارها به دليل کوچکي جرم شان جاذبه سيارات بزرگ بر روي آن ها موثر بوده و آنها را به نواحي دروني کهکشان مي کشانند و موجب تغييرالشکلي در مدار دنباله دارها مي شوند./ع2

انتهاي پيام/