امروز در تاریخ؛
از تأسیس «مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق» تا گشایش کانال سوئز در مصر
تأسیس «مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق»، برقراری روابط دیپلماتیک بین ایران و لیبی، شهادت سردار مهدی زین‌الدین، گشایش کانال سوئز در مصر، مرگ «کاترینِ کبیر» ملکه معروف روسیه و ... از مهمترین رخدادهای تاریخی امروز است.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز ۲۶ آبان ۱۳۹۲ خورشیدی برابر با ۱۳ محرم ۱۴۳۵ هجری و ۱۷ نوامبر ۲۰۱۳ میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
شهادت سرلشکر پاسدار «مهدی زین الدّین» فرمانده لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب (ع) (۱۳۶۳ش) سردار شهید مهدی زین‌الدین در سال ۱۳۳۸ ش در خرم آباد لرستان به دنیا آمد. مهدی در سال ۱۳۵۶ رتبه چهارم شرکت کنندگان کنکور سراسری از دانشگاه شیراز را اخذ نمود. خانواده شهید زین‌الدین در اوایل انقلاب اسلامی به شهرستان قم مهاجرت کردند. شهید زین‌الدین پس از انقلاب اسلامی فعالیت‌های خود را از جهاد سازندگی شروع کرد و سپس به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد.
خروج اتباع آمریکا، شوروی و انگلستان از ایران در جریان انقلاب اسلامی (۱۳۵۷ ش) برقراری روابط دیپلماتیک بین ایران و لیبی (۱۳۵۸ش) در چنین روزی در سال ۱۳۵۸ ه ش روابط دیپلماتیک بین ایران و لیبی از سر گرفته شد. این روابط از قبل ار انقلاب قطع شده بود. به این علت که معمر قذافی، رهبر لیبی، حکومت پهلوی در ایران را وابسته به امپریالیسم آمر یکا می‌دانست که منافع غرب و رژیم اشغالگر قدس را برمنافع کشورهای عربی وفلسطینیان ترجیح می‌دهد. لیبی از نیروهای ضد رژیم پهلوی در ایران حمایت می‌کرد.
عملیات سوسنگرد ۲ در سوسنگرد به طور مشترک بین سپاه و ارتش (۱۳۵۹ش) در چنین روزی عراق در ادامه فعالیت و فشار خود برای تسخیر سوسنگرد، بار دیگر تانک‌ها را وارد شهر کرد. چند دستگاه تانک تا ده متری مسجد جامع (مقر نظامی شهر) پیشروی کرد که با انهدام دو دستگاه آن، این حمله متوقف و به شکست منجر شد.
شهادت «عبداللَّه بن عفیف» به دست «عبیداللَّه بن‌زیاد» (۶۱ ق) نخستین اعتراض آشکار نسبت به جنایت عبیدالله بن زیاد در شهادت امام حسین (ع)، از سوی یکی از شیعیان کوفه، به نام عبدالله بن عفیف اَزدی برخاست. عبیدالله بن زیاد، پس از آنکه اسیران واقعهٔ کربلا را در مجلس خود با کلمات درشت و خشن، مورد اذیت و آزار قرار داد و آنان را سرزنش کرد، عبدالله بن عفیف که از شیعیان دلیر امیر مؤمنان و از زاهدان و عبادت پیشه‌گان کوفه بود، همین‌که نعره‌های نفرت‌انگیز عبیدالله را شنید، به خشم آمد و پاسخ عبیدالله را داد. عبیدالله بن زیاد که انتظار چنین پیش‌آمدی را نداشت و خیال می‌کرد که دیگر نفس در سینه‌های دوستان اهل بیت (ع) حبس شده است، با تکبر و خودخواهی تمام دستور داد او را دستگیر کرده و به نزدش ببرند. تلاش مأموران حکومتی برای دستگیری وی به خاطر حمایت افراد قبیله عبدالله ناکام ماند اما ماموران عبیدالله شبانگاه به سوی خانه عبدالله بن عفیف هجوم آورده و او را از خانه‌اش به بیرون کشیده و با ضربات شمشیر به شهادت رسانیدند. جنایات‌کاران حکومتی، سرش را از بدن جدا کرده و بدن او را به دار آویختند.
درگذشت استاد «ابراهیم پورداود» محقق و ایران‌شناس برجسته (۱۳۴۷ش) استاد ابراهیم پورداود در سال ۱۲۶۴ ش در شهرستان رشت به دنیا آمد. این محقق برجسته در سال ۱۳۱۵ جهت تدریس در دانشکده ادبیات و حقوق دانشگاه تهران دعوت شد. از آن پس در ایران ماندگار گردید. وی در سال ۱۳۱۷ به عضویت پیوسته فرهنگستان جهانی هنر و دانش درآمد و در سال ۱۳۴۶ به پاس خدمات انسان دوستانه‌اش، از دربار واتیکان نشان علمی دریافت کرد.
وفات محقق شهیر «شیخ محمدصالح مازندرانی» داماد علامهٔ مجلسی (۱۰۸۰ ق) ملامحمد صالح بن احمد سروی مازندرانی ملقب به حسام الدین، داماد علامه محمدتقی مجلسی بود. همسر وی آمنه بیگم، بانوی بسیار فاضل، عالم و پرهیزکار بوده و ملاصالح را در حل مسایل علمی یاری می‌کرد. وی در نزد استادان بزرگواری مانند محمدتقی مجلسی، شیخ بهایی و ملاعبداللَّه شوشتری کسب علم کرد. وفات این عالم ربانی و محقق بزرگ در اصفهان روی داد و در کنار علامه مجلسی در جوار مسجد جامع اصفهان به خاک سپرده‌شد. حاشیهٔ شرح لمعه، شرح روضهٔ کافی و شرح زُبدةُالاصول شیخ بهایی از تألیفات ملا محمد صالح مازندرانی به شمار می‌روند.
درگذشت «ملاعبداللَّه شوشتری» عالم و فقیه مسلمان (۱۰۲۱ ق) ملاعبداللَّه شوشتری، سال‌ها در حوزهٔ علمیهٔ نجف تحصیل کرد و از محضر اساتید برجستهٔ این مرکز دینی بهره برد. او سپس به ایران مراجعت نمود و به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت. ملاعبداللَّه شوشتری در زهد و تقوا شهرت فراوانی داشت و در ساده‌زیستی زبانزد خاص و عام بود. او بر کتاب‌های مختلف حاشیه نوشت و آن‌هارا تشریح کرد. شوشتری، گذشته از آنکه در علم و عمل به احکام دین از پیشتازان محسوب می‌شد، در توجه به مردم و رفع مشکلات و همدلی در مصائب آن‌ها نیز مشهور بود و در نزد مردم محبوبیت ویژه‌ای داشت.
گشایش کانال سوئز در مصر و اتصال دریای سرخ و مدیترانه (۱۸۶۹م) بیش از ۲۳ قرن بعد، اوج‌گیری رقابت‌های انگلستان و فرانسه در قرن نوزدهم و تلاش هر کدام از آن‌ها در برتری‌جویی نظامی - تجاری باعث شد تا بار دیگر این طرح عنوان شود و این بار فرانسه به عنوان یک قدرت صنعتی - نظامی و در حقیقت به عنوان یک دولت استعماری درصدد برآمد تا ساخت این کانال را عملی سازد. ازاین رو، طرح حفر کانال در سال ۱۸۵۴م توسط یک مهندس فرانسوی به نام فردیناند دول تهیه شد و کار حفر آن از ۲۵ آوریل ۱۸۵۹م آغاز گردید. فرانسویان بدون کمک از هیچ کشوری به تنهایی اقدام به این کار نمودند و ظرف مدت ده سال، با هزینه‌ای بالغ بر چهارصد میلیون فرانک، این پروژه را به اتمام رساندند. طول این کانال حدود یک‌صد و هفتاد کیلومتر، عرض آن ۶۰ متر و عمیق‌ترین نقطه آن، ۲۲ متر عمق داشت که بعد‌ها وسعت بیشتری یافت به طوری که عرض آن به ۲۰۰ متر رسید. کانال سوئز در ۱۷ نوامبر ۱۸۶۹م طی تشریفاتی گسترده با حضور امپراتور فرانسه و عبور کشتی حامل وی، افتتاح شد. علت حفر کانال سوئز توسط فرانسه این بود که در آن زمان، سرزمین مصر تحت استعمار فرانسه قرار داشت و با حفر این کانال، راه ارتباط دریایی اروپا به طرف ساحل شرقی قاره افریقا و شبه قاره هند و شرق آسیا بسیار کوتاه گردید.
تأسیس «مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق» برضد رژیم بعث این کشور (۱۹۸۲م) هدف از تشکیل مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق، نجات مردم این کشور از اختناق و استبداد رژیم بعث عراق و تأسیس حکومتی بر اساس رأی و مشارکت همه مردم اعلام شد. این مجلس که در هفدهم نوامبر ۱۹۸۲م اعلام موجودیت نمود، در طول جنگ تحمیلی عراق علیه جمهوری اسلامی ایران، ضرباتی بر رژیم دیکتاتوری صدام وارد آورد و پس از جنگ نیز به عنوان بزرگ‌ترین گروه اسلامی مخالف رژیم بغداد، در عرصه‌های گوناگون فعالیت کرد. مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق، استفاده از نیروی مردمی و بدنه ارتش را برای قیام نهایی بر ضد نظام فاسد و استبدادی عراق دنبال می‌نمود. پس از سقوط حزب بعث و رژیم صدام حسین که در نتیجه حملات امریکا و متحدانش، در آوریل ۲۰۰۳م به وقوع پیوست، مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق به عنوان یکی از تشکیلات سازمان یافته، منسجم و مردمی، به شورای حکومت انتقالی راه یافت و اداره برخی از شهر‌ها را برعهده گرفت.
مرگ «کاترینِ کبیر» ملکه معروف روسیه (۱۷۹۶م) کا‌ترین کبیر، امپراتوریس روسیه، در دوم مه ۱۷۲۹م به دنیا آمد. وی در ۱۵ سالگی با پ‌تر سوم ازدواج کرد. کا‌ترین در نهم ژوئیه ۱۷۶۲م و در ۳۳ سالگی، هنگامی که پ‌تر سوم از شهر خارج شده بود، خود را امپراتوریس و ملکه روسیه خواند. کا‌ترین در دوران سلطنت خود علی‌رغم انجام برخی خدمات و اصلاحات، در زندگی مردم فقیر و ستم‌دیده، رفاه و بهبود به وجود نیاورد تا آن‌جا که شورش‌های فراوانی در زمان او برخاست.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
