وی اظهار داشت: این عوارض عصبی به این معنا نیست که آنها عصبی می شوند بلکه منظور عارضه عصبی خود بیماری "دیابت" است که می تواند سیستم حرکتی پا را دچار اشکال کند.

وی در ادامه گفت: در پی این مشکلات ممکن است انتشار وزن روی پاها نامتناسب باشد و روی بعضی از قسمت های پا مثل سر استخوان ها فشار بیشتری بیاید در نتیجه به علت اشکال گردش خون در پاها و همچنین به هم خوردن تعادل وزن، پاها مستعد به زخم می شوند.

وی عنوان کرد: زمانی که گردش خون در پاها دچار اختلال و "خشکی پوست پا" می شود، پا به راحتی ترک خورده و عفونت می کند و در نتیجه زخم پا ایجاد می شود و عفونت وارده به راحتی منتشر می شود.

این متخصص غدد گفت: این زخم ها با چندین نوع میکروب ایجاد ی شود عفونت های آن اشکال مختلف دارد و ممکن است به سرعت پیشرفت کند.

وی تصریح کرد: زخم پای دیابتی یک بیماری مزمن است که خیلی از مواقع بیماران را مبتلا می کند و آنها مدت‌های طولانی ممکن است مجبور شوند که در بیمارستان ها یا منزل باشند و آنتی بیوتیک و انسولین دریافت کنند ضمن اینکه چند ماه زمان می خواهد تا بهبود یابند.

وی خاطر نشان کرد: خیلی از زخم ها اگر دیر مراجعه شود ممکن است که عفونتشان بهبود عفونت از پوست و از لایه عضلانی رد شده و وارد استخوان می شود که این امر موجب بروز عفونت مزمن در استخوان می شود.

وی در پایان گفت: این عفونتها ممکن است گاهی با مصرف آنتی بیوتیک ها از بین نروند و یا گاهی ممکن است موجب سیاه شدن پا شوند که منجر به قطع عفونی شود.

انتهای پیام/