در صورت تصویب این قانون، فردى كه كلمات و نمادهاى رایش سومِ هیتلر را به روش هاى نادرست بكار برد متحمل شش ماه حبس و پرداخت ١٠٠ هزار شكل (معادل ٢٩ هزار دلار آمریكا) خواهد شد. استفاده از این نمادها در زمینه آموزش و یا اجراهاى هنرى از شمول مجازات مستثنى خواهند بود.    

به گزارش خبرگزاری رویترز، روز چهارشنبه كنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) این قانون را مورد تایید مقدماتى قرار داد، اما پیش از تصویب، این قانون باید از  نظر سه كمیته دیگر نیز گذرانده شود. در سال ٢٠١٢ میلادى، قانونى مشابه در یكى از كمیته هاى مخالف رد شده بود.   

شیمون اوهایون، از حامیان این قانون و از حزب راستگراى ییسراییل بیتنو مى گوید: این قانون اسراییل را در زمینه مبارزه با یهودى ستیزى در ردیف دیگر كشورها قرار خواهد داد. وى اذعان داشت كه اجراى این قانون به میزان گسترده اى بر ارسال گزارشات مردمى به پلیس تكیه خواهد داشت.    

اوهایون مى گوید: قصد ما ممانعت از بى احترامى به هولوكاست است. ما آزادى هاى زیادى در اختیار مردم گذاشته ایم به نحوى كه باعث آسیب زدن به خود ما شده است. 

به عقیده مخالفان، این قانون آزادى بیان در اسرائیل که مدام دم از مردمسالارى می زند را بیش از پیش زیر سوال می برد. 

"زهاوا گالون" رهبر حزب مخالف مرتز مى گوید: روز به روز مى‌خواهند دهان هاى بیشترى را بسته نگه دارند و به آزادى بیان خدشه وارد كنند.  

به ادعاى رژیم صهیونیستى، طى یك تلاش نظام مند در جهت كشتار همه یهودیان اروپا، در جریان جنگ دوم جهانى شش میلیون یهودى توسط حزب نازى كشته شده اند. رژیم صهیونیستى در سال ١٩٤٨ میلادى در سایه جنگ تشكیل شد و به مامنى براى صدها هزار پناهجوى رها شده از كمپ هاى آلمان نازى بدل گردید. امروزه سرزمین هاى اشغالى خانه ٢٠٠ هزار نفر از افرادی است که خود را بازمانده هولوكاست معرفی می‌کنند.   

حفظ یاد و خاطره هولوكاست به پایه اصلى هویت اسراییلى تبدیل شده است. به دانش آموزان در سنین جوانى درباره این به زعم واقعه، آموزشهایی داده می شود و هر ساله هزاران دانش آموز دبیرستانى جهت همدردى با كشتار میلیون ها یهودى به آشویتس و دیگر كمپ هایی که به عنوان کمپ مرگ آلمان نازى در زمان جنگ دوم جهانى خوانده می شوند سفر مى كنند. 

هر ساله در سالروز یادآورى واقعه جعلی "هولوكاست"، هنگامیكه صداى آژیر در سرزمین هاى اشغالى به صدا در مى آید، رهبران این جامعه می‌خواهند که اسراییل را ظاهرا به حالت سكون در آورند.

 

اسراییل قانون ویژه اى به منظور منع استفاده از نمادهاى آلمان نازى در جامعه هنوز به تصویب نرسانده است.  

به گزارش فاکس نیوز، در بارزترین نمونه، تظاهركنندگان اسراییلى در بیت المقدس چند ماه پیش از كشته شدن اسحاق رابین نخست وزیر وقت این رژیم، پلاكاردهایى حاوى تصویر وى در اونیفرم نیروى اس اس آلمان نازى را حمل مى كردند. در كنار نظرات مختلف درباره اسحاق رابین و اینكه راستگرایان اسراییلى وى را خائن مى خواندند، منتقدان معتقدند كه فضاى چنین تحریكاتى قاتل رابین را جسورتر نیز كرده بود.    

تظاهركنندگان ارتودوكس (یهودیان افراطى) با بستن پارچه هایى با نقش ستاره داوود، در قالب صلیب نازى ها، بر بازوى خود علیه سیاست هاى دولت اعتراض مى كردند و نیروهاى پلیس را كه سعى در متفرق كردن آنها داشتند نازى خطاب مى كردند.  

از هولوكاست همواره به جهت مصارف سیاسى سوء استفاده شده است. در خصوص واقعیت هولوکاست ابهامات منطقی بسیاری وجود دارد، حال حتی اگر بخواهیم فرض بگیریم این امر حقیقت داشته باشد و واقعا اتفاق افتاده باشد، یعنی شش میلیون یهودی توسط آمان نازی در جریان جنگ جهانی دوم از بین رفته باشند؛ سوالات بسیاری برای یک ذهن روشن مطرح می شود. با توجه به این حقیقت که آلمان کشوری متمدن بوده و مملو از فلاسفه، اندیشمندان، دانشمندان و متفکران بوده، چگونه ممکن است بپذیریم آلمانی ها، آن هم در قرن 20، دست به چنین جنایتی زده باشند؟ حال اگر بخواهیم این سوال را بی جواب هم رها کنیم، از بین بردن شش میلیون انسان آن هم در طول دو سال کار ساده ای نبوده و می باید ده ها هزار تن در این کشتار عظیم شرکت کرده باشند، همانطور که می بینیم نه تنها قضیه ساده تر نشد بلکه با مسئله ای پیچیده تر هم روبه رو شدیم، آیا هیچ یک از این ده ها هزار تن اعتراضی به دولتشان نکردند؟! آیا میلیون ها آلمانی در این اتفاق با دولتشان همدست شدند؟! اصلا چه نیازی بوده که دولت آلمان یهودی ها را از منتها الیه شرق اروپا به آلمان یا لهستان منتقل کرده و در آنجا از بین ببرد؟

همچنین این سوال به ذهن متبادر می شود که چرا در غرب که مدعی آزادی بیان است انکار هولوکاست در بسیاری از کشورهای اروپایی جرم محسوب می شود؟ چرا اجازه انکار آن داده نمی شود؟ اگر افسانه بودن هولوکاست مسلم شود چه نتیجه یا تبعاتی به بار خواهد آمد؟ چه کسانی از علم کردن این ماجرا سود می برند؟ به عنوان مثال براساس قانونی که پیش نویس آن در اوایل دهه 80 میلادی توسط تعدادی از اعضای آژانس بین المللی صهیونیسم، تحت سرپرستی رنه ساموئل سپرات خاخام معروف فرانسه، تهیه و در ژوئیه سال 1990 میلادی در فرانسه به تصویب رسید؛ هرگونه تردید درباره هولوکاست، اعم از تردید درباره کشتار (مورد ادعای) یهودیان در جنگ جهانی دوم، وجود اتاق های گاز و حتی کم ترین تردید در رقم شش میلیونی یهودیان کشته شده، جرم تلقی می شود! و هرکس در فرانسه از این قانون تخلف کرده و در سه موضوع یاد شده تردید کند به یک ماه تا یکسال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانک جریمه محکوم می شود». بعدها با فشار آمریکا، انگلیس، فرانسه و آژانس صهیونیستی، این قانون در اکثر کشورهای اروپایی نیز به تصویب رسید. به طوری که امروزه هرگونه تردید درباره هولوکاستِ موردِ ادعا و ابعاد و اجزای آن در اروپا جرم تلقی می شود!7 جرج بوش قانون آنتی سیمیتیزم را برای به اصطلاح کنترل این پدیده در جهان امضا کرد. هدف از قانون یهودستیزی دولت بوش این است که تمام انتقادها علیه رژیم اسرائیل را به سکوت کشانده و جنایات و دروغ های این رژیم را بپوشاند.

 

از این پرسشها و هزاران پرسش از این قبیل اگر بگذریم، حتی اگر بخواهیم بدون توجه به جستجوی جواب برای این پرسشها واقعه جعلی هولوکاست را باور کنیم، رژیم صهیونیستی بهره سیاسی بسیاری از این ماجرا برده و همچنان نیز از آن استفاده سیاسی می کند. رژیم صهیونیستى دشمنان خود را با نازى ها مقایسه مى كند و از سوی دیگر برخى از اسراییلى ها نیز اشغال غزه و كرانه باخترى رود اردن و رفتار وحشیانه ارتش این رژیم را با فلسطینى ها به رفتار نازى ها تشبیه مى كنند. 

به گزارش فاکس نیوز، بسیارى از كارشناسان بر این عقیده اند كه نیاز به وجود قانون منع استفاده از لفظ نازی در اسراییل احساس نمى شود. تام سگف مورخ اسراییلى با طرح پرسش درباره نحوه اجراى چنین قانونى، زندانى كردن افراد را تنها به دلیل بر زبان آوردن كلمه نازى غیرممكن خواند.    

http://www.foxnews.com/world/2014/01/17/in-israel-bid-to-outlaw-word-nazi-sparks-freedom-expression-concerns/

http://www.haaretz.com/news/national/1.569281

http://politicaldelight.com/news/freedom-of-speech-debate-sparked-by-draft-law-to-ban-use-of-nazi-in-israel

http://www.reuters.com/article/2012/01/11/us-israel-nazis-idUSTRE80A1O420120111

انتهای پیام/