منفرد پویا، روانشناس در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: نوزاد از زمانی که بدنیا میآید برای لمس هر چیزی از دهان کمک میگیرد. همچنین برای شناخت دنیا و اطراف خود از دهانش استفاده میکند.
وی با بیان اینکه اولین عضوی که کودک میتواند به راحتی وارد دهان خود کند دست است، گفت: ممکن است انجام این کار علل مختلفی داشته باشد که یکی از آنها دلبستگی ایمن است که در آن کودک توجه نامشروط دریافت کند، یعنی توجهی که هر زمانی احساس کرد دلش میخواهد لمس شود، نوازش شود و نیازهای زیستیاش برآورده شود که این کار باید توسط مادر انجام شود.
این روانشناس بیان کرد: مراقبان یا والدین نباید به صلاحدید خودشان کودک را مورد نوازش قرار دهند یا نیازهایش را برآورده کنند چرا که این کار باعث بروز احساس ناامنی در کودک میشود و ممکن است کودک برای ارضای نیازها و آرامش خود به مکیدن انگشت روی بیاورد.
وی با بیان اینکه ممکن است این کار همچنان با رشد کودک ادامه یابد، گفت: علت انجام این کار برای برطرف کردن نیازها و جلب توجه والدین است که در این حالت روش درمانی که والدین میتوانند انجام دهند بیتفاوتی و بیتوجهی است.
وی همچنین در ادامه افزود: باید زمان مکیدن انگشت نسبت به رفتار کودک بیتفاوت باشند اما نیازها و خواستههای او را برآورده کنند.
وی در پایان بیان کرد: زمانی که کودک احساس کند که نیازهایش برطرف شده است ناخودآگاه از انجام این کار سرباز میزند مگر در حالتی که کودک دچار وسواس عملی در سالهای بالاتر باشد که در این حالت نیاز به رفتار درمانی است.
انتهای پیام/